پرش به محتوا

النوادر (اشعری قمی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' می ' به ' می‌'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می ' به ' می‌')
خط ۵۴: خط ۵۴:
‌ ‌‌‌درآمـد‌
‌ ‌‌‌درآمـد‌


تحلیل دقیق متون, نقشی اساسی در ارزیابی کتاب و تعیین مؤلف دارد و می تواند‌ زوایای‌ تـاریک‌ آن را روشـن سـاخته, غبار اشتباهاتی که در گذر زمان بر چهره کتاب نشسته, بسترد‌.
تحلیل دقیق متون, نقشی اساسی در ارزیابی کتاب و تعیین مؤلف دارد و می‌تواند‌ زوایای‌ تـاریک‌ آن را روشـن سـاخته, غبار اشتباهاتی که در گذر زمان بر چهره کتاب نشسته, بسترد‌.


نگارنده سالها قبل هنگامی کـه در مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی در کنار‌ دوستان بخش رجال به‌ آماده‌ سازی اسـناد کتب حدیثی برای وارد کـردن بـه کامپیوتر مشغول بود, یادداشت کوتاهی در ارزیابی کتابی با نام (نوادر احمد بن محمد بن عیسی) فراهم آورده بود. در آستانه سالروز وفات‌ محقق ارزشمند, کتابشناس خبیر, عالم بصیر حضرت حجةالاسلام والمسلمین حاج سـید عبدالعزیز طباطبایی قدس سرّه در این یادداشت نظری افکنده و نکته چند بر آن افزود و آن را برای درج در یادنامه‌ آن‌ عالم فقید آماده ساخت, افسوس که تحریر این مقال به موقع انجام نگرفت و فرصت درج مقاله در آن یـادنامه از کـف رفت.
نگارنده سالها قبل هنگامی کـه در مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی در کنار‌ دوستان بخش رجال به‌ آماده‌ سازی اسـناد کتب حدیثی برای وارد کـردن بـه کامپیوتر مشغول بود, یادداشت کوتاهی در ارزیابی کتابی با نام (نوادر احمد بن محمد بن عیسی) فراهم آورده بود. در آستانه سالروز وفات‌ محقق ارزشمند, کتابشناس خبیر, عالم بصیر حضرت حجةالاسلام والمسلمین حاج سـید عبدالعزیز طباطبایی قدس سرّه در این یادداشت نظری افکنده و نکته چند بر آن افزود و آن را برای درج در یادنامه‌ آن‌ عالم فقید آماده ساخت, افسوس که تحریر این مقال به موقع انجام نگرفت و فرصت درج مقاله در آن یـادنامه از کـف رفت.


اکنون با یاد از آن دانشمند با ایمان‌ و مؤمن‌ با اخلاص, این مقاله را به او ـ که بر گردن حقیر حقوقی بسیار دارد ـ تقدیم می کنم.
اکنون با یاد از آن دانشمند با ایمان‌ و مؤمن‌ با اخلاص, این مقاله را به او ـ که بر گردن حقیر حقوقی بسیار دارد ـ تقدیم می‌کنم.


ذکر این نکته در اینجا لازم به نظر می رسـد کـه در‌ این‌ بررسی نگارنده از پاره ای از بحثهایی کاملاً تخصّصی رجالی که تأثیر چندانی در نتیجه گیری بحث نداشت, خودداری ورزید و به اشاراتی گذرا بسنده کرده است.
ذکر این نکته در اینجا لازم به نظر می‌رسـد کـه در‌ این‌ بررسی نگارنده از پاره ای از بحثهایی کاملاً تخصّصی رجالی که تأثیر چندانی در نتیجه گیری بحث نداشت, خودداری ورزید و به اشاراتی گذرا بسنده کرده است.


