۶۱٬۱۸۹
ویرایش
شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
«شرح ألفية [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] لابن الناظم»، اثر بدر الدين بن مالك، ابوعبدالله محمد بن محمد بن عبدالله بن مالك، شرح غير مزجى و توضيح ابيات الفيه [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم نوشته شده است. | «شرح ألفية [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] لابن الناظم»، اثر بدر الدين بن مالك، ابوعبدالله محمد بن محمد بن عبدالله بن مالك، شرح غير مزجى و توضيح ابيات الفيه [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم نوشته شده است. | ||
اين اثر كه مشهورترين و شايد مهم‌ترين اثر بدر الدين بن مالك مى‌باشد، شرحى است كه وى آن را بر الفيه پدرش نگاشته است. اين كتاب كه [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] آن را شرحى منقى و منقح خوانده، در شمار بهترين شرح‌هاى الفيه معرفى شده است. اين اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نيز شهرت دارد، اما عنوان اصلى آن «الدرة المضيئة فى شرح الألفية» است <ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref> | اين اثر كه مشهورترين و شايد مهم‌ترين اثر بدر الدين بن مالك مى‌باشد، شرحى است كه وى آن را بر الفيه پدرش نگاشته است. اين كتاب كه [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] آن را شرحى منقى و منقح خوانده، در شمار بهترين شرح‌هاى الفيه معرفى شده است. اين اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نيز شهرت دارد، اما عنوان اصلى آن «الدرة المضيئة فى شرح الألفية» است<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref> | ||
ترتيب مطالب مطرح‌شده در اين كتاب، به همان ترتيب و نظم كتاب الفيه مى‌باشد. | ترتيب مطالب مطرح‌شده در اين كتاب، به همان ترتيب و نظم كتاب الفيه مى‌باشد. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
كتاب، فاقد پاورقى بوده و فهرست مطالب، در انتهاى آن آمده است. | كتاب، فاقد پاورقى بوده و فهرست مطالب، در انتهاى آن آمده است. | ||
اين كتاب نخستين بار در 1276ق، در تهران چاپ سنگى شده، در 1312ق، در بيروت به كوشش محمد بن سليم بابيدى و در 1332ق، در دمشق به كوشش محمود ياسين منتشر گشته و سپس در 1341ق، در قاهره و در 1342ق، در نجف، به چاپ رسيده است <ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref> | اين كتاب نخستين بار در 1276ق، در تهران چاپ سنگى شده، در 1312ق، در بيروت به كوشش محمد بن سليم بابيدى و در 1332ق، در دمشق به كوشش محمود ياسين منتشر گشته و سپس در 1341ق، در قاهره و در 1342ق، در نجف، به چاپ رسيده است<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||