۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تاریخ تذکره‌های فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>'
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در مقدمه جلد نخست، ضمن توضيح انواع تذكره‌نويسى، به برخى ويژگى‌هاى اثر حاضر اشاره شده ...<ref>همان، صفحه سه - هفت</ref> و در مقدمه جلد دوم، توضيح مختصرى پيرامون جلد دوم داده شده است ...<ref>مقدمه، ج2، ص1-2</ref> | در مقدمه جلد نخست، ضمن توضيح انواع تذكره‌نويسى، به برخى ويژگى‌هاى اثر حاضر اشاره شده ...<ref>همان، صفحه سه - هفت</ref>و در مقدمه جلد دوم، توضيح مختصرى پيرامون جلد دوم داده شده است ...<ref>مقدمه، ج2، ص1-2</ref> | ||
به‌طور كلى تذكره‌ها را مى‌توان به دو دسته تقسيم كرد. دسته اول تذكره‌هاى عمومى است و هركس كه دست بدين كار زده است، درباره تراجم شعراى پيش از روزگار خود ناچار از مراجعه به منابع قديم‌ترى بوده و استفاده از اين منابع، يا با انصاف و عدالت و حق‌گزارى و امانت صورت گرفته است، يا با كتمان و پرده‌پوشى و پنهان داشتن مأخذ. دسته دوم تذكره‌هاى عصرى است؛ اعم از اينكه قسمت عصرى، جزئى از يك تذكره عمومى باشد، يا منحصرا در ذكر احوال شعراى هم‌زمان يك پادشاه يا معاصران تذكره‌نويس ...<ref>ر.ك: مقدمه، ج1، صفحه چهار - پنج</ref> | به‌طور كلى تذكره‌ها را مى‌توان به دو دسته تقسيم كرد. دسته اول تذكره‌هاى عمومى است و هركس كه دست بدين كار زده است، درباره تراجم شعراى پيش از روزگار خود ناچار از مراجعه به منابع قديم‌ترى بوده و استفاده از اين منابع، يا با انصاف و عدالت و حق‌گزارى و امانت صورت گرفته است، يا با كتمان و پرده‌پوشى و پنهان داشتن مأخذ. دسته دوم تذكره‌هاى عصرى است؛ اعم از اينكه قسمت عصرى، جزئى از يك تذكره عمومى باشد، يا منحصرا در ذكر احوال شعراى هم‌زمان يك پادشاه يا معاصران تذكره‌نويس ...<ref>ر.ك: مقدمه، ج1، صفحه چهار - پنج</ref> | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
آخرين تذكره معرفى‌شده اين بخش نيز، تذكره‌اى است تحت عنوان «يد بيضا»، تأليف مير غلامعلى آزاد بلگرامى در 1145 و 1148ق. اين كتاب، تذكره عمومى است كه نخست مشتمل بر ذكر پانصد و سى دو تن شاعر قديم و جديد بوده و به ترتيب حروف تهجى از افضل‌الدين كاشى تا مير محمديوسف بلگرامى و بعدا كه مؤلف آن را منسوخ گردانيده، تعداد شعراى آن را به 1359 نفر رسانيده است كه با ابوالحسن شهيد بلخى آغاز مى‌شود ...<ref>ر.ك: همان، ج2، ص418-419</ref> | آخرين تذكره معرفى‌شده اين بخش نيز، تذكره‌اى است تحت عنوان «يد بيضا»، تأليف مير غلامعلى آزاد بلگرامى در 1145 و 1148ق. اين كتاب، تذكره عمومى است كه نخست مشتمل بر ذكر پانصد و سى دو تن شاعر قديم و جديد بوده و به ترتيب حروف تهجى از افضل‌الدين كاشى تا مير محمديوسف بلگرامى و بعدا كه مؤلف آن را منسوخ گردانيده، تعداد شعراى آن را به 1359 نفر رسانيده است كه با ابوالحسن شهيد بلخى آغاز مى‌شود ...<ref>ر.ك: همان، ج2، ص418-419</ref> | ||
از ديگر تذكره‌هاى اين بخش، مى‌توان به آثار زير اشاره نمود: «اختر تابان» تأليف ابوالقاسم محتشم شروانى بهوپالى ...<ref>همان، ج1، ص19</ref>؛ «اشعه شعاعيه» تأليف محمدحسين شعاع شيرازى ...<ref>همان، ص34</ref>؛ «اقبال‌نامه» از محمدباقر ميرزاى خسروى کرمانشاهى ...<ref>همان، ص36</ref>؛ «انجمن ناصرى» از ميرزا ابراهيم مدايح‌نگار در اوائل قرن چهاردهم هجرى ...<ref>همان، ص71</ref>؛ «ايران صغير» يا «تذكره شعراى پارسى‌زبان كشمير»، تأليف دكتر خواجه عبدالحميد عرفانى، رايزن فرهنگى سفارت كبراى پاكستان در ايران ...<ref>همان، ص80</ref>؛ «باغ معانى» تأليف نقشعلى در 1290-1274ق ...<ref>همان، ص82</ref>؛ «بستان الفضائل» از عليرضا ميرزاى قاجار متخلص به شهره در 1247-1251ق ...<ref>همان، ص117</ref>؛ «بيان المحمود» از محمود ميرزا بن فتحعلى شاه قاجار متخلص به محمود در 1240ق ...<ref>همان، ص137</ref> و... | از ديگر تذكره‌هاى اين بخش، مى‌توان به آثار زير اشاره نمود: «اختر تابان» تأليف ابوالقاسم محتشم شروانى بهوپالى ...