۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
لطائف غيبية (آيات العقائد): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مرحوم طبرسى' به 'مرحوم طبرسى '
جز (جایگزینی متن - 'مرحوم طبرسى' به 'مرحوم طبرسى ') |
|||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
در ميقات دوم ركن اول سخن از صفات ثبوتيه الهى است كه از قدرت و علم و حيات بخصوصه سخن به ميان آمده است و ادله‌اى كه براى اثبات اين صفات و همچنين عين ذات بودن آنها لازم است را بيان نموده است.ايشان در ابتداء اين ميقات معنى صفات ثبوتى را بيان مى‌كند آنگاه به وجه اختلاف حكماء و متكلمين در صفت قدرت الهى اشاره مى‌نمايد و در اثبات علم الهى به ذات خود و به ساير ممكنات نيز به آياتى از قرآن كريم استناد كرده است كه از آنجمله آيۀ'''الا يعلم من خلق و هو اللطيف الخبير'''و آيۀ'''و علم آدم الاسماء كلها ثم عرضهم على الملائكه فقال انبئونى باسماء هؤلاء ان كنتم صادقين...'''مى‌توان اشاره كرد.همچنين است در اثبات حيات قيوم واجب الوجود بالذات كه آية الكرسى را دليل روشنى به اين معنا مى‌داند او حيات واجب را عبارت از فضل و علم او مى‌داند. | در ميقات دوم ركن اول سخن از صفات ثبوتيه الهى است كه از قدرت و علم و حيات بخصوصه سخن به ميان آمده است و ادله‌اى كه براى اثبات اين صفات و همچنين عين ذات بودن آنها لازم است را بيان نموده است.ايشان در ابتداء اين ميقات معنى صفات ثبوتى را بيان مى‌كند آنگاه به وجه اختلاف حكماء و متكلمين در صفت قدرت الهى اشاره مى‌نمايد و در اثبات علم الهى به ذات خود و به ساير ممكنات نيز به آياتى از قرآن كريم استناد كرده است كه از آنجمله آيۀ'''الا يعلم من خلق و هو اللطيف الخبير'''و آيۀ'''و علم آدم الاسماء كلها ثم عرضهم على الملائكه فقال انبئونى باسماء هؤلاء ان كنتم صادقين...'''مى‌توان اشاره كرد.همچنين است در اثبات حيات قيوم واجب الوجود بالذات كه آية الكرسى را دليل روشنى به اين معنا مى‌داند او حيات واجب را عبارت از فضل و علم او مى‌داند. | ||
ايشان در معناى اراده مريد بودن ذات اقدس الهى را متفق عليه مسلمين مى‌داند، ولى در چگونگى ارادۀ الهى به دو نظريۀ اشاره مى‌كند كه نظر اول متعلق به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير الدين طوسى]] و همفكرانش مى‌باشد و آن اين است كه اراده نفس داعى بمعنى علم به نفع است و نظر دوم هم متعلق به اشاعره و جبائيان مى‌باشد كه اراده الهى را صفت زائد بر علم مى‌دانند.ايشان حق را با نظر اول دانسته و براى مدعاى خود به آيۀ شريفۀ'''يريد اللّه بكم اليسر و لا يريد بكم العسر'''استناد مى‌كند و مى‌گويد ظاهر آيه دلالت بر ارادۀ الهى به آسانى بندگان دارد كه نشان مى‌دهد اراده نفس علم به مصلحت است.مرحوم علوى عاملى مى‌گويد فلذا است كه مرحوم | ايشان در معناى اراده مريد بودن ذات اقدس الهى را متفق عليه مسلمين مى‌داند، ولى در چگونگى ارادۀ الهى به دو نظريۀ اشاره مى‌كند كه نظر اول متعلق به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير الدين طوسى]] و همفكرانش مى‌باشد و آن اين است كه اراده نفس داعى بمعنى علم به نفع است و نظر دوم هم متعلق به اشاعره و جبائيان مى‌باشد كه اراده الهى را صفت زائد بر علم مى‌دانند.ايشان حق را با نظر اول دانسته و براى مدعاى خود به آيۀ شريفۀ'''يريد اللّه بكم اليسر و لا يريد بكم العسر'''استناد مى‌كند و مى‌گويد ظاهر آيه دلالت بر ارادۀ الهى به آسانى بندگان دارد كه نشان مى‌دهد اراده نفس علم به مصلحت است.مرحوم علوى عاملى مى‌گويد فلذا است كه [[طبرسی، فضل بن حسن|مرحوم طبرسى]] اين آيه را دليلى بر رد قول جبريون دانسته است. | ||
مؤلف ميقات سوم ركن اول را به تحقيق صفات سلبيه اختصاص داده و چهار آيه را بر اين منظور يادآور مى‌شود ايشان ضمن تعريف صفات سلبيه اصل اول در نفى شريك بر خداوند را بيان نموده سورۀ اخلاص را بهترين نمود اين معنا مى‌داند.بعد به تفسير اين سوره براى اثبات مدعاى خود مى‌پردازد.ديگر صفات سلبيه را نيز مطرح كرده و به اثبات سلبى بودن آنها مبادرت مى‌ورزد. | مؤلف ميقات سوم ركن اول را به تحقيق صفات سلبيه اختصاص داده و چهار آيه را بر اين منظور يادآور مى‌شود ايشان ضمن تعريف صفات سلبيه اصل اول در نفى شريك بر خداوند را بيان نموده سورۀ اخلاص را بهترين نمود اين معنا مى‌داند.بعد به تفسير اين سوره براى اثبات مدعاى خود مى‌پردازد.ديگر صفات سلبيه را نيز مطرح كرده و به اثبات سلبى بودن آنها مبادرت مى‌ورزد. | ||