۶۱٬۱۸۹
ویرایش
حديث الراية (عصری بانی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس' به 'ابن عباس ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با سخن بخش کلام و معارف سازمان حج و زیارت شروع می‌شود. سپس فهرست مطالب است و محتوای کتاب در سه بخش اصلی (طرق و الفاظ حدیث، دلالات حدیث و پاسخ به شبهات). در پایان، منابع کتاب آمده است. نویسنده از 29 منبع استفاده کرده است؛ از جمله: الأدب المفرد، تاج العروس، تقريب التهذيب، تهذيب الكمال، الثقات احمد بن حبان تمیمی، الجرح و التعديل ابومحمد رازی تمیمی، سنن ابن ماجه، الصحاح تاج اللغة و صحاح العربية اسماعیل بن حماد جوهری، صحیح ابن حبان بترتيب ابن بلبان، [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] ، [[صحيح مسلم]]، فتح الباري في شرح صحيح البخاري ابن حجر عسقلانی، لسان العرب ابن منظور، مجمع الزوائد و منبع الفوائد نورالدین علی بن ابی‌بکر هیثمی، المستدرك علی الصحيحين محمد بن عبدالله ابوعبدالله حاکم نیشابوری و... | کتاب با سخن بخش کلام و معارف سازمان حج و زیارت شروع می‌شود. سپس فهرست مطالب است و محتوای کتاب در سه بخش اصلی (طرق و الفاظ حدیث، دلالات حدیث و پاسخ به شبهات). در پایان، منابع کتاب آمده است. نویسنده از 29 منبع استفاده کرده است؛ از جمله: الأدب المفرد، تاج العروس، تقريب التهذيب، تهذيب الكمال، الثقات احمد بن حبان تمیمی، الجرح و التعديل ابومحمد رازی تمیمی، سنن ابن ماجه، الصحاح تاج اللغة و صحاح العربية اسماعیل بن حماد جوهری، صحیح ابن حبان بترتيب ابن بلبان، [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]]، [[صحيح مسلم]]، فتح الباري في شرح صحيح البخاري ابن حجر عسقلانی، لسان العرب ابن منظور، مجمع الزوائد و منبع الفوائد نورالدین علی بن ابی‌بکر هیثمی، المستدرك علی الصحيحين محمد بن عبدالله ابوعبدالله حاکم نیشابوری و... | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
او پس از تعریف رایت به عَلَم (پرچم) و عقاب از صحاح جوهری، مقاييس اللغة ابن فارس و لسان العرب در لغت، می‌گوید: به نظر ابن اثیر، رایت در عبارت «لأعطينّ الراية غداً رجلاً يحبه الله و رسوله و يحب الله و رسوله، يفتح الله عليه» از حدیث رایت، یعنی عَلَم<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref> | او پس از تعریف رایت به عَلَم (پرچم) و عقاب از صحاح جوهری، مقاييس اللغة ابن فارس و لسان العرب در لغت، می‌گوید: به نظر ابن اثیر، رایت در عبارت «لأعطينّ الراية غداً رجلاً يحبه الله و رسوله و يحب الله و رسوله، يفتح الله عليه» از حدیث رایت، یعنی عَلَم<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref> | ||
او سپس به معرفی طُرُق و الفاظ حدیث می‌پردازد و متن روایات سلمة بن اکوع و سهل بن سعد هر دو از [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] ، سعد بن ابی‌وقاص و ابوهریرة هر دو از [[صحيح مسلم]]، جابر بن عبدالله انصاری از الصغیر طبرانی، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] از مستدرک حاکم و ابوسعید خدری از مسند [[ابن ابی‌یعلی، محمد بن ابی‌یعلی|ابویعلی]] را ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص11-26</ref> | او سپس به معرفی طُرُق و الفاظ حدیث می‌پردازد و متن روایات سلمة بن اکوع و سهل بن سعد هر دو از [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]]، سعد بن ابی‌وقاص و ابوهریرة هر دو از [[صحيح مسلم]]، جابر بن عبدالله انصاری از الصغیر طبرانی، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] از مستدرک حاکم و ابوسعید خدری از مسند [[ابن ابی‌یعلی، محمد بن ابی‌یعلی|ابویعلی]] را ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص11-26</ref> | ||
بانی در قسمت دلالات روایت می‌نویسد: ویژگی حدیث رایت در کثرت طرق، تقارب الفاظ و اتفاق شیخین (بخاری و مسلم) در اخراج آن است. همچنین تعدد مضامین و تنوع دلالتش تا بدانجاست که بعضی از اهل سنت به این امر اعتراف کرده‌اند. برخی از مواردی که به آن اعتراف کرده‌اند، عبارت است از: | بانی در قسمت دلالات روایت می‌نویسد: ویژگی حدیث رایت در کثرت طرق، تقارب الفاظ و اتفاق شیخین (بخاری و مسلم) در اخراج آن است. همچنین تعدد مضامین و تنوع دلالتش تا بدانجاست که بعضی از اهل سنت به این امر اعتراف کرده‌اند. برخی از مواردی که به آن اعتراف کرده‌اند، عبارت است از: | ||