۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شوشتري، نور الله بن شريف الدين' به 'شوشتری، نورالله بن شریفالدین') |
جز (جایگزینی متن - 'رسول جعفریان' به 'رسول جعفریان ') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
محقق در مقدمه کتاب، به معرفی نویسنده پرداخته است؛ او از نام، خانواده، سفر و مناصب نویسنده سخن گفته به دنبال آن از اساتید، شاگردان، اقوال دیگران درباره وی و چگونه به شهادت رسیدنش گفته است. در ادامه توضیحاتی درباره کتاب آوره است<ref>ر.ک، مقدمه محقق، ص3 - 55</ref>. | محقق در مقدمه کتاب، به معرفی نویسنده پرداخته است؛ او از نام، خانواده، سفر و مناصب نویسنده سخن گفته به دنبال آن از اساتید، شاگردان، اقوال دیگران درباره وی و چگونه به شهادت رسیدنش گفته است. در ادامه توضیحاتی درباره کتاب آوره است<ref>ر.ک، مقدمه محقق، ص3 - 55</ref>. | ||
قاضی در نخستین مقدمه خود، بحث را با نسب میر مخدوم آغاز کرده و دراینباره مینویسد، وی از فرزندان دختر میر سید شریف جرجانی ادیب مشهور است. قاضی در اثبات تشیع میر سید شریف میکوشد و میگوید که وی بنا بهتصریح خودش جرجانی است و در خطبه شرحش بر«مفتاح» سفرش را به بلاء ماوراءالنهر «بلاء و ابتلاء» وصف میکند. قاضی مینویسد، مردمان بلاد ماوراءالنهر از زمان فتح تا زمان ما، بهطور خاص اهل سنت و جماعتاند؛ چنانکه اهل جرجان و استرآباد از زمان شیوع اسلام در آنها بر مذهب امامیه بودهاند<ref>رسول | قاضی در نخستین مقدمه خود، بحث را با نسب میر مخدوم آغاز کرده و دراینباره مینویسد، وی از فرزندان دختر میر سید شریف جرجانی ادیب مشهور است. قاضی در اثبات تشیع میر سید شریف میکوشد و میگوید که وی بنا بهتصریح خودش جرجانی است و در خطبه شرحش بر«مفتاح» سفرش را به بلاء ماوراءالنهر «بلاء و ابتلاء» وصف میکند. قاضی مینویسد، مردمان بلاد ماوراءالنهر از زمان فتح تا زمان ما، بهطور خاص اهل سنت و جماعتاند؛ چنانکه اهل جرجان و استرآباد از زمان شیوع اسلام در آنها بر مذهب امامیه بودهاند<ref>[[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]] ، پایگاه کتابخانه تصصی تاریخ اسلام و ایرانیان</ref>. | ||
در مقدمه دوم از تحقیق معنای ایمان و خلود برخی در آتش و غیریت ایمان و اسلام و ... صحبت میشود و به اشکالات صاحب نواقض پاسخ داده میشود<ref>ر.ک: متن کتاب، 77-96</ref>. | در مقدمه دوم از تحقیق معنای ایمان و خلود برخی در آتش و غیریت ایمان و اسلام و ... صحبت میشود و به اشکالات صاحب نواقض پاسخ داده میشود<ref>ر.ک: متن کتاب، 77-96</ref>. | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
نویسنده در مقدمه سوم، درباره اثبات فرقه ناجیه از مسلمانان تحقیق میکند و تنها فرقه ناجیه را امامیه میداند. او در پی تکذیب قولی است که تبعیت از صحابه را شرط دخول در فرقه ناجیه میدانند<ref> ر.ک: مقدمه محقق، ص99-124 </ref>. | نویسنده در مقدمه سوم، درباره اثبات فرقه ناجیه از مسلمانان تحقیق میکند و تنها فرقه ناجیه را امامیه میداند. او در پی تکذیب قولی است که تبعیت از صحابه را شرط دخول در فرقه ناجیه میدانند<ref> ر.ک: مقدمه محقق، ص99-124 </ref>. | ||
مقدمه چهارم درباره تعریف صحابی از دیدگاه دو مذهب است. مقدمه پنجم در نقد اجمالی احادیث اهل سنت است. مقدمه ششم که بسیار کوتاه است، درباره روش استدلال شیعه به روایات اهل سنت درباره امام علی(ع) و اولاد ایشان است. قاضی در این مقدمه، متنی را به فارسی در دو صفحه به نقل از پدرش آورده است<ref>رسول | مقدمه چهارم درباره تعریف صحابی از دیدگاه دو مذهب است. مقدمه پنجم در نقد اجمالی احادیث اهل سنت است. مقدمه ششم که بسیار کوتاه است، درباره روش استدلال شیعه به روایات اهل سنت درباره امام علی(ع) و اولاد ایشان است. قاضی در این مقدمه، متنی را به فارسی در دو صفحه به نقل از پدرش آورده است<ref>[[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]] ، پایگاه کتابخانه تصصی تاریخ اسلام و ایرانیان </ref>. | ||
مقدمه هفتم در بیان این مطلب است که مذهب امامیه همان مذهب اهلبیت(ع) است. در اینجا وی مروری بر مشکلات تاریخی شیعه دارد و اینکه شیعه همیشه در پرده خفا بوده و بااینحال، استوار برجایمانده است. وی میگوید که اکثر ائمه ما به شمشیر یا زهر به شهادت رسیدند و علمای ما بیشتر اوقات در تقیه بسر میبردند و باوجود اکثریت داشتن مخالفان، مذهب حق اهلبیت(ع) ثابت و استوار مانده است<ref>همان</ref>. | مقدمه هفتم در بیان این مطلب است که مذهب امامیه همان مذهب اهلبیت(ع) است. در اینجا وی مروری بر مشکلات تاریخی شیعه دارد و اینکه شیعه همیشه در پرده خفا بوده و بااینحال، استوار برجایمانده است. وی میگوید که اکثر ائمه ما به شمشیر یا زهر به شهادت رسیدند و علمای ما بیشتر اوقات در تقیه بسر میبردند و باوجود اکثریت داشتن مخالفان، مذهب حق اهلبیت(ع) ثابت و استوار مانده است<ref>همان</ref>. |
ویرایش