۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
«حكمتنامه لقمان» اثر [[محمدی ریشهری، محمد|محمد محمدى رىشهرى]]، با همكارى مهدى غلامعلى و ترجمه جعفر آريانى، در سال 1385ش، در موضوع شخصيت لقمان حكيم و كلمات حكيمانه او تأليف شده است. | «حكمتنامه لقمان» اثر [[محمدی ریشهری، محمد|محمد محمدى رىشهرى]]، با همكارى مهدى غلامعلى و ترجمه جعفر آريانى، در سال 1385ش، در موضوع شخصيت لقمان حكيم و كلمات حكيمانه او تأليف شده است. | ||
انگيزه نگارش اين كتاب، ارائه اندرزهاى ارزنده مشهورترين حكيم در تاريخ اديان ابراهيمى، به صورتى نو و با كاربردى آسان مىباشد. <ref>پيشگفتار، ص 7</ref> | انگيزه نگارش اين كتاب، ارائه اندرزهاى ارزنده مشهورترين حكيم در تاريخ اديان ابراهيمى، به صورتى نو و با كاربردى آسان مىباشد.<ref>پيشگفتار، ص 7</ref> | ||
شخصيت مشهور لقمان حكيم و توجه پيامبر اسلام و ائمه معصومين (ع) به بيان حكمتهاى او، همچنين جامعيّت و استناد مطالب اين كتاب، اهمّيت و جايگاه اين كتاب را روشن مىسازد. | شخصيت مشهور لقمان حكيم و توجه پيامبر اسلام و ائمه معصومين (ع) به بيان حكمتهاى او، همچنين جامعيّت و استناد مطالب اين كتاب، اهمّيت و جايگاه اين كتاب را روشن مىسازد. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
پيشگفتار شامل برشمارى فصول، حكمتهاى منسوب به لقمان، كه در هيچ يك از منابع يافت نشده و افسانههاى مربوط به وى مىباشد. <ref>پيشگفتار، ص 7</ref> | پيشگفتار شامل برشمارى فصول، حكمتهاى منسوب به لقمان، كه در هيچ يك از منابع يافت نشده و افسانههاى مربوط به وى مىباشد.<ref>پيشگفتار، ص 7</ref> | ||
مؤلف در مقدمهاى با عنوان «درآمد»، معناى حكمت در قرآن و حديث را عبارت از مقدمات استوار علمى، عملى و روانى براى نيل به مقصد والاى انسانيت دانسته است. وى بر همين اساس، حكمت را به سه نوع علمى، عملى و حقيقى تقسيم مىكند و سرآمد حكيمان را انبياى الهى و اصياى آنان معرفى مىنمايد. <ref>درآمد، ص 13</ref> | مؤلف در مقدمهاى با عنوان «درآمد»، معناى حكمت در قرآن و حديث را عبارت از مقدمات استوار علمى، عملى و روانى براى نيل به مقصد والاى انسانيت دانسته است. وى بر همين اساس، حكمت را به سه نوع علمى، عملى و حقيقى تقسيم مىكند و سرآمد حكيمان را انبياى الهى و اصياى آنان معرفى مىنمايد.<ref>درآمد، ص 13</ref> | ||
مؤلف در فصل يكم با عنوان «زندگىنامه لقمان» به بررسى تبار، تاريخ زندگى، شغل، شاگردان، طول عمر و آرامگاه وى با نقل اخبار تاريخى گوناگون و حتى متعارض پرداخته است. ايشان در ادامه به سؤالاتى چون پيامبرى لقمان؟ رمز دستيابى لقمان به حكمت؟ و همانندان لقمان در امت اسلامى؟ پاسخ گفته است. <ref>متن كتاب، ص 19</ref> | مؤلف در فصل يكم با عنوان «زندگىنامه لقمان» به بررسى تبار، تاريخ زندگى، شغل، شاگردان، طول عمر و آرامگاه وى با نقل اخبار تاريخى گوناگون و حتى متعارض پرداخته است. ايشان در ادامه به سؤالاتى چون پيامبرى لقمان؟ رمز دستيابى لقمان به حكمت؟ و همانندان لقمان در امت اسلامى؟ پاسخ گفته است.<ref>متن كتاب، ص 19</ref> | ||
فصل دوم شامل حكمتهاى لقمان در قرآن، به همراه اخبارى در موضوعات شرك، نقش اعمال، كارهاى بزرگ، تكبر و غرور مىباشد. <ref>همان، ص 36</ref> | فصل دوم شامل حكمتهاى لقمان در قرآن، به همراه اخبارى در موضوعات شرك، نقش اعمال، كارهاى بزرگ، تكبر و غرور مىباشد.<ref>همان، ص 36</ref> | ||
