۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهلبیت') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
# مباهله، واقعهای است که جای هیچ شک و شبههای در وقوع آن نیست؛ | # مباهله، واقعهای است که جای هیچ شک و شبههای در وقوع آن نیست؛ | ||
# مباهله پیامبر اکرم(ص) بههمراه عترتش (علی و فاطمه و حسن و حسین(ع)) از امور ثابتشده و اتفاقی بین مسلمانان است؛ | # مباهله پیامبر اکرم(ص) بههمراه عترتش (علی و فاطمه و حسن و حسین(ع)) از امور ثابتشده و اتفاقی بین مسلمانان است؛ | ||
# ورود پیامبر(ص) به مباهله با | # ورود پیامبر(ص) به مباهله با اهلبیتش، بهخاطر وجود ویژگی کمال نفسانی در آنها بوده است، نه صرفا به دلیل قرابت در خویشاوندی؛ | ||
# دلالت کلماتی که درباره شرح این واقعه آمدهاند، حکایت از عنایت خاص الهی به عترت پیامبر(ص) و مشیت الهی به هدایت مردمان به دست آنها دارد. | # دلالت کلماتی که درباره شرح این واقعه آمدهاند، حکایت از عنایت خاص الهی به عترت پیامبر(ص) و مشیت الهی به هدایت مردمان به دست آنها دارد. | ||
نویسنده، پس از تعریف لغوی مباهله به لعن و بیان کثرت استعمال آن در دعا، آن را در اصطلاح اینگونه تعریف میکند: اصل ابتهال کوشش در دعا به لعن و غیره است و در قرآن کریم نیز به همین معنی استعمال شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9-10</ref> | نویسنده، پس از تعریف لغوی مباهله به لعن و بیان کثرت استعمال آن در دعا، آن را در اصطلاح اینگونه تعریف میکند: اصل ابتهال کوشش در دعا به لعن و غیره است و در قرآن کریم نیز به همین معنی استعمال شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9-10</ref> |
ویرایش