جامع المقال فيما یتعلق بأحوال الحديث و الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

كتاب به زبان عربى بوده و كتابت آن، در سال 1053ق <ref>متن كتاب، ص198</ref> پايان پذيرفته است.

در باب پنجم، چگونگى اخذ و استفاده از رواياتى كه از پيامبر(ص) به دست ما رسيده و شناخت عام و خاص، مطلق و مقيد و ناسخ و منسوخ توضيح داده شده <ref>همان، ص28-31</ref> و در باب ششم، كتبى كه از اصول اربعمائه شناخته مى‌شوند، نام برده شده است <ref>همان، ص32-37</ref>

در باب هفتم، شروط راوى در تحمل روايت كه عبارتند از: سماع از شيخ، قرائت بر شيخ، اجازه، مناوله، كتابت، اعلام و وجاده توضيح داده شده <ref>همان، ص38-41</ref> و در باب هشتم، كيفيت روايت و جواز نقل به معنى روايات. هرچند نويسنده حفظ الفاظ روايت را داراى اوليت زياد دانسته، اما نقل به معنى را نيز جايز دانسته است <ref>همان، ص42-43</ref>

باب نهم، به بيان طرق مختلف اسناد در روايت اختصاص يافته <ref>همان، ص44-46</ref> و باب دهم، به علوم و امورى كه آگاهى به آن در علوم حديث، لازم و ضرورى است. برخى از اين امور عبارتند از: علم به ناسخ و منسوخ آيات قرآن و شناخت رواياتى كه دربردارنده احكام مى‌باشند <ref>همان، ص47-49</ref>