۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أنوار الملكوت في شرح الياقوت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
3-اضافات و تكملۀ متن: مؤلف تنها به شرح متن اكتفاء نكرده است، بلكه در مواردى كه متن نياز به تكمله داشت، مطالبى را اضافه كرده است. شارح آراء و اقوالى را كه ماتن بدون بيان قائل آنها مطرح كرده است، بيان مى‌كند. او قائل به آراء و فرقى كه به اين آراء منتسب هستند را، معلوم مى‌كند. | 3-اضافات و تكملۀ متن: مؤلف تنها به شرح متن اكتفاء نكرده است، بلكه در مواردى كه متن نياز به تكمله داشت، مطالبى را اضافه كرده است. شارح آراء و اقوالى را كه ماتن بدون بيان قائل آنها مطرح كرده است، بيان مى‌كند. او قائل به آراء و فرقى كه به اين آراء منتسب هستند را، معلوم مى‌كند. | ||
4-نقد ماتن: مؤلف علاوه بر شرح متن گاه ماتن را نقد كرده است. او در مورد تمايز اعدام و ثبوت آنها مى‌گويد: «و هذه الدلالة يتمشى عند الشيخ ابى اسحق المصنف اما عندنا فلا بل الذى نقول ان الماهيات لو كانت ثابتة فى العدم لكانت اشتركت فيه و امتازت بخصوصياتها و ما به الاشتراك غير ما به الامتياز و لا نفى بالوجود الا ذلك الثبوت و التحقق فى الاعيان فتكون موجودة حال عدمها و هو محال» ...<ref>ص 50</ref> | 4-نقد ماتن: مؤلف علاوه بر شرح متن گاه ماتن را نقد كرده است. او در مورد تمايز اعدام و ثبوت آنها مى‌گويد: «و هذه الدلالة يتمشى عند الشيخ ابى اسحق المصنف اما عندنا فلا بل الذى نقول ان الماهيات لو كانت ثابتة فى العدم لكانت اشتركت فيه و امتازت بخصوصياتها و ما به الاشتراك غير ما به الامتياز و لا نفى بالوجود الا ذلك الثبوت و التحقق فى الاعيان فتكون موجودة حال عدمها و هو محال» ....<ref>ص 50</ref> | ||
5-تبعيت از حكماء: مؤلف گرچه در خيلى از مباحث از آراء متكلمين تبعيت كرده است، مثلا در تعريف جوهر و عرض و...؛ اما در مواردى از آراء آنها انتقاد كرده و همچون حكماء سخن گفته است. در مسأله زيادت وجود بر ماهيت ماتن همچون ديگر متكلمين قائل شده است كه وجود عين ماهيت مى‌باشد. مؤلف بعد از بيان كلام متكلمين و بيان ادلۀ آنها مى‌گويد: | 5-تبعيت از حكماء: مؤلف گرچه در خيلى از مباحث از آراء متكلمين تبعيت كرده است، مثلا در تعريف جوهر و عرض و...؛ اما در مواردى از آراء آنها انتقاد كرده و همچون حكماء سخن گفته است. در مسأله زيادت وجود بر ماهيت ماتن همچون ديگر متكلمين قائل شده است كه وجود عين ماهيت مى‌باشد. مؤلف بعد از بيان كلام متكلمين و بيان ادلۀ آنها مى‌گويد: | ||
«و التحقيق عندى فى هذا الباب ان الوجود زايد فى المفهوم لا فى الخارج و ليس الوجود حالا فى الماهية حلول السواد فى الجسم و أنما يكون الماهية محلاله من حيث هى هى لا باعتبار الوجود و لا باعتبار العدم و لا باعتبار عدمهما» ...<ref>ص 48</ref> | «و التحقيق عندى فى هذا الباب ان الوجود زايد فى المفهوم لا فى الخارج و ليس الوجود حالا فى الماهية حلول السواد فى الجسم و أنما يكون الماهية محلاله من حيث هى هى لا باعتبار الوجود و لا باعتبار العدم و لا باعتبار عدمهما» ....<ref>ص 48</ref> | ||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