از سوی دیگر‌ سرگذشت‌ کتاب‌ اصلی نوادر احـمد بـن محمد‌ بن‌ عیسی‌ و تأثیر آن در کتب متأخر و چگونگی به دست آوردن اجزای پراکنده آن, خود نیاز به نگارش مقاله ای مستقل دارد که‌ به‌ خصوص‌ در آن باید از شیوه اخذ و اقتباس احادیث‌ در‌ کتب قدیم سخن گـفت. پرداخـتن بـه این گونه مباحث در این مـقال مـیسور نـبود, تنها در اینجا اشاره می‌ کنیم‌ که‌ این زاویه از بحث, نتایجی را که در این مقال‌ در ارزیابی کتاب حاضر بدان رسیده ایم, استوارتر مـی سـازد.
از سوی دیگر‌ سرگذشت‌ کتاب‌ اصلی نوادر احـمد بـن محمد‌ بن‌ عیسی‌ و تأثیر آن در کتب متأخر و چگونگی به دست آوردن اجزای پراکنده آن, خود نیاز به نگارش مقاله ای مستقل دارد که‌ به‌ خصوص‌ در آن باید از شیوه اخذ و اقتباس احادیث‌ در‌ کتب قدیم سخن گـفت. پرداخـتن بـه این گونه مباحث در این مـقال مـیسور نـبود, تنها در اینجا اشاره می‌ کنیم‌ که‌ این زاویه از بحث, نتایجی را که در این مقال‌ در ارزیابی کتاب حاضر بدان رسیده ایم, استوارتر مـی سـازد.
خط ۶۸: خط ۶۸:
کتابی به نام نوادر احمد بن‌ مـحمد‌ بـن‌ عیسی اشعری قمی با تصحیح و تعلیق مؤسسه امام مهدی(عج) به‌ چاپ‌ رسیده است. مصحّح در مقدمه کتاب درباره نـسبت کـتاب بـه احمد بن محمد بن عیسی گفتگو‌ کرده‌ و از‌ برخی نقل نـموده که کتاب تألیف حسین بن سعید است, ولی در‌ انتها‌ آن‌ را همان کتاب نوادر احمد بن محمد بن عیسی دانـسته اسـت,1 عـلاّمه مجلسی نیز‌ در‌ نسبت‌ این کتاب به احمد بن محمد بن عـیسی یـا حسین بن سعید تردید نموده‌,2 و صاحب‌ وسائل این کتاب را ـ که به گمان وی ناقص است ـ نوادر احـمد بـن‌ مـحمد‌ بن‌ عیسی دانسته است.3
کتابی به نام نوادر احمد بن‌ مـحمد‌ بـن‌ عیسی اشعری قمی با تصحیح و تعلیق مؤسسه امام مهدی(عج) به‌ چاپ‌ رسیده است. مصحّح در مقدمه کتاب درباره نـسبت کـتاب بـه احمد بن محمد بن عیسی گفتگو‌ کرده‌ و از‌ برخی نقل نـموده که کتاب تألیف حسین بن سعید است, ولی در‌ انتها‌ آن‌ را همان کتاب نوادر احمد بن محمد بن عیسی دانـسته اسـت,1 عـلاّمه مجلسی نیز‌ در‌ نسبت‌ این کتاب به احمد بن محمد بن عـیسی یـا حسین بن سعید تردید نموده‌,2 و صاحب‌ وسائل این کتاب را ـ که به گمان وی ناقص است ـ نوادر احـمد بـن‌ مـحمد‌ بن‌ عیسی دانسته است.3


مراجعه به اسناد کتاب و دقت در آن تردیدی باقی نـمی گـذارد‌ کـه‌ لااقل عمده کتاب تألیف حسین بن سعید است, زیرا هرچند احمد بن محمد‌ بـن‌ عـیسی‌ و حـسین بن سعید در برخی مشایخ چون ابن ابی عمیر و احمد بن محمد بن ابی‌ نـصر‌ بـزنطی و عثمان بن عیسی مشترکند, ولی در کتاب, مشایخی دیده می شود‌ (مانند‌ نضر‌ بن سـوید, قـاسم بـن محمد, فضالة بن ایوب, محمد بن فضیل, قاسم بن عروة,…) که‌ تنها‌ از‌ مشایخ حـسین بـن سعید بوده و احمد بن محمد بن عیسی از آنها‌ روایت‌ نمی کند.4
مراجعه به اسناد کتاب و دقت در آن تردیدی باقی نـمی گـذارد‌ کـه‌ لااقل عمده کتاب تألیف حسین بن سعید است, زیرا هرچند احمد بن محمد‌ بـن‌ عـیسی‌ و حـسین بن سعید در برخی مشایخ چون ابن ابی عمیر و احمد بن محمد بن ابی‌ نـصر‌ بـزنطی و عثمان بن عیسی مشترکند, ولی در کتاب, مشایخی دیده می‌شود‌ (مانند‌ نضر‌ بن سـوید, قـاسم بـن محمد, فضالة بن ایوب, محمد بن فضیل, قاسم بن عروة,…) که‌ تنها‌ از‌ مشایخ حـسین بـن سعید بوده و احمد بن محمد بن عیسی از آنها‌ روایت‌ نمی کند.4


وجود نـام احـمد بـن محمد بن عیسی در آغاز سند نخستین کتاب نیز دلیلی‌ بر‌ تألیف کتاب توسط وی نیست زیـرا در بـسیاری از کتابهای قدیمی نام‌ راوی‌ کتاب در آغاز آن آمده است, بنابراین‌ احمد‌ بن‌ مـحمد بـن عـیسی می تواند راوی کتاب‌ باشد‌.
وجود نـام احـمد بـن محمد بن عیسی در آغاز سند نخستین کتاب نیز دلیلی‌ بر‌ تألیف کتاب توسط وی نیست زیـرا در بـسیاری از کتابهای قدیمی نام‌ راوی‌ کتاب در آغاز آن آمده است, بنابراین‌ احمد‌ بن‌ مـحمد بـن عـیسی می‌تواند راوی کتاب‌ باشد‌.


