۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
قرآن شيوههاى ارائه معانى در آن روزگار را به كار گرفت و به اوج رساند. يكى از آنگونهها؛ يعنى «تشبيه» در اين نوشتار بهگونهاى بس استوار و دقيق و با توجه به ادب عربى و شعور شاعران سامان يافته و عرضه شده است ...<ref>آينه پژوهش، ص78</ref> | قرآن شيوههاى ارائه معانى در آن روزگار را به كار گرفت و به اوج رساند. يكى از آنگونهها؛ يعنى «تشبيه» در اين نوشتار بهگونهاى بس استوار و دقيق و با توجه به ادب عربى و شعور شاعران سامان يافته و عرضه شده است ...<ref>آينه پژوهش، ص78</ref> | ||
كتاب «الجمان في تشبيهات القرآن»، از يكسو كتابى در رديف كتابهاى «التشبيهات» تأليف ابن ابىعون (مقتول 322ق) و ابن كتّانى (درگذشته حدود 420ق) است و از سوى ديگر در زمره كتابهاى بلاغت و اعجاز قرآن چون «مجاز القرآن» ابوعبيده معمر بن مثنى (درگذشته حدود 210ق) و «تلخيص البيان عن مجازات القرآن» [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] | كتاب «الجمان في تشبيهات القرآن»، از يكسو كتابى در رديف كتابهاى «التشبيهات» تأليف ابن ابىعون (مقتول 322ق) و ابن كتّانى (درگذشته حدود 420ق) است و از سوى ديگر در زمره كتابهاى بلاغت و اعجاز قرآن چون «مجاز القرآن» ابوعبيده معمر بن مثنى (درگذشته حدود 210ق) و «تلخيص البيان عن مجازات القرآن» [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] (درگذشته 406ق) جاى دارد. مؤلف، كتاب خود را به شيوه همين دو كتاب اخير، به ترتيب سورههاى قرآن تدوين كرده است ...<ref>لسانى فشاركى، محمدعلى،ج5، ص21</ref> | ||
زركشى و [[سيوطى]] از [[ابن ناقیا، عبدالله بن محمد|ابن ناقيا]] بهعنوان دانشمند و مفسّرى كه تشبيهات قرآن را موضوع تأليف مستقلى قرار داده، ياد كردهاند. كتاب «الجمان»، تفسير ارزندهاى است كه توضيح 226 آيه از قرآن مجيد را در بر دارد و از آنجا كه مؤلف در همه فصول آن در پى اثبات برترى تشبيهات قرآنى بر ديگر تشبيهات همانند است، كتابش در زمينه اعجاز قرآن نيز مىتواند مفيد باشد. وى در اين كتاب علاوه بر شرح لغات، به قرائات و داورى درباره آنها نيز مىپردازد و از نحويان و لغتشناسان بزرگ چون فرّاء و مُبَرَّد بارها نقل قول مىكند و از شعر گذشتگان، خاصه ابنمعتز (درگذشته 296ق) شاهد بسيار مىآورد. | زركشى و [[سيوطى]] از [[ابن ناقیا، عبدالله بن محمد|ابن ناقيا]] بهعنوان دانشمند و مفسّرى كه تشبيهات قرآن را موضوع تأليف مستقلى قرار داده، ياد كردهاند. كتاب «الجمان»، تفسير ارزندهاى است كه توضيح 226 آيه از قرآن مجيد را در بر دارد و از آنجا كه مؤلف در همه فصول آن در پى اثبات برترى تشبيهات قرآنى بر ديگر تشبيهات همانند است، كتابش در زمينه اعجاز قرآن نيز مىتواند مفيد باشد. وى در اين كتاب علاوه بر شرح لغات، به قرائات و داورى درباره آنها نيز مىپردازد و از نحويان و لغتشناسان بزرگ چون فرّاء و مُبَرَّد بارها نقل قول مىكند و از شعر گذشتگان، خاصه ابنمعتز (درگذشته 296ق) شاهد بسيار مىآورد. |
ویرایش