1-«اشراق اللاهوت فى نقد شرح الياقوت يا شرح انوار الملكوت فى شرح الياقوت»؛ اين کتاب تأليف پسر خواهر علامه حلى به نام سيد عميدالدين، عبدالمطلب بن سيد مجدالدين ابى الفوارس محمد بن على اعرجى حسينى حلى مى‌باشد. اين کتاب در زمان حيات علامه حلى نوشته شده است. به اين صورت كه ابتداء مى‌گويد قال مصنف الياقوت، بعد مى‌گويد قال الشارح، بعد شرح خود را مى‌آورد. اين کتاب با تحقيق آقاى على‌اكبر ضيائى در سال 1372 شمسى در قم به چاپ رسيده است. | 1-«اشراق اللاهوت فى نقد شرح الياقوت يا شرح انوار الملكوت فى شرح الياقوت»؛ اين کتاب تأليف پسر خواهر علامه حلى به نام سيد عميدالدين، عبدالمطلب بن سيد مجدالدين ابى الفوارس محمد بن على اعرجى حسينى حلى مى‌باشد. اين کتاب در زمان حيات علامه حلى نوشته شده است. به اين صورت كه ابتداء مى‌گويد قال مصنف الياقوت، بعد مى‌گويد قال الشارح، بعد شرح خود را مى‌آورد. اين کتاب با تحقيق آقاى على‌اكبر ضيائى در سال 1372 شمسى در قم به چاپ رسيده است. | ||
2-«منتخب انوار الملكوت فى شرح الياقوت» از اين کتاب اثرى در دست نيست. [[آقا بزرگ تهرانى]] در مورد اين کتاب مى‌گويد: «منتخب انوار الملكوت فى شرح الياقوت لبعض الافاضل من الشيعه عده بعض تلاميذ المجلسى الثانى مما ينبغى ان يدرج فى البحار كما ذكره فى آخر البحار» ...<ref>الذريعه ج 22 ص 376</ref> | 2-«منتخب انوار الملكوت فى شرح الياقوت» از اين کتاب اثرى در دست نيست. [[آقا بزرگ تهرانى]] در مورد اين کتاب مى‌گويد: «منتخب انوار الملكوت فى شرح الياقوت لبعض الافاضل من الشيعه عده بعض تلاميذ المجلسى الثانى مما ينبغى ان يدرج فى البحار كما ذكره فى آخر البحار» ....<ref>الذريعه ج 22 ص 376</ref> | ||
==نسخه‌شناسى== | ==نسخه‌شناسى== | ||
| خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
اين نسخه داراى اغلاط فراوانى است كه در تصحيح و تحقيق بايد مراعات مى‌شد، علاوه بر آن ناقص نيز هست. محقق فصل آخر کتاب را كه عبارت است از «مما يرجع الى احكام المخالفين و البغاة» از کتاب حذف كرده است. به همين خاطر آقاى [[جعفری، یعقوب|يعقوب جعفرى]] اين فصل از کتاب را در دو شماره از مجله الكلام الاسلامى به چاپ رسانده است ...<ref>مجلۀ الكلام الاسلامى سال دوم شمارۀ 2 و 3</ref> | اين نسخه داراى اغلاط فراوانى است كه در تصحيح و تحقيق بايد مراعات مى‌شد، علاوه بر آن ناقص نيز هست. محقق فصل آخر کتاب را كه عبارت است از «مما يرجع الى احكام المخالفين و البغاة» از کتاب حذف كرده است. به همين خاطر آقاى [[جعفری، یعقوب|يعقوب جعفرى]] اين فصل از کتاب را در دو شماره از مجله الكلام الاسلامى به چاپ رسانده است ....<ref>مجلۀ الكلام الاسلامى سال دوم شمارۀ 2 و 3</ref> | ||
=پانویس = | =پانویس = | ||