هیچ دلیلی هم در دست نیست که نام این کتاب نوادر اسـت بـنابراین‌ نـمی‌ توان استدلال کرد که نوادر‌ از‌ احمد بن‌ محمد‌ بن‌ عیسی است و از حـسین بـن سعید‌ نیست‌.5
هیچ دلیلی هم در دست نیست که نام این کتاب نوادر اسـت بـنابراین‌ نـمی‌ توان استدلال کرد که نوادر‌ از‌ احمد بن‌ محمد‌ بن‌ عیسی است و از حـسین بـن سعید‌ نیست‌.5
خط ۸۰: خط ۸۰:
1. مقدمه نـوادر, ص9.
1. مقدمه نـوادر, ص9.


2. وی در ج1:16 دربـاره‌ این کتاب می نویسد‌: واصل‌ من اصول عمدة المحدّثین الشیخ‌ الثقة‌ الحـسین بـن سعید الاهوازی و کتاب الزهد و کتاب المؤمن له ایـضاً, ویـظهر مـن بعض‌ مواضع‌ الکتاب الاوّل انّه کتاب النوادر‌ لاحـمد‌ بـن‌ محمد بن عیسی‌ القمی‌
2. وی در ج1:16 دربـاره‌ این کتاب می‌نویسد‌: واصل‌ من اصول عمدة المحدّثین الشیخ‌ الثقة‌ الحـسین بـن سعید الاهوازی و کتاب الزهد و کتاب المؤمن له ایـضاً, ویـظهر مـن بعض‌ مواضع‌ الکتاب الاوّل انّه کتاب النوادر‌ لاحـمد‌ بـن‌ محمد بن عیسی‌ القمی‌


در ص24 نیز با‌ اشاره‌ به این که اسناد کتاب بـا مـشایخ حسین آغاز می شود. احـتمال ایـنکه کتاب‌ از‌ وی بـاشد مـظنون شـمرده, ولی این‌ احتمال‌ را که‌ کتاب‌ از‌ احمد بـاشد نـیز منتفی‌ نمی داند.
در ص24 نیز با‌ اشاره‌ به این که اسناد کتاب بـا مـشایخ حسین آغاز می‌شود. احـتمال ایـنکه کتاب‌ از‌ وی بـاشد مـظنون شـمرده, ولی این‌ احتمال‌ را که‌ کتاب‌ از‌ احمد بـاشد نـیز منتفی‌ نمی داند.


3. وسائل 30:159/82 و 192/19, ر.ک: وسائل 20:419.
3. وسائل 30:159/82 و 192/19, ر.ک: وسائل 20:419.
خط ۹۵: خط ۹۵:
رابطه کتاب و فقه الرض
رابطه کتاب و فقه الرض


ایـن کـتاب پیشتر در پایان فقه الرضا (چاپ سـنگی) از ص56 تـا آخر چـاپ شـده بـود, ولی در لابلای آن عبارات فقه الرضـا دیده می شود‌, از‌ اواخر ص62 (ابی قال سئل الصادق) تا اواخر 64 (باب التدلیس) از فقه الرضاست و نـیز از اواسـط ص72 (ومن نسی طوافاً) تا اوایل ص76 (بـاب فـی قـذف اللسـان) از‌ فـقه‌ الرضاست. این قـسمتها در چـاپ مستقل این کتاب آورده نشده است.
ایـن کـتاب پیشتر در پایان فقه الرضا (چاپ سـنگی) از ص56 تـا آخر چـاپ شـده بـود, ولی در لابلای آن عبارات فقه الرضـا دیده می‌شود‌, از‌ اواخر ص62 (ابی قال سئل الصادق) تا اواخر 64 (باب التدلیس) از فقه الرضاست و نـیز از اواسـط ص72 (ومن نسی طوافاً) تا اوایل ص76 (بـاب فـی قـذف اللسـان) از‌ فـقه‌ الرضاست. این قـسمتها در چـاپ مستقل این کتاب آورده نشده است.


