پرش به محتوا

سلوك المالك في تدبير الممالك: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'الأعلام' به 'الأعلام ')
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۴۵: خط ۴۵:
'''سلوك المالك فى تدبير الممالك'''، اثر شهاب الدين، احمد بن محمد بن ابى الربيع (218 تا 272ق)، با تحقيق و تصحيح عبدالعزيز بن فهد بن عبدالعزيز، در موضوع اسلام و سياست، خلافت، اخلاق و آداب مملكت‌دارى بوده كه به زبان عربى و در قرن هفتم قمرى، تأليف شده است.
'''سلوك المالك فى تدبير الممالك'''، اثر شهاب الدين، احمد بن محمد بن ابى الربيع (218 تا 272ق)، با تحقيق و تصحيح عبدالعزيز بن فهد بن عبدالعزيز، در موضوع اسلام و سياست، خلافت، اخلاق و آداب مملكت‌دارى بوده كه به زبان عربى و در قرن هفتم قمرى، تأليف شده است.


مؤلف، انگيزه خود را براى نگارش كتاب، نخست، دستور هشتمين خليفه عباسى، معتصم بن هارون الرشيد و سپس رؤيت كتابى به شيوه درختى و نمودارى در رشته طب، اعلام كرده كه او را مشتاق به نوشتن كتابى به اين سبك در مورد نفس انسان نموده است. <ref>مقدمه، ص 26</ref>
مؤلف، انگيزه خود را براى نگارش كتاب، نخست، دستور هشتمين خليفه عباسى، معتصم بن هارون الرشيد و سپس رؤيت كتابى به شيوه درختى و نمودارى در رشته طب، اعلام كرده كه او را مشتاق به نوشتن كتابى به اين سبك در مورد نفس انسان نموده است.<ref>مقدمه، ص 26</ref>


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۵۶: خط ۵۶:
نويسنده در تدوين مطالب، از منابع قدما و پيشينيان، از جمله از نظرات افلاطون و [[ارسطو]]، بهره فراوان برده است.
نويسنده در تدوين مطالب، از منابع قدما و پيشينيان، از جمله از نظرات افلاطون و [[ارسطو]]، بهره فراوان برده است.


در باره زمان نگارش كتاب، «جرج زيدان» ترديد كرده و آن را متعلق به قرن هفتم مى‌داند و معتقد است مؤلف، در زمان خليفه، المستعصم بالله زندگى مى‌كرده است. <ref>مقدمه كتاب، صفحه 11</ref> و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]]  نيز نظر او را تأييد كرده است. <ref>[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]]، ج 5، ص 90</ref>
در باره زمان نگارش كتاب، «جرج زيدان» ترديد كرده و آن را متعلق به قرن هفتم مى‌داند و معتقد است مؤلف، در زمان خليفه، المستعصم بالله زندگى مى‌كرده است.<ref>مقدمه كتاب، صفحه 11</ref> و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]]  نيز نظر او را تأييد كرده است.<ref>[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]]، ج 5، ص 90</ref>


نويسنده از اشكال هندسى در قالب جداول و نمودارها، استفاده بسيار نموده است.
نويسنده از اشكال هندسى در قالب جداول و نمودارها، استفاده بسيار نموده است.
خط ۶۳: خط ۶۳:




مقدمه محقق، حاوى مطالبى پيرامون شرح حال مؤلف و شرايط زمان نگارش اثر است. محقق در مورد نظرات مؤلف، دو انتقاد كلى دارد: اول، اينكه گرايش فلسفى و اعتزالى وى را با استناد به سخنان [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|احمد بن تيميه]]، پيشواى فرقه وهابيت، مورد اشكال دانسته است. <ref>مقدمه، ص 17</ref>
مقدمه محقق، حاوى مطالبى پيرامون شرح حال مؤلف و شرايط زمان نگارش اثر است. محقق در مورد نظرات مؤلف، دو انتقاد كلى دارد: اول، اينكه گرايش فلسفى و اعتزالى وى را با استناد به سخنان [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|احمد بن تيميه]]، پيشواى فرقه وهابيت، مورد اشكال دانسته است.<ref>مقدمه، ص 17</ref>


دوم، آنكه در مورد مسائل حكومت، نظرات وى را مستند به سخنان افلاطون و [[ارسطو]] دانسته است؛ درحالى‌كه معتقد است سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] كه به عقيده او، مستند به كتاب و سنت مى‌باشد، اولى است. <ref>مقدمه، ص 19</ref>
دوم، آنكه در مورد مسائل حكومت، نظرات وى را مستند به سخنان افلاطون و [[ارسطو]] دانسته است؛ درحالى‌كه معتقد است سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] كه به عقيده او، مستند به كتاب و سنت مى‌باشد، اولى است.<ref>مقدمه، ص 19</ref>


مؤلف در مقدمه خود، انگيزه نگارش كتاب و عناوين فصول را متذكر شده است. وى در فصل اول، با قاعده سببيت، به اثبات وجود خداوند پرداخته، سپس مراتب انسان كامل و سيزده ويژگى آن را نام برده و مصداق انسان كامل را در آن زمان، خليفه المعتصم بالله معرفى كرده است.
مؤلف در مقدمه خود، انگيزه نگارش كتاب و عناوين فصول را متذكر شده است. وى در فصل اول، با قاعده سببيت، به اثبات وجود خداوند پرداخته، سپس مراتب انسان كامل و سيزده ويژگى آن را نام برده و مصداق انسان كامل را در آن زمان، خليفه المعتصم بالله معرفى كرده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش