۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' </ref>' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
'''تمهيد القواعد'''، نوشته [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد |صائن الدين بن تركه اصفهانى]] است و شرح «قواعد التوحيد» تأليف افضل الدين محمد تركه مىباشد. | '''تمهيد القواعد'''، نوشته [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد |صائن الدين بن تركه اصفهانى]] است و شرح «قواعد التوحيد» تأليف افضل الدين محمد تركه مىباشد. | ||
در مقدمه كتاب، در مورد عنوان و نام آن چنين آمده است: «و قد سمى بعد فراغه بكتاب التمهيد في شرح رسالة قواعد التوحيد». <ref>ص 11</ref> بنابراين، عنوان اصلى كتاب، «التمهيد في شرح رسالة قواعد التوحيد» است كه بعدها به «تمهيد القواعد» شهرت يافت. | در مقدمه كتاب، در مورد عنوان و نام آن چنين آمده است: «و قد سمى بعد فراغه بكتاب التمهيد في شرح رسالة قواعد التوحيد». <ref>ص 11</ref>بنابراين، عنوان اصلى كتاب، «التمهيد في شرح رسالة قواعد التوحيد» است كه بعدها به «تمهيد القواعد» شهرت يافت. | ||
عبارت مؤلف، حاكى از اين است كه اين عنوان از ابتداى تأليف در نظرش نبوده و پس از پايان يافتن كتاب و مناسبتى كه بين شرح و متن، پديدار گشته، آن را به اين نام ناميده است؛ هرچند، تعبير «قد سمى بعد فراغه...»، روشن نمىسازد كه مؤلف، خود، اين نام را بر كتاب نهاده يا به پيشنهاد ديگران اين عنوان انتخاب گرديده است. | عبارت مؤلف، حاكى از اين است كه اين عنوان از ابتداى تأليف در نظرش نبوده و پس از پايان يافتن كتاب و مناسبتى كه بين شرح و متن، پديدار گشته، آن را به اين نام ناميده است؛ هرچند، تعبير «قد سمى بعد فراغه...»، روشن نمىسازد كه مؤلف، خود، اين نام را بر كتاب نهاده يا به پيشنهاد ديگران اين عنوان انتخاب گرديده است. | ||
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
با توجه به اينكه كتاب «تمهيد القواعد»، مدتها در حوزههاى اصفهان و تهران و قم از متون آموزشى عرفان نظرى بوده، نسخههايى از آن توسط علاقهمندان به اين رشته استنساخ گشته و دستنوشتهاى متعددى از آن به جاى مانده است. يكى از دستنوشتها، دستنوشتى است كه در حوزه تهران تدريس مىشده و همين نسخه را مرحوم حاج شيخ احمد شيرازى، در سال 1315ق، به چاپ رسانيده است كه اغلاط و افتادگىهاى فراوانى در آن وجود دارد. | با توجه به اينكه كتاب «تمهيد القواعد»، مدتها در حوزههاى اصفهان و تهران و قم از متون آموزشى عرفان نظرى بوده، نسخههايى از آن توسط علاقهمندان به اين رشته استنساخ گشته و دستنوشتهاى متعددى از آن به جاى مانده است. يكى از دستنوشتها، دستنوشتى است كه در حوزه تهران تدريس مىشده و همين نسخه را مرحوم حاج شيخ احمد شيرازى، در سال 1315ق، به چاپ رسانيده است كه اغلاط و افتادگىهاى فراوانى در آن وجود دارد. | ||
مرحوم ميرزا محمود قمى، از شاگردان برجسته مرحوم آقا [[قمشهای، محمدرضا|محمدرضا قمشهاى]]، از روى كتابى كه استادش تدريس مىنموده، نسخهاى فراهم آورده كه آن نيز مغلوط است و افتادگىهاى زيادى در آن به چشم مىخورد. <ref>مقدمه تمهيد القواعد استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]]</ref> پس از چاپ كتاب، در سال 1315ق، نسخهاى از هرات به تهران آوردند كه از روى نسخه شارح يا يكى از تلاميذ او استنساخ شده است و بسيارى از نسخههاى ديگر با اين نسخه مقابله و تصحيح شد. از جمله مرحوم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] در هنگامى كه كتاب را نزد استادش مرحوم آقا ميرزا هاشم گيلانى قرائت مىنمود، نسخه خود را با نسخه هرات مقابله نمود و نتيجه آن، پديد آمدن نسخه كاملى از كتاب بود كه از هر حيث قابل اعتماد است. | مرحوم ميرزا محمود قمى، از شاگردان برجسته مرحوم آقا [[قمشهای، محمدرضا|محمدرضا قمشهاى]]، از روى كتابى كه استادش تدريس مىنموده، نسخهاى فراهم آورده كه آن نيز مغلوط است و افتادگىهاى زيادى در آن به چشم مىخورد. <ref>مقدمه تمهيد القواعد استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]]</ref>پس از چاپ كتاب، در سال 1315ق، نسخهاى از هرات به تهران آوردند كه از روى نسخه شارح يا يكى از تلاميذ او استنساخ شده است و بسيارى از نسخههاى ديگر با اين نسخه مقابله و تصحيح شد. از جمله مرحوم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] در هنگامى كه كتاب را نزد استادش مرحوم آقا ميرزا هاشم گيلانى قرائت مىنمود، نسخه خود را با نسخه هرات مقابله نمود و نتيجه آن، پديد آمدن نسخه كاملى از كتاب بود كه از هر حيث قابل اعتماد است. | ||
اين كتاب، در سال 1396ق، با تصحيح و تعليق و مقدمه استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]] و به همت انجمن اسلامى حكمت و فلسفه ايران به چاپ حروفى رسيد و در سال 1360ش، تجديد چاپ گرديد. | اين كتاب، در سال 1396ق، با تصحيح و تعليق و مقدمه استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلال الدين آشتيانى]] و به همت انجمن اسلامى حكمت و فلسفه ايران به چاپ حروفى رسيد و در سال 1360ش، تجديد چاپ گرديد. |
ویرایش