<ref>همان، ج1، ص19</ref>؛ «اشعه شعاعيه» تأليف محمدحسين شعاع شيرازى ...<ref>همان، ص34</ref>؛ «اقبال‌نامه» از محمدباقر ميرزاى خسروى کرمانشاهى ...<ref>همان، ص36</ref>؛ «انجمن ناصرى» از ميرزا ابراهيم مدايح‌نگار در اوائل قرن چهاردهم هجرى ...<ref>همان، ص71</ref>؛ «ايران صغير» يا «تذكره شعراى پارسى‌زبان كشمير»، تأليف دكتر خواجه عبدالحميد عرفانى، رايزن فرهنگى سفارت كبراى پاكستان در ايران ...<ref>همان، ص80</ref>؛ «باغ معانى» تأليف نقشعلى در 1290-1274ق ...<ref>همان، ص82</ref>؛ «بستان الفضائل» از عليرضا ميرزاى قاجار متخلص به شهره در 1247-1251ق ...<ref>همان، ص117</ref>؛ «بيان المحمود» از محمود ميرزا بن فتحعلى شاه قاجار متخلص به محمود در 1240ق ...<ref>همان، ص137</ref>و... | ||
بخش دوم، دربردارنده تواريخ و كتبى است كه بخشى از آن‌ها، در تراجم شعراست. اولين كتاب معرفى‌شده اين بخش، «آثار الصناديد» تأليف جوادالدوله عارف جنگ دكتر سيد احمد خان دهلوى در قرن سيزدهم است كه در احوال شهر دهلى و تراجم علما، عرفا، شعرا و مزارات معروف آن بوده و دو بار به طبع سنگى رسيده است. بار اول در سيد الاخبار دهلى به سال 1847م و بار دوم در نامى پريس كانپور به سال 1904م. اما نويسنده خود به هيچ‌يك از دو چاپ اين كتاب دست نيافته، ولى نقل قسمت‌هايى از آن را در كتاب‌هاى ديگر ديده و بدان اشاره كرده است؛ از جمله در كتاب «ارمغان هندوستان» تأليف مولوى سيد لطف‌على شاه مودودى چشتى هروى و كتاب «نقش پارسى بر احجار هند» تأليف استاد دانشمند آقاى [[حکمت، علی‌اصغر|على‌اصغر حكمت]] ...<ref>همان، ج2، ص423</ref> | بخش دوم، دربردارنده تواريخ و كتبى است كه بخشى از آن‌ها، در تراجم شعراست. اولين كتاب معرفى‌شده اين بخش، «آثار الصناديد» تأليف جوادالدوله عارف جنگ دكتر سيد احمد خان دهلوى در قرن سيزدهم است كه در احوال شهر دهلى و تراجم علما، عرفا، شعرا و مزارات معروف آن بوده و دو بار به طبع سنگى رسيده است. بار اول در سيد الاخبار دهلى به سال 1847م و بار دوم در نامى پريس كانپور به سال 1904م. اما نويسنده خود به هيچ‌يك از دو چاپ اين كتاب دست نيافته، ولى نقل قسمت‌هايى از آن را در كتاب‌هاى ديگر ديده و بدان اشاره كرده است؛ از جمله در كتاب «ارمغان هندوستان» تأليف مولوى سيد لطف‌على شاه مودودى چشتى هروى و كتاب «نقش پارسى بر احجار هند» تأليف استاد دانشمند آقاى [[حکمت، علی‌اصغر|على‌اصغر حكمت]] ...<ref>همان، ج2، ص423</ref> | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
آخرين اثر اين بخش نيز «يادگار بهادرى»، تأليف بهادر سنگه شاه‌جهان‌آبادى در 1249ق بوده كه تاريخ عمومى است و شامل چهار سانحه و چند باب در شرح حال فضلا و شعرا و جغرافيا و فنون و علوم ...<ref>همان، 805</ref> | آخرين اثر اين بخش نيز «يادگار بهادرى»، تأليف بهادر سنگه شاه‌جهان‌آبادى در 1249ق بوده كه تاريخ عمومى است و شامل چهار سانحه و چند باب در شرح حال فضلا و شعرا و جغرافيا و فنون و علوم ...<ref>همان، 805</ref> | ||
از ديگر آثار اين بخش، مى‌توان از: «آثار عجم» تأليف محمدنصير ميرزا آقاى فرصت حسينى شيرازى در 1310 تا 1313ق ...<ref>همان، ص423</ref>؛ «آيين اكبرى» تأليف ابوالفضل علامى بن شيخ مبارك ناگورى در حدود 1006ق ...<ref>همان، ص436</ref>؛ «شجره طيبه» تأليف ميرزا سيد محمدباقر مدرس رضوى در 1333ق ...<ref>همان، ص660</ref> و «طبقات اكبرى» تأليف خواجه نظام‌الدين احمد بن خواجه مقيم هروى در 1002ق ...<ref>همان، ص668</ref> نام برد. | از ديگر آثار اين بخش، مى‌توان از: «آثار عجم» تأليف محمدنصير ميرزا آقاى فرصت حسينى شيرازى در 1310 تا 1313ق ...<ref>همان، ص423</ref>؛ «آيين اكبرى» تأليف ابوالفضل علامى بن شيخ مبارك ناگورى در حدود 1006ق ...<ref>همان، ص436</ref>؛ «شجره طيبه» تأليف ميرزا سيد محمدباقر مدرس رضوى در 1333ق ...<ref>همان، ص660</ref>و «طبقات اكبرى» تأليف خواجه نظام‌الدين احمد بن خواجه مقيم هروى در 1002ق ...<ref>همان، ص668</ref>نام برد. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||