عوام و خواص از دیدگاه قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#در بخش سوم به وظايف دو گروه خواص و عوام اشاره شده است. اوّلين و مهم‌ترين وظيفه خواص، عمل به علم خويش و الگوى عملى شدن است. خواص اينسان مى‌توانند، ديگران را جذب كرده، از سر جان و دل پيرو خود سازند و در آن هنگام اثر وجودى آنان به‌صورت كامل، ظهور خواهد كرد<ref>همان، ص 47</ref> تعليم عوام و بالابردن بينش آنان، امر به معروف و نهى از منكر، اعلام بيزارى از منحرفان و هجرت و دورى گزيدن از فساد و مفسد، از ديگر وظايف خواص است.

#:اصل تبعيت از عالمان، اصلى عقلانى است و عوام لازم است كه تابع عالمان و خواص باشند. مهم در اينجا اين است كه عوام در تبعيت، دقت و توجه كافى داشته باشند و پيروى آنان مطابق معيارهاى صحيح باشد. آنان بايد پيرو انسان‌هاى هدايت‌شده و هدايتگر باشند. پيرو كسانى باشند كه امر خدا معيار كارشان است نه پيروى از هواى نفس<ref>متن كتاب، ص 58</ref> خوددارى از اظهار نظر در حوزه‌هاى تخصصى و تعلّم و كوشش براى خارج شدن از گروه عوام از ديگر وظايف عوام جامعه است.

#در بخش چهارم كتاب، عوامل مؤثر در عملكرد خواص مورد بررسى قرار گرفته است. عملكرد خواص از عوامل مختلفى تأثير مى‌پذيرد. بعضى عوامل در خواص ايجاد تحول مى‌كند و آنان را به قيام، حركت، سازماندهى و حركت‌زايى وامى‌دارد و بعضى عوامل در آنها خمودى، سستى، رنگ‌پذيرى، تساهل و اهمال به بار مى‌آورد. نوع اول، عوامل مثبت و نوع دوم، عوامل منفى هستند<ref>همان، ص 67</ref> تصميم‌گيرى به‌موقع، هراس نداشتن از ملامت ديگران، زهد و بى‌اعتنايى به تعلقات دنيا از جمله عوامل مثبت و مغرور و دل‌خوش شدن به توهمات و عقايد غلط، تعلقات و دلبستگى‌هاى مادى و انگيزه‌هاى غير الهى از جمله عوامل منفى مؤثر در عملكرد خواص جامعه مى‌باشد<ref>همان، ص 67 - 94</ref>