۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'محسن فارسى' به 'محسن فارسى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
مقدمه كوتاه ناشر، نيت چاپ اين اثر را كه استفاده آسان خوانندگان از محتواى اين كتاب ارزشمند مى‌باشد، بيان مى‌كند. | مقدمه كوتاه ناشر، نيت چاپ اين اثر را كه استفاده آسان خوانندگان از محتواى اين كتاب ارزشمند مى‌باشد، بيان مى‌كند. | ||
در مقدمه مترجم، ابتدا درباره شان [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] | در مقدمه مترجم، ابتدا درباره شان [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] صحبت به ميان آمده و سپس درباره ترجمه و نيات ايشان از ترجمه اين كتاب سخن گفته شده است. | ||
اولين مبحث، خطبه‌هاى [[امام على(ع)]] مى‌باشد كه با نثرى ادبى ترجمه هر خطبه بيان شده است. «ستايش خدا: | اولين مبحث، خطبه‌هاى [[امام على(ع)]] مى‌باشد كه با نثرى ادبى ترجمه هر خطبه بيان شده است. «ستايش خدا: | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
حضرت امير (ع) او را بركنار كرد؛ ولى به درخواست و فشار مردم كوفه دوباره او را گمارد. تا آن كه مختار ثقفى او را خلع نمود و از كوفه بيرون كرد و به دهى كه همه يهودى بودند، تبعيد كرد؛ ولى باز در زمان حجاج بن يوسف ثقفى به مسند قضا نشست، پس از چندى خودش درخواست كناره‌گيرى كرد. او صد و بيست سال عمر كرد. غافر 78.» | حضرت امير (ع) او را بركنار كرد؛ ولى به درخواست و فشار مردم كوفه دوباره او را گمارد. تا آن كه مختار ثقفى او را خلع نمود و از كوفه بيرون كرد و به دهى كه همه يهودى بودند، تبعيد كرد؛ ولى باز در زمان حجاج بن يوسف ثقفى به مسند قضا نشست، پس از چندى خودش درخواست كناره‌گيرى كرد. او صد و بيست سال عمر كرد. غافر 78.» | ||
در اين كتاب، متن دكتر صبحى صالح، اساس قرار گرفته است و به عنوان نسخه بدل نيز به ترجمه‌هاى دكتر شهيدى و [[فارسی، محسن|محسن فارسى]] | در اين كتاب، متن دكتر صبحى صالح، اساس قرار گرفته است و به عنوان نسخه بدل نيز به ترجمه‌هاى دكتر شهيدى و [[فارسی، محسن|محسن فارسى]] رجوع شده است؛ همچنين در شرح و توضيح، به شرح ابن ابى‌الحديد معتزلى، شرح [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]]، شرح محمّد عبده و محمّدعلى انصارى و [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|فيض‌الاسلام]] نيز نظر شده است. | ||
ايشان، در ترجمه كوشيده‌اند، نه به افراط روند، نه دچار تفريط شوند. ميان نثر مسجّع برخى مترجمان و مترجمان ديگرى كه گاهى در ترجمه به كوره راه سهل‌انگارى و آسان شمارى در افتاده‌اند، حدّ وسط را اختيار كرده‌اند. | ايشان، در ترجمه كوشيده‌اند، نه به افراط روند، نه دچار تفريط شوند. ميان نثر مسجّع برخى مترجمان و مترجمان ديگرى كه گاهى در ترجمه به كوره راه سهل‌انگارى و آسان شمارى در افتاده‌اند، حدّ وسط را اختيار كرده‌اند. | ||