أصول التشيع: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف، اصول اسلام را در نزد شیعه چهار چیز می‌داند: توحید، عدل، نبوت و معاد...<ref>ر.ک: همان، ص51</ref> و سپس به بیان و تشریح ادله هرکدام می‌پردازد.

برهان وجوب و امکان این است که وقتی اصل وجود ثابت شد و از مرز سفسطه گذشتیم، آن را به حصر عقلی به واجب و ممکن تقسیم می‌کنیم؛ اگر آن موجود، واجب باشد، مدعا ثابت است و اگر ممکن باشد، چون دور و تسلسل محال است، باید به واجب منتهی شود...<ref>ر.ک: همان، ص60</ref> نویسنده در ادامه به شبهاتی که مادیین درباره خداوند و خلقت مطرح نموده‌اند، پاسخ می‌دهد. از مباحث بعدی که در مبحث توحید مطرح شده است رؤیت، اتحاد و حلول، صفات سلبیه و ثبوتیه، تجسیم، قدرت، کلام، علم، حسن و قبح عقلی و قضا و قدر است.

نبوت از مباحث بعدی است که مؤلف به‌تفصیل از آن سخن گفته است و آن را با استفاده از ادله عقلی و نقلی به اثبات ‌رسانده است. از جمله آن دلایل می‌توان به برهان لطف و این برهان که وجود پیامبران برای رشد و تکامل بشر لازم و ضروری است و با حکمت خداوند و غایت خلقت انسان سازگاری دارد و... اشاره کرد...<ref>ر.ک: همان، ص107 و 108</ref> نویسنده در ادامه عصمت انبیا را پیگیری و مطرح نموده است.