به نظر می رسد که جز این صفحات, احادیث دیگری نـیز از‌ فـقه‌ الرضـا داخل این کتاب شده‌ که‌ پاره ای از آنها بـه نـقل از فـقه الرضـا در بـحار یـا مستدرک آمده است. مواردی که از این جهت درخور دقتند, عبارتند از‌:
به نظر می‌رسد که جز این صفحات, احادیث دیگری نـیز از‌ فـقه‌ الرضـا داخل این کتاب شده‌ که‌ پاره ای از آنها بـه نـقل از فـقه الرضـا در بـحار یـا مستدرک آمده است. مواردی که از این جهت درخور دقتند, عبارتند از‌:


ارقام‌ 15, 366ـ 368, 378‌ـ381‌, 392ـ 398, 402ـ 404, 406ـ410 و ذیل 411ـ422, 425ـ444, 447, 455
ارقام‌ 15, 366ـ 368, 378‌ـ381‌, 392ـ 398, 402ـ 404, 406ـ410 و ذیل 411ـ422, 425ـ444, 447, 455
خط ۱۰۵: خط ۱۰۵:
قطعاتی از 15 و ذیل 378, 379, 380, 394, 398, 402ـ404, 413, 415, 418, 419, 420 (جدی الصادق علیه السلام), 421, 422
قطعاتی از 15 و ذیل 378, 379, 380, 394, 398, 402ـ404, 413, 415, 418, 419, 420 (جدی الصادق علیه السلام), 421, 422


همچنین در ارقام‌ زیر‌ عبارت (ابی‌) دیده می شود:
همچنین در ارقام‌ زیر‌ عبارت (ابی‌) دیده می‌شود:


366, 367, 368 (ابی قال قال ابوعبدالله علیه السلام), 378 (ابی قال وقضی امیرالمؤمنین‌ علیه السـلام), 381, 393 (وسـألت ابی), 395, 402 (ابی سمع ابا‌ عبدالله‌ علیه‌ السلام), 410 (ابی قال قضی رسول الله(صلی الله علیه وآله), 412 (ابی قال وکان علی علیه ‌‌السلام‌), 414 (ابی قال و قال ابوعبدالله علیه السلام)
366, 367, 368 (ابی قال قال ابوعبدالله علیه السلام), 378 (ابی قال وقضی امیرالمؤمنین‌ علیه السـلام), 381, 393 (وسـألت ابی), 395, 402 (ابی سمع ابا‌ عبدالله‌ علیه‌ السلام), 410 (ابی قال قضی رسول الله(صلی الله علیه وآله), 412 (ابی قال وکان علی علیه ‌‌السلام‌), 414 (ابی قال و قال ابوعبدالله علیه السلام)
خط ۱۱۵: خط ۱۱۵:
ابواب کتاب
ابواب کتاب


این کتاب در 37 باب تنظیم شده, ولی می تـوان‌ آن را بـا توجه به موضوع بـه پنـج قسم تقسیم نمود:
این کتاب در 37 باب تنظیم شده, ولی می‌تـوان‌ آن را بـا توجه به موضوع بـه پنـج قسم تقسیم نمود:


قسم اول: صوم; 2باب (باب اول و دوم), 15 1 روایت (از رقم 1ـ 15).
قسم اول: صوم; 2باب (باب اول و دوم), 15 1 روایت (از رقم 1ـ 15).


در این قسم, تمام روایات با (وعن) (که‌ بعد‌ از آن نام مشایخ حسین بن سعید دیده می شود) یا (وعنه) (که به حـسین بـن سعید یا مشایخ مستقیم یا غیرمستقیم او برمی گردد) آغاز می شود.
در این قسم, تمام روایات با (وعن) (که‌ بعد‌ از آن نام مشایخ حسین بن سعید دیده می‌شود) یا (وعنه) (که به حـسین بـن سعید یا مشایخ مستقیم یا غیرمستقیم او برمی گردد) آغاز می‌شود.


تنها دو‌ رقم‌ 6 ـ (قال زرعه), 14ـ (وعن ابی بصیر…, معلّق بر سند قبل است), از این قانون مستثنی است.
تنها دو‌ رقم‌ 6 ـ (قال زرعه), 14ـ (وعن ابی بصیر…, معلّق بر سند قبل است), از این قانون مستثنی است.
خط ۱۲۷: خط ۱۲۷:
قسم دوم: نذور‌ و ایمان‌ و کفارات; 13باب (از باب 3ـ 15), 148 روایت (از رقم 16ـ163)
قسم دوم: نذور‌ و ایمان‌ و کفارات; 13باب (از باب 3ـ 15), 148 روایت (از رقم 16ـ163)


در این قسم, هم روایات متصل الاول و هم روایـات مرسل یا معلق دیده می شود. روایات متصل‌ الاول‌ با‌ نام مـشایخ حـسین بـن سعید‌ ـ بدون‌ هیچ‌ فعل یا حرفی ـ آغاز می شوند و روایات مرسل یا معلّق با کلمه (عن) و یـا (‌ ‌قـال).
در این قسم, هم روایات متصل الاول و هم روایـات مرسل یا معلق دیده می‌شود. روایات متصل‌ الاول‌ با‌ نام مـشایخ حـسین بـن سعید‌ ـ بدون‌ هیچ‌ فعل یا حرفی ـ آغاز می‌شوند و روایات مرسل یا معلّق با کلمه (عن) و یـا (‌ ‌قـال).


