۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الشيعة في عقائدهم و احكامهم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
فصل چهارم، در مورد عدل الهى است. در تشريح اين اصل، نويسنده چنين استدلال مى‌كند كه شيعيان نيز مانند تمام عقلاى عالم به عدالت خداوند و منزه بودن او از ظلم و فعل قبيح مانند كذب، تكليف به غير مقدور اعتقاد داشته و او را از هر گونه اخلال به واجب مبرا مى‌دانند و معتقدند كه خداوند به غير از حكمت و مصلحتى كه به عباد برمى‌گردد، كارى انجام نمى‌دهد، زيرا او بى‌نياز از فعل قبيح مى‌باشد ...<ref>همان، ص32</ref> | فصل چهارم، در مورد عدل الهى است. در تشريح اين اصل، نويسنده چنين استدلال مى‌كند كه شيعيان نيز مانند تمام عقلاى عالم به عدالت خداوند و منزه بودن او از ظلم و فعل قبيح مانند كذب، تكليف به غير مقدور اعتقاد داشته و او را از هر گونه اخلال به واجب مبرا مى‌دانند و معتقدند كه خداوند به غير از حكمت و مصلحتى كه به عباد برمى‌گردد، كارى انجام نمى‌دهد، زيرا او بى‌نياز از فعل قبيح مى‌باشد ...<ref>همان، ص32</ref> | ||
در فصل پنجم، نبوت از ديدگاه شيعه بررسى شده ...<ref>همان، ص39</ref> و در فصل ششم، از امامت بحث به ميان آمده است ...<ref>همان، ص42</ref> | در فصل پنجم، نبوت از ديدگاه شيعه بررسى شده ...<ref>همان، ص39</ref>و در فصل ششم، از امامت بحث به ميان آمده است ...<ref>همان، ص42</ref> | ||
امامت نزد شيعه، عبارت است از زعامت در امور دين و دنيا و اين مقام، چيزى نيست جز نيابت از پيامبر(ص) در حفظ شريعت از افزايش و نقصان و اقامه حدود و دفع فساد. نويسنده در اين فصل، آيات ''' «أطيعوا الله و أطيعوا الرسول و اولى الأمر منكم» ''' و ''' «و أمرهم شورى بينهم» ''' را مورد بررسى قرار داده است ...<ref>همان، ص 42-48</ref> | امامت نزد شيعه، عبارت است از زعامت در امور دين و دنيا و اين مقام، چيزى نيست جز نيابت از پيامبر(ص) در حفظ شريعت از افزايش و نقصان و اقامه حدود و دفع فساد. نويسنده در اين فصل، آيات ''' «أطيعوا الله و أطيعوا الرسول و اولى الأمر منكم» ''' و ''' «و أمرهم شورى بينهم» ''' را مورد بررسى قرار داده است ...<ref>همان، ص 42-48</ref> | ||