۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
شيوه بيانى قرآن كه به روزگار اوج بلاغت و گسترش شيوههاى گوناگون بيانى رخ نمود و بر تمام گونههاى سخن چيره گشت و بليغان عرب را به عجز واداشت، شيوهاى منحصربهفرد در اوج فصاحت و بلاغت است. | شيوه بيانى قرآن كه به روزگار اوج بلاغت و گسترش شيوههاى گوناگون بيانى رخ نمود و بر تمام گونههاى سخن چيره گشت و بليغان عرب را به عجز واداشت، شيوهاى منحصربهفرد در اوج فصاحت و بلاغت است. | ||
قرآن شيوههاى ارائه معانى در آن روزگار را به كار گرفت و به اوج رساند. يكى از آنگونهها؛ يعنى «تشبيه» در اين نوشتار بهگونهاى بس استوار و دقيق و با توجه به ادب عربى و شعور شاعران سامان يافته و عرضه شده است ...<ref>آينه پژوهش، ص78</ref> | قرآن شيوههاى ارائه معانى در آن روزگار را به كار گرفت و به اوج رساند. يكى از آنگونهها؛ يعنى «تشبيه» در اين نوشتار بهگونهاى بس استوار و دقيق و با توجه به ادب عربى و شعور شاعران سامان يافته و عرضه شده است ....<ref>آينه پژوهش، ص78</ref> | ||
كتاب «الجمان في تشبيهات القرآن»، از يكسو كتابى در رديف كتابهاى «التشبيهات» تأليف ابن ابىعون (مقتول 322ق) و ابن كتّانى (درگذشته حدود 420ق) است و از سوى ديگر در زمره كتابهاى بلاغت و اعجاز قرآن چون «مجاز القرآن» ابوعبيده معمر بن مثنى (درگذشته حدود 210ق) و «تلخيص البيان عن مجازات القرآن» [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] (درگذشته 406ق) جاى دارد. مؤلف، كتاب خود را به شيوه همين دو كتاب اخير، به ترتيب سورههاى قرآن تدوين كرده است ...<ref>لسانى فشاركى، محمدعلى،ج5، ص21</ref> | كتاب «الجمان في تشبيهات القرآن»، از يكسو كتابى در رديف كتابهاى «التشبيهات» تأليف ابن ابىعون (مقتول 322ق) و ابن كتّانى (درگذشته حدود 420ق) است و از سوى ديگر در زمره كتابهاى بلاغت و اعجاز قرآن چون «مجاز القرآن» ابوعبيده معمر بن مثنى (درگذشته حدود 210ق) و «تلخيص البيان عن مجازات القرآن» [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] (درگذشته 406ق) جاى دارد. مؤلف، كتاب خود را به شيوه همين دو كتاب اخير، به ترتيب سورههاى قرآن تدوين كرده است ....<ref>لسانى فشاركى، محمدعلى،ج5، ص21</ref> | ||
زركشى و [[سيوطى]] از [[ابن ناقیا، عبدالله بن محمد|ابن ناقيا]] بهعنوان دانشمند و مفسّرى كه تشبيهات قرآن را موضوع تأليف مستقلى قرار داده، ياد كردهاند. كتاب «الجمان»، تفسير ارزندهاى است كه توضيح 226 آيه از قرآن مجيد را در بر دارد و از آنجا كه مؤلف در همه فصول آن در پى اثبات برترى تشبيهات قرآنى بر ديگر تشبيهات همانند است، كتابش در زمينه اعجاز قرآن نيز مىتواند مفيد باشد. وى در اين كتاب علاوه بر شرح لغات، به قرائات و داورى درباره آنها نيز مىپردازد و از نحويان و لغتشناسان بزرگ چون فرّاء و مُبَرَّد بارها نقل قول مىكند و از شعر گذشتگان، خاصه ابنمعتز (درگذشته 296ق) شاهد بسيار مىآورد. | زركشى و [[سيوطى]] از [[ابن ناقیا، عبدالله بن محمد|ابن ناقيا]] بهعنوان دانشمند و مفسّرى كه تشبيهات قرآن را موضوع تأليف مستقلى قرار داده، ياد كردهاند. كتاب «الجمان»، تفسير ارزندهاى است كه توضيح 226 آيه از قرآن مجيد را در بر دارد و از آنجا كه مؤلف در همه فصول آن در پى اثبات برترى تشبيهات قرآنى بر ديگر تشبيهات همانند است، كتابش در زمينه اعجاز قرآن نيز مىتواند مفيد باشد. وى در اين كتاب علاوه بر شرح لغات، به قرائات و داورى درباره آنها نيز مىپردازد و از نحويان و لغتشناسان بزرگ چون فرّاء و مُبَرَّد بارها نقل قول مىكند و از شعر گذشتگان، خاصه ابنمعتز (درگذشته 296ق) شاهد بسيار مىآورد. | ||
لحن و سبك نگارش [[ابن ناقیا، عبدالله بن محمد|ابن ناقيا]] در كتاب «الجمان» با لحن و سبك وى در مقامات و اشعارش سخت متفاوت است و اين امر، با توجه به گفتههاى خود او در خاتمه كتاب ...<ref>ص 408</ref>كه از كهنسالى و نابسامانى وضع زندگانى مىنالد، شگفت نمىنمايد ...<ref>لسانى فشاركى، محمدعلى، ص21</ref> | لحن و سبك نگارش [[ابن ناقیا، عبدالله بن محمد|ابن ناقيا]] در كتاب «الجمان» با لحن و سبك وى در مقامات و اشعارش سخت متفاوت است و اين امر، با توجه به گفتههاى خود او در خاتمه كتاب ....<ref>ص 408</ref>كه از كهنسالى و نابسامانى وضع زندگانى مىنالد، شگفت نمىنمايد ....<ref>لسانى فشاركى، محمدعلى، ص21</ref> | ||
شيوه مؤلف در ذكر تشبيهات قرآنى و مطالب پيرامون آن در كتاب بدين ترتيب است: | شيوه مؤلف در ذكر تشبيهات قرآنى و مطالب پيرامون آن در كتاب بدين ترتيب است: | ||
#نويسنده، كتاب را به حسب سور و آيات مرتب نموده و تشبيهات وارده در قرآن را به ترتيب سوره و نيز تشبيهات هر سوره را نيز به ترتيب آيات مرتب نموده است. | #نويسنده، كتاب را به حسب سور و آيات مرتب نموده و تشبيهات وارده در قرآن را به ترتيب سوره و نيز تشبيهات هر سوره را نيز به ترتيب آيات مرتب نموده است. | ||
#رويه مؤلف آن است كه به هنگام ذكر يك تشبيه، تشبيهات مانند آن از سورههاى ديگر را نيز به آن ضميمه مىكند؛ تا اينكه تشبيهات شبيه يا نزديك به هم در بيش از يك جا ذكر نشوند و شواهد شعرى آنها نيز تكرار نشود ...<ref>ر.ك: متن كتاب، ص2، 47، 73 و 86</ref> | #رويه مؤلف آن است كه به هنگام ذكر يك تشبيه، تشبيهات مانند آن از سورههاى ديگر را نيز به آن ضميمه مىكند؛ تا اينكه تشبيهات شبيه يا نزديك به هم در بيش از يك جا ذكر نشوند و شواهد شعرى آنها نيز تكرار نشود ....<ref>ر.ك: متن كتاب، ص2، 47، 73 و 86</ref> | ||
#هر كجا كه مؤلف آيهاى را ذكر كرده، به تفسير و قرائات آن بهاختصار پرداخته است. | #هر كجا كه مؤلف آيهاى را ذكر كرده، به تفسير و قرائات آن بهاختصار پرداخته است. | ||
#[[ابن ناقیا، عبدالله بن محمد|ابن ناقيا]] پس از آن، مثالهاى شعرى تشبيه را ذكر مىكند؛ بهعنوان مثال در سوره يونس، پس از شرح و تفسير مفردات آيه 24: ''' «إنما مثل الحياة الدنيا كماء أنزلناه من السماء فاختلط به نبات الأرض...» '''، تشبيهات شعرى شبيه يا نزديك به آن را در صفحات 59 - 66 ذكر مىكند. پس از آن با ذكر عبارت «و قد استعملوا من الاستعارة و التشبيه و...» شواهدى ديگرى را در صفحات 67- 85 ذكر مىكند ...<ref>مقدمه محققان، صفحات س و ع</ref> | #[[ابن ناقیا، عبدالله بن محمد|ابن ناقيا]] پس از آن، مثالهاى شعرى تشبيه را ذكر مىكند؛ بهعنوان مثال در سوره يونس، پس از شرح و تفسير مفردات آيه 24: ''' «إنما مثل الحياة الدنيا كماء أنزلناه من السماء فاختلط به نبات الأرض...» '''، تشبيهات شعرى شبيه يا نزديك به آن را در صفحات 59 - 66 ذكر مىكند. پس از آن با ذكر عبارت «و قد استعملوا من الاستعارة و التشبيه و...» شواهدى ديگرى را در صفحات 67- 85 ذكر مىكند ....<ref>مقدمه محققان، صفحات س و ع</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
تحقيق اين كتاب را به لحاظ تفسيرى، عدنان محمد زرزور و به لحاظ ادبى، محمد الدايه انجام دادهاند ...<ref>بيومى، عبدالمعطى، ص86</ref>در تصحيح و تحقيق اثر از يك نسخه خطى از كتاب استفاده شده است. | تحقيق اين كتاب را به لحاظ تفسيرى، عدنان محمد زرزور و به لحاظ ادبى، محمد الدايه انجام دادهاند ....<ref>بيومى، عبدالمعطى، ص86</ref>در تصحيح و تحقيق اثر از يك نسخه خطى از كتاب استفاده شده است. | ||
مراجع تحقيق، استدراك و تصحيح اشتباهات، فهرست آيات، احاديث و مطالب كتاب در انتهاى اثر آمده است. | مراجع تحقيق، استدراك و تصحيح اشتباهات، فهرست آيات، احاديث و مطالب كتاب در انتهاى اثر آمده است. |
ویرایش