۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس' به 'ابن عباس ') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
بوسيدن حجر الاسود و جمع بين نماز مغرب و عشاء در مزدلفه و رمى جمرات و اقامت در منى و نيز حلق رأس(تراشيدن موى سر)، ديگر اعمال و مناسكى هستند كه حضرت آدم ابوالبشر به عنوان اوّلين نفر آنها را انجام داده است. حضرت نوح و هود و صالح(ع) به عنوان ديگر انبيايى هستند كه رواياتى از انجام اعمال حج توسط ايشان حكايت مىكند. على بن حمزة در روايتى از امام ابوالحسن (ع) نقل مىكند كه فرمود: كشتى نوح به هنگام غرق شدن زمين شروع كرد به طواف اطراف بيت الله الحرام پس آمد به منى كه ايام خاص منى بوده پس از آن دوباره به بيت بازگشته و طواف نساء را به جا آورد. | بوسيدن حجر الاسود و جمع بين نماز مغرب و عشاء در مزدلفه و رمى جمرات و اقامت در منى و نيز حلق رأس(تراشيدن موى سر)، ديگر اعمال و مناسكى هستند كه حضرت آدم ابوالبشر به عنوان اوّلين نفر آنها را انجام داده است. حضرت نوح و هود و صالح(ع) به عنوان ديگر انبيايى هستند كه رواياتى از انجام اعمال حج توسط ايشان حكايت مىكند. على بن حمزة در روايتى از امام ابوالحسن (ع) نقل مىكند كه فرمود: كشتى نوح به هنگام غرق شدن زمين شروع كرد به طواف اطراف بيت الله الحرام پس آمد به منى كه ايام خاص منى بوده پس از آن دوباره به بيت بازگشته و طواف نساء را به جا آورد. | ||
در روايت ديگرى كه ابن عباس از وجود مبارك پيامبر(ص) نقل مىكند، اين است كه پيامبر(ص) به هنگام عبور از وادى عسفان در ايام حج، ابوبكر را مخاطب قرار داده فرمود: اى ابوبكر اين مكان جايى است كه هود(ع) و صالح(ع) از آن عبور كرده، تلبيه كردند و حج بيت الله الحرام را به جا آوردهاند. روايات بعدى در مورد حج حضرت ابراهيم(ع) و فرزندش اسماعيل(ع) مىباشد كه به طور خاص جنبههاى مختلف حج اين دو بزرگوار را مورد توجه قرار دادهاند. اين جوانب اعم از بناى كعبه، تعيين حدود مسجد الحرام، سعى بين صفا و مروه، افاضهى ايشان از عرفات و رمى جمرات مىباشند. در ضمن اين روايات، به چند مطلب مهم ديگر نيز اشاره شده كه وجه تسميهى چند موضع داراى نُسُك مىباشد: اول وجه تسميه عرفات كه در روايتى از معاوية بن عمار آمده كه از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] پرسيدم چرا عرفات را عرفات گويند؟ حضرت فرمود: چون در روز عرفه جبرئيل به خدمت حضرت ابراهيم(ع) نازل شد و عرض كرد يا ابراهيم به گناهان خود اعتراف كن و مناسك خود را بشناس، از همين رو عرفات، عرفات ناميده شد. وجه تسميهى مزدلفه و منى نيز در ضمن روايات ديگرى بيان گرديده است. | در روايت ديگرى كه [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] از وجود مبارك پيامبر(ص) نقل مىكند، اين است كه پيامبر(ص) به هنگام عبور از وادى عسفان در ايام حج، ابوبكر را مخاطب قرار داده فرمود: اى ابوبكر اين مكان جايى است كه هود(ع) و صالح(ع) از آن عبور كرده، تلبيه كردند و حج بيت الله الحرام را به جا آوردهاند. روايات بعدى در مورد حج حضرت ابراهيم(ع) و فرزندش اسماعيل(ع) مىباشد كه به طور خاص جنبههاى مختلف حج اين دو بزرگوار را مورد توجه قرار دادهاند. اين جوانب اعم از بناى كعبه، تعيين حدود مسجد الحرام، سعى بين صفا و مروه، افاضهى ايشان از عرفات و رمى جمرات مىباشند. در ضمن اين روايات، به چند مطلب مهم ديگر نيز اشاره شده كه وجه تسميهى چند موضع داراى نُسُك مىباشد: اول وجه تسميه عرفات كه در روايتى از معاوية بن عمار آمده كه از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] پرسيدم چرا عرفات را عرفات گويند؟ حضرت فرمود: چون در روز عرفه جبرئيل به خدمت حضرت ابراهيم(ع) نازل شد و عرض كرد يا ابراهيم به گناهان خود اعتراف كن و مناسك خود را بشناس، از همين رو عرفات، عرفات ناميده شد. وجه تسميهى مزدلفه و منى نيز در ضمن روايات ديگرى بيان گرديده است. | ||
مكانى كه حضرت ابراهيم(ع) در آنجا اقدام به ذبح فرزندش اسماعيل(ع) كرد و نيز مراجعهى آن حضرت از مكه به شام بعد از آن كه مناسك حج را به جا آورد، ديگر مطالبى هستند كه در اين بخش مورد توجه واقع گرديدهاند. قسمت بعدى روايات مربوط به حج حضرت موسى(ع) و چند تن ديگر از انبياء مىباشد. مكانى كه حضرت موسى(ع) از آن جا مُحرم شد، در روايت جابر از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] رملهى مصر تعيين شده است، سپس تلبيه حضرت، مورد اشاره قرار گرفته و نهايتاً وجه تسميهى تلبيه در ضمن روايتى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اين چنين بيان شده كه در جواب سؤالى كه پرسيد چرا تلبيه، تلبيه ناميده شده؟ فرمود: لبيك، اجابت موسى(ع) بود به دعوت پروردگارش. | مكانى كه حضرت ابراهيم(ع) در آنجا اقدام به ذبح فرزندش اسماعيل(ع) كرد و نيز مراجعهى آن حضرت از مكه به شام بعد از آن كه مناسك حج را به جا آورد، ديگر مطالبى هستند كه در اين بخش مورد توجه واقع گرديدهاند. قسمت بعدى روايات مربوط به حج حضرت موسى(ع) و چند تن ديگر از انبياء مىباشد. مكانى كه حضرت موسى(ع) از آن جا مُحرم شد، در روايت جابر از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] رملهى مصر تعيين شده است، سپس تلبيه حضرت، مورد اشاره قرار گرفته و نهايتاً وجه تسميهى تلبيه در ضمن روايتى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اين چنين بيان شده كه در جواب سؤالى كه پرسيد چرا تلبيه، تلبيه ناميده شده؟ فرمود: لبيك، اجابت موسى(ع) بود به دعوت پروردگارش. |
ویرایش