تنها رقم 133 (عن عثمان بن‌ عیسی‌) و رقم‌ 108 (محمد بن مسلم) از این قاعده پیـروی‌ نـمی‌ کـند.
تنها رقم 133 (عن عثمان بن‌ عیسی‌) و رقم‌ 108 (محمد بن مسلم) از این قاعده پیـروی‌ نـمی‌ کـند.


به هرحال در این قسم جز در این دو مورد, در سایر موارد شیوه إسناد أحادیث با نحوه‌ تـعبیر‌ آن‌ به روشنی مشخص می شود.
به هرحال در این قسم جز در این دو مورد, در سایر موارد شیوه إسناد أحادیث با نحوه‌ تـعبیر‌ آن‌ به روشنی مشخص می‌شود.


در این قسم هیچ روایتی‌ از کتاب فقه الرضـا دیده نشد.
در این قسم هیچ روایتی‌ از کتاب فقه الرضـا دیده نشد.
خط ۱۷۲: خط ۱۷۲:
روایات در این قسم‌ بـیشتر‌ مـرسل‌ است و گاه بدون‌ هیچ‌ فعل و بسان روایات متصل‌ الاول‌ ذکر شده و گاه با کلمه عن آغاز گـردیده اسـت.
روایات در این قسم‌ بـیشتر‌ مـرسل‌ است و گاه بدون‌ هیچ‌ فعل و بسان روایات متصل‌ الاول‌ ذکر شده و گاه با کلمه عن آغاز گـردیده اسـت.


تـنها ارقام 388, 389, 391‌, 399‌, 405, 445, و به احتمال بعید 369‌ و 423‌ شبیه روایات‌ متصل‌ حسین‌ بن سعید بوده, بـا‌ نـام مـشایخ وی می آغازد.
تـنها ارقام 388, 389, 391‌, 399‌, 405, 445, و به احتمال بعید 369‌ و 423‌ شبیه روایات‌ متصل‌ حسین‌ بن سعید بوده, بـا‌ نـام مـشایخ وی می‌آغازد.


در این قسم روایات فقه الرضا فراوان دیده می شود‌ چنانچه‌ در آغاز بـحث اشـاره رفـت.
در این قسم روایات فقه الرضا فراوان دیده می‌شود‌ چنانچه‌ در آغاز بـحث اشـاره رفـت.


قسم‌ موضوع‌ تعداد‌ ابواب‌ تعداد‌ رویات از...تا‌... ویژگی‌ کل رابطه با فقه الرضا
قسم‌ موضوع‌ تعداد‌ ابواب‌ تعداد‌ رویات از...تا‌... ویژگی‌ کل رابطه با فقه الرضا
اول صـوم 2 بـاب 1 و 2 115 1-15 تمام رویات متصل الاول هستند و با‌ و عن‌ شروع‌ می شوند. 1 مورد
اول صـوم 2 بـاب 1 و 2 115 1-15 تمام رویات متصل الاول هستند و با‌ و عن‌ شروع‌ می‌شوند. 1 مورد
دوم نذور و یمان و کـفارات‌ 13‌ بـاب‌ 3-15‌ 148‌ 16‌-163 رویـات متصل الاول از رویات معلق یا مرسل (با کلمه عن یا قال) جدا شده است. -
دوم نذور و یمان و کـفارات‌ 13‌ بـاب‌ 3-15‌ 148‌ 16‌-163 رویـات متصل الاول از رویات معلق یا مرسل (با کلمه عن یا قال) جدا شده است. -
سـوم نـکاح 15 باب 16-30 193 164-536 تمام‌ رویات متصل الاول هستند و غالبا با فعل یا حرف خاصی شروع نـمی شـوند. -
سـوم نـکاح 15 باب 16-30 193 164-536 تمام‌ رویات متصل الاول هستند و غالبا با فعل یا حرف خاصی شروع نـمی شـوند. -
چـهارم 1 باب (31) 4 357-360 تنها دو سند دارد که یکی از آنها تحرف است. -
چـهارم 1 باب (31) 4 357-360 تنها دو سند دارد که یکی از آنها تحرف است. -
پنجم مناسک‌ حج‌ 7 باب 32-37 96 361-456 اسناد یک شـکل نـبوده، رویات مرسل در آن فراوان است. بسیار زیاد
پنجم مناسک‌ حج‌ 7 باب 32-37 96 361-456 اسناد یک شـکل نـبوده، رویات مرسل در آن فراوان است. بسیار زیاد
حال با توجه به معرفی اجـمالی اقـسام پنـج گانه به شناسایی‌ مؤلف‌ کتاب و شیوه تنظیم آن در این اقسام می پردازیم و می کوشیم نام کـتاب را روشـن سـازیم.
حال با توجه به معرفی اجـمالی اقـسام پنـج گانه به شناسایی‌ مؤلف‌ کتاب و شیوه تنظیم آن در این اقسام می‌پردازیم و می‌کوشیم نام کـتاب را روشـن سـازیم.


