۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
شیوه کار شارع در این تعلیقه چنین است که ابتدا بخشی جزئی از کتاب منظومه را در گیومه میآورد، سپس آدرس آن متن را که شامل شماره صفحه و سطر میباشد، ذکر میکند و در ادامه شرح و توضیحات خود را قید مینماید. | شیوه کار شارع در این تعلیقه چنین است که ابتدا بخشی جزئی از کتاب منظومه را در گیومه میآورد، سپس آدرس آن متن را که شامل شماره صفحه و سطر میباشد، ذکر میکند و در ادامه شرح و توضیحات خود را قید مینماید. | ||
شارح در این کتاب علاوه بر اینکه به شرح جملات پرداخته است، مباحثی از قبیل صرف، نحو و معجم را نیز آورده است؛ مثلا در بخشی از کتاب چنین میخوانیم: قوله: «کسا بکسر الكاف»، ص19، س12: کسا لباس معروفی است. کسا خبر است برای «التباين» و «جزئيا» در متن حال است از او...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33</ref> در جای دیگر میگوید: قوله: «بل كل مدرك»، ص38، س12: مدرک به صیغه اسم مفعول است...<ref>ر.ک: همان، ص180</ref> | شارح در این کتاب علاوه بر اینکه به شرح جملات پرداخته است، مباحثی از قبیل صرف، نحو و معجم را نیز آورده است؛ مثلا در بخشی از کتاب چنین میخوانیم: قوله: «کسا بکسر الكاف»، ص19، س12: کسا لباس معروفی است. کسا خبر است برای «التباين» و «جزئيا» در متن حال است از او...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33</ref>در جای دیگر میگوید: قوله: «بل كل مدرك»، ص38، س12: مدرک به صیغه اسم مفعول است...<ref>ر.ک: همان، ص180</ref> | ||
ایشان در این کتاب از نظرات کسانی چون ارسطو...<ref>ر.ک: همان، ص120، 342، 64</ref>، افلاطون...<ref>ر.ک: همان، 394، 410 و 425</ref>، ابن سینا...<ref>ر.ک: همان، ص169 و 479</ref>، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] ...<ref>ر.ک: همان، ص80، 103 و 149</ref>، شهید ثانی...<ref>ر.ک: همان، ص192، 527 و 582</ref> و... بهره برده است. | ایشان در این کتاب از نظرات کسانی چون ارسطو...<ref>ر.ک: همان، ص120، 342، 64</ref>، افلاطون...<ref>ر.ک: همان، 394، 410 و 425</ref>، ابن سینا...<ref>ر.ک: همان، ص169 و 479</ref>، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] ...<ref>ر.ک: همان، ص80، 103 و 149</ref>، شهید ثانی...<ref>ر.ک: همان، ص192، 527 و 582</ref>و... بهره برده است. | ||
شارح در پایان کتاب، بیستودو قاعده فلسفی را ذکر کرده است. قواعد مذکور، جزء شرح کتاب بشمار نمیرود، بلکه شارح برای بهره بردن بهتر خوانندگان حکمت به آن افزوده است. | شارح در پایان کتاب، بیستودو قاعده فلسفی را ذکر کرده است. قواعد مذکور، جزء شرح کتاب بشمار نمیرود، بلکه شارح برای بهره بردن بهتر خوانندگان حکمت به آن افزوده است. | ||
اولین قاعده که مرحوم هیدجی به آن اشاره کرده است، این است: كل ما ثبت قدمه، امتنع عدمه...<ref>متن کتاب، ص585</ref>، که به فارسی چنین میشود: آنچه آغاز ندارد، انجام نپذیرد. وی قاعده بعدی را چنین مطرح نموده: هر چیزی که ماهیت دارد، معلول است...<ref>همان</ref> و برای این قواعد توضیحاتی را ذکر کرده است. | اولین قاعده که مرحوم هیدجی به آن اشاره کرده است، این است: كل ما ثبت قدمه، امتنع عدمه...<ref>متن کتاب، ص585</ref>، که به فارسی چنین میشود: آنچه آغاز ندارد، انجام نپذیرد. وی قاعده بعدی را چنین مطرح نموده: هر چیزی که ماهیت دارد، معلول است...<ref>همان</ref>و برای این قواعد توضیحاتی را ذکر کرده است. | ||
در ابتدای کتاب دو زندگینامه از حاجی سبزواری و آخوند هیدجی آمده است. پاورقیها بهمنظور رفع ابهام از برخی از محتویات کتاب و نیز مستندسازی مطالب آن اختصاص یافته است. | در ابتدای کتاب دو زندگینامه از حاجی سبزواری و آخوند هیدجی آمده است. پاورقیها بهمنظور رفع ابهام از برخی از محتویات کتاب و نیز مستندسازی مطالب آن اختصاص یافته است. |
ویرایش