مؤلف در فصل سوم ده داستان حكيمانه لقمان را از منابع گوناگون جمعآورى كرده است. | مؤلف در فصل سوم ده داستان حكيمانه لقمان را از منابع گوناگون جمعآورى كرده است. | ||
در فصل چهارم حكمتهايى درباره علم و معرفت آمده است، كه در آن ارزش و نشانههاى عقل و عالم، دانشآموزى و آداب آن، ارزش و فوائد علم، فضيلت دانشمند و ادب همنشينى با او و نكوهش علاقه به نادان و دشمنى با دانا، بررسى شده است. <ref>همان، ص 66</ref> | در فصل چهارم حكمتهايى درباره علم و معرفت آمده است، كه در آن ارزش و نشانههاى عقل و عالم، دانشآموزى و آداب آن، ارزش و فوائد علم، فضيلت دانشمند و ادب همنشينى با او و نكوهش علاقه به نادان و دشمنى با دانا، بررسى شده است.<ref>همان، ص 66</ref> | ||
نويسنده در فصل پنجم با عنوان «عوامل خودسازى»، حكمتهايى از لقمان پيرامون موضوعاتى چون نصيحتپذيرى، يقين، تواضع، جهاد با نفس، استغفار، تقوا، ذكر، توكّل، زهد، قناعت را بيان كرده است.<ref>همان، ص 88</ref> | نويسنده در فصل پنجم با عنوان «عوامل خودسازى»، حكمتهايى از لقمان پيرامون موضوعاتى چون نصيحتپذيرى، يقين، تواضع، جهاد با نفس، استغفار، تقوا، ذكر، توكّل، زهد، قناعت را بيان كرده است.<ref>همان، ص 88</ref> | ||
فصل ششم شامل حكمتهايى در باب آفتهاى خودسازى مانند ظلم، حسد، ريا، دروغ، بداخلاقى و نگاه حرام مىباشد. <ref>همان، ص 130</ref> | فصل ششم شامل حكمتهايى در باب آفتهاى خودسازى مانند ظلم، حسد، ريا، دروغ، بداخلاقى و نگاه حرام مىباشد.<ref>همان، ص 130</ref> | ||
در فصل هفتم آداب اخلاقى و اجتماعى مانند: آداب خنده، مشورت، خوردن، ميهمانى، داورى، فقر، سفر و انتخاب دوست در حكمتهاى لقمان ذكر شده است. <ref>همان، ص 146</ref> | در فصل هفتم آداب اخلاقى و اجتماعى مانند: آداب خنده، مشورت، خوردن، ميهمانى، داورى، فقر، سفر و انتخاب دوست در حكمتهاى لقمان ذكر شده است.<ref>همان، ص 146</ref> | ||
مؤلف در فصل هشتم و نهم به ترتيب، مثلهاى حكيمانه و حكمتهاى لقمان را در موضوعات گوناگون گردآورى نموده است.<ref>همان، ص 207 و 215</ref> | مؤلف در فصل هشتم و نهم به ترتيب، مثلهاى حكيمانه و حكمتهاى لقمان را در موضوعات گوناگون گردآورى نموده است.<ref>همان، ص 207 و 215</ref> | ||
از آنجايى كه مؤلف، حكمتهاى لقمان در فصول گذشته را از لحاظ موضوعى و مباحث جزئى تدوين نموده بود، در فصل آخر بسيارى از آن حكمتها را به صورت جامع و كامل از منابع اخبار بدون تقطيع و پراكندگى نقل نموده است. <ref>همان، ص 230</ref> | از آنجايى كه مؤلف، حكمتهاى لقمان در فصول گذشته را از لحاظ موضوعى و مباحث جزئى تدوين نموده بود، در فصل آخر بسيارى از آن حكمتها را به صورت جامع و كامل از منابع اخبار بدون تقطيع و پراكندگى نقل نموده است.<ref>همان، ص 230</ref> | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== | ||
فهرست اجمالى كتاب، در ابتداى آن و فهرستهاى آيات، اشخاص، جمعيتها و قبيلهها، مكانها، منابع و فهرست تفصيلى كتاب در پايان كتاب آمده است. <ref>همان، ص297</ref> | فهرست اجمالى كتاب، در ابتداى آن و فهرستهاى آيات، اشخاص، جمعيتها و قبيلهها، مكانها، منابع و فهرست تفصيلى كتاب در پايان كتاب آمده است.<ref>همان، ص297</ref> | ||
پاورقىها شامل آدرس آيات، احاديث، اشعار و منابع كتاب مىباشد. | پاورقىها شامل آدرس آيات، احاديث، اشعار و منابع كتاب مىباشد. |
ویرایش