تحریم دو حکم حلال: تفاوت میان نسخه‌ها

در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از مرکز حقایق اسلامی افزوده شده که در آن، به موضوع و اهمیت کتاب اشاره شده است...<ref>مقدمه، ص9-11</ref>

أن ينشئ الإنسان بالمتعة إحرامه في أشهر الحجّ من الميقات، فيأتي مكة و يطوف بالبيت، ثمّ يسعى، ثمّ يقصِّر و يحلّ من إحرامه، حتّى ينشئ في نفس تلك السفرة إحراماً آخر للحجّ من مكة و الأفضل من المسجد الحرام و يخرج إلى عرفات، ثمّ المشعر... إلى آخر أعمال الحج... فيكون متمتّعاً بالعمرة إلى الحجّ و إنّما سمّي بهذا الاسم لما فيه من المتعة؛ أي اللذّة بإباحة محظورات الإحرام في تلك المدّة المتخلّلة بين الإحرامين و هذا ما حرّمه عمر و تبعه عليه عثمان و معاوية و غيرهما»...<ref>حسینی میلانی، سید علی، ص11</ref>

منظور از متعه حج این است که انسان در ماه‌هاى حج به قصد انجام حج تمتع از میقات، لباس احرام بپوشد، سپس به خانه خدا بیاید و طواف کند و پس از سعى بین صفا و مروه، تقصیر نماید و از احرام درآید. آن‌گاه در همان سفر، دوباره از مکه لباس احرام بپوشد و مُحرِم شود؛ هرچند بهتر است که از مسجد الحرام مُحرِم شود. سپس به‌سوى عرفات و مشعر الحرام برود و اعمال حج را تا پایان به‌جاى آورد. با این اقدام، حج تمتع و عمره آن را انجام داده است. واژه «متعه» به معناى بهره و لذت بردن است. از آنجا که در این نوع حج، انجام امور ممنوع در حال احرام و لذت بردن‌ها، در فاصله زمانى میان دو احرام مباح مى‌شود، از آن به متعه حج یاد مى‌شود»...<ref>متن کتاب، ص21</ref>

در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع...<ref>ر.ک: پاورقی، ص17</ref>، به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است...<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>