شناسایی مؤلف و شیوه تنظیم و نام کتاب
شناسایی مؤلف و شیوه تنظیم و نام کتاب


قسم‌ اول‌: ظاهراً قسمتِ کمی از (کتاب‌ الصـیام‌) تـألیف حسین بن سعید است که آن نیز به روایت احمد بن محمد بن عیسی بوده و در نتیجه عـلت آوردن کـلمه (وعن) بر سر‌ مشایخ‌ حسین بن سعید و ارجاع‌ ضمیر‌ به حسین بـن سـعید نیز این است که روایت با تـعابیر احـمد بـن محمد بن عیسی ـ راوی کتاب ـ آغاز می گـردد, تـا حدودی شبیه محاسن برقی که در آن ضمیر‌ (عنه‌) در اکثر قریب به اتفاق اسناد دیـده مـی شود و به مؤلف کتاب بـاز مـی گردد و افـزودن آن بـه سـند از سوی راوی کتاب صورت گرفته است.
قسم‌ اول‌: ظاهراً قسمتِ کمی از (کتاب‌ الصـیام‌) تـألیف حسین بن سعید است که آن نیز به روایت احمد بن محمد بن عیسی بوده و در نتیجه عـلت آوردن کـلمه (وعن) بر سر‌ مشایخ‌ حسین بن سعید و ارجاع‌ ضمیر‌ به حسین بـن سـعید نیز این است که روایت با تـعابیر احـمد بـن محمد بن عیسی ـ راوی کتاب ـ آغاز می‌گـردد, تـا حدودی شبیه محاسن برقی که در آن ضمیر‌ (عنه‌) در اکثر قریب به اتفاق اسناد دیـده مـی شود و به مؤلف کتاب بـاز مـی گردد و افـزودن آن بـه سـند از سوی راوی کتاب صورت گرفته است.


قـسم دوم: تـمام یا‌ قسمتی‌ از کتاب‌ (الایمان والنذور والکفّارات) از کتب سی گانه حسین بن سـعید اسـت.
قـسم دوم: تـمام یا‌ قسمتی‌ از کتاب‌ (الایمان والنذور والکفّارات) از کتب سی گانه حسین بن سـعید اسـت.
خط ۱۹۶: خط ۱۹۶:
3ـ این اسـناد را نـسخه بردار کتاب‌ اختصار‌ نـموده‌ بـاشد, شبیه اختصار در تفسیر عیاشی.
3ـ این اسـناد را نـسخه بردار کتاب‌ اختصار‌ نـموده‌ بـاشد, شبیه اختصار در تفسیر عیاشی.


احتمال اوّل با توجه به اینکه مشایخ واقع در‌ اول اسناد, استادِ هـیچ شـخص خاصی نیستند, و از سوی دیگر همگی بـه یـک‌ شکل بـوده, تـمامی بـا‌ راوی‌ مستقیم از امام مـعصوم ـ علیه السلام ـ شروع می شود, بعید به نظر می رسد; زیرا اگر این روایات از کـتاب یـا کتابهای دیگری باشد نمی تواند تـصادفاً بـه یـک شـکل و سـیاق‌ درآمده باشد و یـا اصـلاً روایت مستقیم از امام یا روایت با دو واسطه یا بیشتر در آن دیده نشود, افزون بر این که اصـل وارد کـردن روایـات از یک کتاب در‌ لابلای‌ روایات کتاب دیگر بـعید بـه نـظر مـی رسـد.
احتمال اوّل با توجه به اینکه مشایخ واقع در‌ اول اسناد, استادِ هـیچ شـخص خاصی نیستند, و از سوی دیگر همگی بـه یـک‌ شکل بـوده, تـمامی بـا‌ راوی‌ مستقیم از امام مـعصوم ـ علیه السلام ـ شروع می‌شود, بعید به نظر می‌رسد; زیرا اگر این روایات از کـتاب یـا کتابهای دیگری باشد نمی تواند تـصادفاً بـه یـک شـکل و سـیاق‌ درآمده باشد و یـا اصـلاً روایت مستقیم از امام یا روایت با دو واسطه یا بیشتر در آن دیده نشود, افزون بر این که اصـل وارد کـردن روایـات از یک کتاب در‌ لابلای‌ روایات کتاب دیگر بـعید بـه نـظر مـی رسـد.


احـتمال دوم نیز بعید است, چرا که اسناد این روایات در سایر کتب مانند کتب اربعه که به نقل از حسین بن‌ سعید‌ است با سندهای قبل متفاوت بوده و در ثانی در اسـناد معلّقه معمولاً می بایست نام شخص اول سند معلّق در سند معلّق علیه تکرار شده و تعلیق به اتکای این‌ تکرار‌ باشد, ولی در اسناد کتاب موجود چنین نیست.
احـتمال دوم نیز بعید است, چرا که اسناد این روایات در سایر کتب مانند کتب اربعه که به نقل از حسین بن‌ سعید‌ است با سندهای قبل متفاوت بوده و در ثانی در اسـناد معلّقه معمولاً می‌بایست نام شخص اول سند معلّق در سند معلّق علیه تکرار شده و تعلیق به اتکای این‌ تکرار‌ باشد, ولی در اسناد کتاب موجود چنین نیست.


از سوی دیگر یک شکل بودن اسـناد کـتاب نیز احتمال تعلیق را تضعیف می کند. بنابراین تنها احتمال سوم برجای می‌ ماند‌.
از سوی دیگر یک شکل بودن اسـناد کـتاب نیز احتمال تعلیق را تضعیف می‌کند. بنابراین تنها احتمال سوم برجای می‌ ماند‌.


البته‌ دلیل بسیار محکم بر صحت‌ احتمال‌ سوم‌, نقل روایات گوناگون این قسم در مجلد هشتم تـهذیب شـیخ طوسی از حسین بن سعید است. دقت در بسیاری از این‌ روایات‌ و ترتیب‌ آنها می رساند که بی تردید از اصل‌ همین‌ کتاب اخذ شده است, ولی اسـنادی کـه شیخ نقل می کند هـمگی مـتّصل است و پس از نام حسین بن‌ سعید‌, نام‌ مشایخ وی قرار گرفته اند. توضیح کامل و استدلال کافی در‌ اخذ شیخ طوسی از اصل کتابِ موجود نیاز به ذکر مـقدماتی اسـت که در حوصله این نـوشتار نـیست‌. بنابراین‌ احتمال‌ اول و دوم نادرست و احتمال سوم صحیح است.
البته‌ دلیل بسیار محکم بر صحت‌ احتمال‌ سوم‌, نقل روایات گوناگون این قسم در مجلد هشتم تـهذیب شـیخ طوسی از حسین بن سعید است. دقت در بسیاری از این‌ روایات‌ و ترتیب‌ آنها می‌رساند که بی تردید از اصل‌ همین‌ کتاب اخذ شده است, ولی اسـنادی کـه شیخ نقل می‌کند هـمگی مـتّصل است و پس از نام حسین بن‌ سعید‌, نام‌ مشایخ وی قرار گرفته اند. توضیح کامل و استدلال کافی در‌ اخذ شیخ طوسی از اصل کتابِ موجود نیاز به ذکر مـقدماتی اسـت که در حوصله این نـوشتار نـیست‌. بنابراین‌ احتمال‌ اول و دوم نادرست و احتمال سوم صحیح است.


آینه پژوهش » مهر و آبان 1376 - شماره 46 (صفحه 26)
آینه پژوهش » مهر و آبان 1376 - شماره 46 (صفحه 26)
پاره ای از موارد‌ اخذ‌ شیخ طوسی را از اصل کتاب موجود در جدول زیر می بینید:
پاره ای از موارد‌ اخذ‌ شیخ طوسی را از اصل کتاب موجود در جدول زیر می‌بینید:


تهذیب کتاب موجود تهذیب‌ کتاب‌ موجود‌ تهذیب کتاب موجود
تهذیب کتاب موجود تهذیب‌ کتاب‌ موجود‌ تهذیب کتاب موجود
خط ۲۱۸: خط ۲۱۸:
287/1057 30/24 313/1162 40/59 323/1199 61/124
287/1057 30/24 313/1162 40/59 323/1199 61/124
287‌/1058‌ 31/27 313/1163 42/65
287‌/1058‌ 31/27 313/1163 42/65
دو تذکر: از. در این مجموعه‌ اخیر‌ بر‌ خلاف سه مجموعه نخست که شیخ طوسی رویات را غالبا به ترتیب از اول تا‌ آخر‌ بر‌ می گزیند،رویات به ترتیب معکوس برگزیده شده، تـنها دو رقـم میانی‌ (1193‌ و 1194) تـرتیب مستقیم دارد.
دو تذکر: از. در این مجموعه‌ اخیر‌ بر‌ خلاف سه مجموعه نخست که شیخ طوسی رویات را غالبا به ترتیب از اول تا‌ آخر‌ بر‌ می‌گزیند،رویات به ترتیب معکوس برگزیده شده، تـنها دو رقـم میانی‌ (1193‌ و 1194) تـرتیب مستقیم دارد.


2. چند موردی که در تهذیب از حسین بن سعید نقل نموده و در‌ کتاب‌ موجود دیده نمی شود، با عـلامت خط تیره مشخص گردیده و به احتمال‌ بسیاردر‌ اصل کتاب حسین بـن سـعید بـوده و از‌ نسخه‌ موجود‌ افتاده است.
2. چند موردی که در تهذیب از حسین بن سعید نقل نموده و در‌ کتاب‌ موجود دیده نمی شود، با عـلامت خط تیره مشخص گردیده و به احتمال‌ بسیاردر‌ اصل کتاب حسین بـن سـعید بـوده و از‌ نسخه‌ موجود‌ افتاده است.
خط ۲۴۹: خط ۲۴۹:
1. مقدمه نوادر, ص9.
1. مقدمه نوادر, ص9.


2. وی در ج1:16 دربـاره‌ ایـن‌ کـتاب‌ می نویسد: واصل من اصول عمدة المحدّثین الشیخ الثقة الحسین بن سـعید الاهـوازی و کـتاب الزهد‌ و کتاب المؤمن له ایضاً, ویظهر من بعض مواضع الکتاب الاوّل انّه کتاب النوادر‌ لاحمد بـن مـحمد بـن‌ عیسی‌ القمی
2. وی در ج1:16 دربـاره‌ ایـن‌ کـتاب‌ می‌نویسد: واصل من اصول عمدة المحدّثین الشیخ الثقة الحسین بن سـعید الاهـوازی و کـتاب الزهد‌ و کتاب المؤمن له ایضاً, ویظهر من بعض مواضع الکتاب الاوّل انّه کتاب النوادر‌ لاحمد بـن مـحمد بـن‌ عیسی‌ القمی


در ص24 نیز با اشاره به این که اسناد کتاب با مشایخ حسین آغـاز مـی شود. احتمال اینکه کتاب از وی باشد مظنون شمرده, ولی این احتمال را که کتاب‌ از احمد بـاشد نـیز مـنتفی نمی داند.
در ص24 نیز با اشاره به این که اسناد کتاب با مشایخ حسین آغـاز مـی شود. احتمال اینکه کتاب از وی باشد مظنون شمرده, ولی این احتمال را که کتاب‌ از احمد بـاشد نـیز مـنتفی نمی داند.
خط ۲۶۱: خط ۲۶۱:
6. در تعداد روایات, روایاتی را نیز که بـه احـتمال زیـاد از فقه الرضاست, حساب کرده ایم.
6. در تعداد روایات, روایاتی را نیز که بـه احـتمال زیـاد از فقه الرضاست, حساب کرده ایم.


7. عبدالله بن‌ معاویه‌ در میان مشایخ حسین بن سعید وجود نـدارد, ایـن روایـت در بحار 99:13/41 از این کتاب به صورت: عبدالله عن معاویة بن عمار نقل شـده کـه صحیحتر‌ است‌, ولی‌ در هیچ سندی کسی به‌ نام‌ عبدالله‌ بین حسین بن سعید و معاویة بن عـمار واسـطه نشده است, بلکه کسانی چون فضالة, حماد (بن عیسی), ابن ابی عـمیر, صـفوان‌ واسطه‌ اند‌ و می بایست عبدالله مصحّف یـکی از ایـن نـامها‌ باشد‌.
7. عبدالله بن‌ معاویه‌ در میان مشایخ حسین بن سعید وجود نـدارد, ایـن روایـت در بحار 99:13/41 از این کتاب به صورت: عبدالله عن معاویة بن عمار نقل شـده کـه صحیحتر‌ است‌, ولی‌ در هیچ سندی کسی به‌ نام‌ عبدالله‌ بین حسین بن سعید و معاویة بن عـمار واسـطه نشده است, بلکه کسانی چون فضالة, حماد (بن عیسی), ابن ابی عـمیر, صـفوان‌ واسطه‌ اند‌ و می‌بایست عبدالله مصحّف یـکی از ایـن نـامها‌ باشد‌.
== ساختار ==
== ساختار ==


۶۱٬۱۸۹

ویرایش