پرش به محتوا

ترجمه فارسی همراه با متن عربی امالی شیخ مفید(ره): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>')
خط ۴۲: خط ۴۲:
«ترجمه فارسى همراه با متن عربى امالى [[شيخ مفيد]](ره)»، اثرى است متشكل از كتاب «الأمالي» جناب [[شيخ مفيد]] به زبان عربى و ترجمه فارسى آن به قلم دكتر عقيقى بخشايشى.
«ترجمه فارسى همراه با متن عربى امالى [[شيخ مفيد]](ره)»، اثرى است متشكل از كتاب «الأمالي» جناب [[شيخ مفيد]] به زبان عربى و ترجمه فارسى آن به قلم دكتر عقيقى بخشايشى.


«الأمالي»، يكى از كتاب‌هاى قابل توجه [[شيخ مفيد]] مى‌باشد كه از 42 مجلس تشكيل يافته است و در هر مجلس، 8 - 9 يا 10 - 12 حديث گنجانده شده است - و فقط مجلس بيست و سوم آن، داراى 48 حديث مى‌باشد و آن رساله على بن مهزيار است كه پيوست كتاب شده است - كه مجموعا حدود 500 حديث در آن گنجانده شده است. نوع احاديث مندرج، پيرامون فضايل اهل‌بيت(ع) و نكات اخلاقى و تربيتى و احيانا كلامى مى‌باشد. احاديث اين كتاب، از نوعى طراوت و تازگى و شادابى برخوردار است كه مطالعه‌كننده در برخوردهاى نخستين، آن را لمس خواهد كرد ...<ref>مقدمه مترجم، ص 24</ref>
«الأمالي»، يكى از كتاب‌هاى قابل توجه [[شيخ مفيد]] مى‌باشد كه از 42 مجلس تشكيل يافته است و در هر مجلس، 8 - 9 يا 10 - 12 حديث گنجانده شده است - و فقط مجلس بيست و سوم آن، داراى 48 حديث مى‌باشد و آن رساله على بن مهزيار است كه پيوست كتاب شده است - كه مجموعا حدود 500 حديث در آن گنجانده شده است. نوع احاديث مندرج، پيرامون فضايل اهل‌بيت(ع) و نكات اخلاقى و تربيتى و احيانا كلامى مى‌باشد. احاديث اين كتاب، از نوعى طراوت و تازگى و شادابى برخوردار است كه مطالعه‌كننده در برخوردهاى نخستين، آن را لمس خواهد كرد ....<ref>مقدمه مترجم، ص 24</ref>


در طول تمام كتاب، يك بار هم عنوان «امام» در مورد ائمه و پيشوايان معصوم(ع) كه از آن‌ها حديث نقل مى‌شود، نيامده است و اغلب احاديث اين كتاب، بيشتر از اميرمؤمنان (ع)، امام زين‌العابدين (ع)، امام باقر (ع)، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام رضا (ع) مى‌باشد و از ديگر پيشوايان معصوم(ع)، چندان حديثى وجود ندارد ...<ref>همان ص 25</ref>
در طول تمام كتاب، يك بار هم عنوان «امام» در مورد ائمه و پيشوايان معصوم(ع) كه از آن‌ها حديث نقل مى‌شود، نيامده است و اغلب احاديث اين كتاب، بيشتر از اميرمؤمنان (ع)، امام زين‌العابدين (ع)، امام باقر (ع)، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام رضا (ع) مى‌باشد و از ديگر پيشوايان معصوم(ع)، چندان حديثى وجود ندارد ....<ref>همان ص 25</ref>


مترجم، احتمال مى‌دهد كه اين رساله، در زمان تقيه يا مرعوب بودن نويسنده تأليف شده يا اينكه تنظيم و تحرير نسخه در چنين عهدى صورت پذيرفته است. وى در اين باره مى‌نويسد: بااينكه مطالبى پيرامون خلافت و حكومت آمده است، ولى كلمه «امام» مطلقا در هيچ‌كدام از احاديثى كه نوعا از آن بزرگواران نقل شده است، وجود ندارد و محملى جز تقيه نمى‌توان براى آن پيدا كرد يا اينكه كلمه امام، بعدها رواج بيشترى يافته است و در آن عصر، چندان معمول نبوده است ...<ref>همان</ref>
مترجم، احتمال مى‌دهد كه اين رساله، در زمان تقيه يا مرعوب بودن نويسنده تأليف شده يا اينكه تنظيم و تحرير نسخه در چنين عهدى صورت پذيرفته است. وى در اين باره مى‌نويسد: بااينكه مطالبى پيرامون خلافت و حكومت آمده است، ولى كلمه «امام» مطلقا در هيچ‌كدام از احاديثى كه نوعا از آن بزرگواران نقل شده است، وجود ندارد و محملى جز تقيه نمى‌توان براى آن پيدا كرد يا اينكه كلمه امام، بعدها رواج بيشترى يافته است و در آن عصر، چندان معمول نبوده است ....<ref>همان</ref>


در پيشگفتار ترجمه، نوعا شرح حال راويان از تحقيقات استاد ولى و استاد [[غفاری، علی‌اکبر|على‌اكبر غفارى]] كه بر چاپ جامعه مدرسين داشته‌اند، بهره‌گيرى شده است ...<ref>همان</ref>
در پيشگفتار ترجمه، نوعا شرح حال راويان از تحقيقات استاد ولى و استاد [[غفاری، علی‌اکبر|على‌اكبر غفارى]] كه بر چاپ جامعه مدرسين داشته‌اند، بهره‌گيرى شده است ....<ref>همان</ref>


مترجم، سعى نموده است تا ضمن رعايت امانت در ترجمه، از الفاظ و عبارات سليس و روان استفاده كند.
مترجم، سعى نموده است تا ضمن رعايت امانت در ترجمه، از الفاظ و عبارات سليس و روان استفاده كند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش