مناسک حج ویژه بانوان (امام خمینی): تفاوت میان نسخه‌ها

#محقق در مقدمه‌اش كه آن را در زمستان 1378ش نوشته، تأكيد كرده است: از سال‌ها پيش، در صدد بودم مناسكى براى بانوان آماده كنم، تا آموزش اعمال براى آنان سهل و آسان صورت گيرد و به‌راحتى بتوانند احكام و آداب حج را فراگيرند و وظيفه خود را سريع بازيابند... براى رسيدن به اين هدف، چندين سال قبل، احكام ويژ بانوان در حج را گرد آوردم و با تنظيمى جديد آنها را سامان بخشيدم كه تاكنون بارها چاپ و منتشر شده است؛ ولى آن كار مقصود نهايى نبود و هميشه به دنبال فرصتى بودم كه بتوانم آنچه را در ذهن دارم، در مجموعه‌اى به مرحله چاپ برسانم؛ تاآنكه در سال جارى، بخشى از وقتم را صرف اين كار كردم و با دقت فراوان، مناسك حج حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](رض) را مورد مطالعه قرار دادم و از بين آنها حدود 500 مسئله را برگزيدم و سپس كار بازنويسى و تنظيم و تدوين آن را انجام دادم و به شكل كتاب حاضر، آماده ساختم و به تغيير عبارت‌ها و روان‌سازى آن پرداختم. نوشته حاضر، مطابق با فتاواى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](رض)، همراه با حواشى هفت تن از مراجع معظم تقليد است <ref>ر.ك: مقدمه كتاب، ص5-8</ref>

#:آيت‌الله تبريزى: اگر مطالبه مهريه، موجب ناراحتى‌هايى شود كه زن در زندگى‌اش به حرج و مشقت بيفتد، حج بر او واجب نيست <ref>ر.ك: متن كتاب، ص16 و پاورقى 1</ref>

#در مورد استطاعت بانوان با فروش وسايل تجملى خودشان چنين آمده است: اگر زنى با فروش وسايل اضافى زندگى؛ مثلاً زيورآلاتى كه از نظر قيمت زيادتر از شأن اوست، مى‌تواند مخارج حج را تأمين كند؛ مثلاً گردن‌بند گران‌قيمتى دارد كه مى‌تواند به ارزان‌تر تبديل كند و با تفاوت قيمت آن، حج به‌جا آورد، اگر ساير شرايط را داشته باشد، مستطيع است و بايد به حج برود <ref>ر.ك: همان، ص17</ref> در اين مسئله، نظر اختلافى مراجع ديگر چنين است:

#:آيت‌الله بهجت: اگر به سبب حج رفتن، از غنا به فقر مى‌افتد، حج واجب نيست. آيات عظام خامنه‌اى، بهجت، تبريزى، سيستانى و فاضل: اگر پس از بازگشت از حج، با وجوه شرعيه، مانند خمس و زكات و امثال اينها زندگى‌اش اداره مى‌شود، واجب است به حج برود <ref>ر.ك: همان، ص17-18 و ص17، پاورقى 1</ref>

#در مورد لباس احرام بانوان اين‌گونه آمده است: بانوان مى‌توانند در همان لباسى كه بر تن دارند - درصورتى‌كه داراى شرايط باشد - محرم شوند و بيرون آوردن لباس‌هاى دوخته و پوشيدن دو تكه پارچه‌اى كه مردانِ مُحرم مى‌پوشند، واجب نيست. لباس احرام بايد شرايط لباس نمازگزار را داشته باشد و شرايط لباس بانوان در نماز، بدين شرح است: پاك باشد (نجس نباشد)، مباح باشد (غصبى نباشد)، از اجزاى حيوان حرام‌گوشت نباشد؛ مثلاً از پوست پلنگ يا موى روباه تهيه نشده باشد، از اجزاى مردار نباشد؛ يعنى از پوست يا پشم يا موى حيوان مرده‌اى كه به دستور اسلام ذبح نشده، تهيه نشده باشد <ref>همان، ص45</ref>

#يكى از محرمات احرام عبارت است از فُسوق؛ يعنى دروغ گفتن، فحش دادن و فخرفروشى به ديگران. آنچه در بين مردم متعارف است كه مُحرم به ديگرى دوستانه دستور مى‌دهد، يا درخواست مى‌كند، مثلاً مى‌گويد: «يك ليوان آب به من بدهيد»، كه همراه با فخرفروشى به ديگران نمى‌باشد، اشكال ندارد. <ref>همان، ص69</ref> در اين مسئله نظر اختلافى مراجع ديگر چنين است:

#:آيت‌الله سيستانى: فخر كردن اگر مستلزم اهانت و تحقير مؤمن باشد هميشه حرام است و در حال احرام حرمتش مؤكد است و اگر چنين نباشد اشكالى ندارد، حتى در حال احرام <ref>همان، ص69، پاورقى 2</ref>

#در مورد جِدال ممنوع در حج چنين آمده است: قسم خوردن به «الله» يا ترجمه آن به زبان ديگر؛ مثلاً به «خدا» در مقام اثبات يا رد چيزى، «جدال» است و از محرمات احرام شمرده شده است <ref>همان، ص70</ref>

#تمام افراد مى‌توانند انجام عمل ذبح را به شخص ديگرى نيابت بدهند و خودشان حيوان را ذبح نكنند و چون امروزه بانوان را به قربانگاه راه نمى‌دهند، به‌ناچار بايد براى ذبح به ديگران نيابت بدهند... <ref>ر.ك: همان، ص177</ref>

در آغاز اين كتاب، فهرست تفصيلى مطالب آمده و متأسفانه فهرست منابع و فهرست‌هاى فنى تنظيم نشده است. محقق، شرح و توضيح برخى از اصطلاحات و لغات را به‌صورت مختصر در پايان كتاب آورده است <ref>همان، ص231-232</ref>

كتاب حاضر، مستند است و محقق محترم ارجاعاتش را به دو صورت درون‌متنى و پاورقى آورده است. محقق محترم براى تسهيل امر آموزش مناسك حج، در اثر حاضر، از جدول، تصوير و نمودار نيز استفاده كرده است <ref>ر.ك: همان، ص53، 54، 55، 108، 126، 143، 164، 173 و 210</ref>