۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن شهید ثانی، محمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
«فخرالدين، ابوجعفر محمد بن حسن بن زيد الدين» نوه [[شهيد ثانى]] و فرزند [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] | «فخرالدين، ابوجعفر محمد بن حسن بن زيد الدين» نوه [[شهيد ثانى]] و فرزند [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] است. | ||
وى تحصيل را در محضر پدر آغاز كرد، و با بهره‌ورى از محضر آن فقيه ژرف‌انديش بزرگ و فقيه جليل‌القدر سيد محمد، صاحب «المدارك» به جايگاه بلندى از دانش و فقاهت دست يافت. پس از ارتحال آن دو بزرگوار به مكه رفت و در محضر [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]] | وى تحصيل را در محضر پدر آغاز كرد، و با بهره‌ورى از محضر آن فقيه ژرف‌انديش بزرگ و فقيه جليل‌القدر سيد محمد، صاحب «المدارك» به جايگاه بلندى از دانش و فقاهت دست يافت. پس از ارتحال آن دو بزرگوار به مكه رفت و در محضر [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]] صاحب «کتاب الرجال» به تعميق و توسيع آموخته‌هايش پرداخت و به‌ويژه در حديث و رجال از آن بزرگوار بسى بهره برد. | ||
مؤلف گاه به دمشق مى‌رفت و با عالمان عامّه، ديدار مى‌كرد و در فراگيرى و فرادهى مرزهاى مذهبى را در مى‌نورديد. پيوستگى پنج‌ساله‌ى او با رجالى بزرگ [[استرآبادی، محمدامین بن محمدشریف|محمد امين استرآبادى]] | مؤلف گاه به دمشق مى‌رفت و با عالمان عامّه، ديدار مى‌كرد و در فراگيرى و فرادهى مرزهاى مذهبى را در مى‌نورديد. پيوستگى پنج‌ساله‌ى او با رجالى بزرگ [[استرآبادی، محمدامین بن محمدشریف|محمد امين استرآبادى]] او را در دانش رجال به چيرگى عظيمى رساند. گستردگى آگاهى‌هاى مؤلف در دانش رجال از شرح مورد گفتگو به روشنى پيدا است. | ||
محققان برخى از آراء رجالى مؤلف را بدين‌سان گزارش كرده‌اند: | محققان برخى از آراء رجالى مؤلف را بدين‌سان گزارش كرده‌اند: | ||