۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
نويسنده در مقدمه، ضرورت شناخت اهلبيت(ع) را اينچنين تبيين مىكند: «شايد برخى چنين تصوّر كنند كه گفتگو پيرامون اهلبيت(ع) و تلاش براى شناختن و شاساندن آنان، مسئلهاى قديمى است و در عصر حاضر، اثرى بر آن مترتّب نيست؛ درحالىكه اگر به كلام خداوند و سنت نبى اكرم(ص) مراجعه كنيم و در آن بينديشيم، بهوضوح مىيابيم كه مطالعه و پژوهش پيرامون اين مسئله و شناخت مفهوم و مصاديق اهل بيت پيامبر(ص) براى امت اسلامى، امرى كاملاً حياتى است» <ref>متن كتاب، ص7</ref> | نويسنده در مقدمه، ضرورت شناخت اهلبيت(ع) را اينچنين تبيين مىكند: «شايد برخى چنين تصوّر كنند كه گفتگو پيرامون اهلبيت(ع) و تلاش براى شناختن و شاساندن آنان، مسئلهاى قديمى است و در عصر حاضر، اثرى بر آن مترتّب نيست؛ درحالىكه اگر به كلام خداوند و سنت نبى اكرم(ص) مراجعه كنيم و در آن بينديشيم، بهوضوح مىيابيم كه مطالعه و پژوهش پيرامون اين مسئله و شناخت مفهوم و مصاديق اهل بيت پيامبر(ص) براى امت اسلامى، امرى كاملاً حياتى است» <ref>متن كتاب، ص7</ref> | ||
سپس در ادامه با اشاره به احاديث ثقلين و سفينه، اهلبيت(ع) را همتاى كتاب خدا و نجات امت اسلامى را در گرو تمسك به كشتى هدايت آنان دانسته است <ref>ر.ك: همان، ص8</ref> اشاره به معناى اشعار پيشواى مذهب شافعى نيز جالب است: «هنگامى كه ديدم مذاهب گوناگون، مردم را به درياهاى جهل و گمراهى سوق داده است، با نام خدا بر كشتىهاى نجات اهل بيت مصطفى(ص)، خاتم پيامبران، سوار شدم» <ref>همان، ص9</ref> | سپس در ادامه با اشاره به احاديث ثقلين و سفينه، اهلبيت(ع) را همتاى كتاب خدا و نجات امت اسلامى را در گرو تمسك به كشتى هدايت آنان دانسته است <ref>ر.ك: همان، ص8</ref>اشاره به معناى اشعار پيشواى مذهب شافعى نيز جالب است: «هنگامى كه ديدم مذاهب گوناگون، مردم را به درياهاى جهل و گمراهى سوق داده است، با نام خدا بر كشتىهاى نجات اهل بيت مصطفى(ص)، خاتم پيامبران، سوار شدم» <ref>همان، ص9</ref> | ||
مقصود از اهلبيت در بحث حاضر، معناى لغوى آن؛ يعنى همه بستگان و همسر و فرزندان شخص نيست، بلكه مقصود، معناى اصطلاحى آن است كه قرآن كريم، در آيه تطهير، آن را درباره اهل بيت پيامبر(ص) به كار برده است <ref>همان، ص10</ref> | مقصود از اهلبيت در بحث حاضر، معناى لغوى آن؛ يعنى همه بستگان و همسر و فرزندان شخص نيست، بلكه مقصود، معناى اصطلاحى آن است كه قرآن كريم، در آيه تطهير، آن را درباره اهل بيت پيامبر(ص) به كار برده است <ref>همان، ص10</ref> | ||
بحث ديگر كتاب، ذكر قرائن درونى شمول آيه تطهير بر اهلبيت(ع) است؛ بهعنوان مثال مفاد آيه تطهير، اعطاى نوعى مصونيت از گناه و لغزش و عصمت دارندگان مقام تطهير است؛ درحالىكه همسران پيامبر(ص) به اتفاق مسلمانان، مصون و معصوم از خطا و گناه نبودهاند <ref>همان، ص15</ref> و يا اينكه مقصود از اهلبيت(ع) در آيه تطهير، اهل بيت پيامبرند كه منحصراً ساكن يك خانه بودهاند؛ يعنى فاطمه، اميرالمؤمنين و دو فرزندشان حسن و حسين(ع). اينكه به نظر برخى، مقصود آيه، همسران رسول خدا (ص) است، درست نيست؛ چون خانههاى همسران آن حضرت، يك خانه نبود، بلكه خانههاى آنان، متعدّد بوده كه در آن ساكن بودهاند <ref>همان، ص16</ref> | بحث ديگر كتاب، ذكر قرائن درونى شمول آيه تطهير بر اهلبيت(ع) است؛ بهعنوان مثال مفاد آيه تطهير، اعطاى نوعى مصونيت از گناه و لغزش و عصمت دارندگان مقام تطهير است؛ درحالىكه همسران پيامبر(ص) به اتفاق مسلمانان، مصون و معصوم از خطا و گناه نبودهاند <ref>همان، ص15</ref>و يا اينكه مقصود از اهلبيت(ع) در آيه تطهير، اهل بيت پيامبرند كه منحصراً ساكن يك خانه بودهاند؛ يعنى فاطمه، اميرالمؤمنين و دو فرزندشان حسن و حسين(ع). اينكه به نظر برخى، مقصود آيه، همسران رسول خدا (ص) است، درست نيست؛ چون خانههاى همسران آن حضرت، يك خانه نبود، بلكه خانههاى آنان، متعدّد بوده كه در آن ساكن بودهاند <ref>همان، ص16</ref> | ||
افزون بر قرائن درونى آيه، قرائن برونى ديگرى نيز وجود دارد كه همسران پيامبر(ص) را از شمول آيه تطهير خارج مىسازد. محدّثان شيعه و اهل سنّت، در شأن نزول آيه تطهير، روايات متواترى را از پيامبر(ص) نقل كردهاند. اين روايات، پيامبر اكرم(ص)، على، فاطمه، حسن و حسين(ع) را مصاديق اهلبيت(ع) معرفى مىكند <ref>همان، ص18-17</ref> | افزون بر قرائن درونى آيه، قرائن برونى ديگرى نيز وجود دارد كه همسران پيامبر(ص) را از شمول آيه تطهير خارج مىسازد. محدّثان شيعه و اهل سنّت، در شأن نزول آيه تطهير، روايات متواترى را از پيامبر(ص) نقل كردهاند. اين روايات، پيامبر اكرم(ص)، على، فاطمه، حسن و حسين(ع) را مصاديق اهلبيت(ع) معرفى مىكند <ref>همان، ص18-17</ref> |
ویرایش