۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن فراء، محمد بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در 421 يا 422ق، قاضى شريف ابوعلى ابن ابى‌موسى هاشمى پيشنهاد كرد تا منصب «شهادت» را نزد قاضى‌القضات ابوعبدالله ابن ماكولا (د 447ق) بپذيرد، ولى ابويعلى از قبول آن سر باز زد، تا اينكه بعد از مرگ قاضى ابوعلى، به وساطت ابومنصور ابن يوسف و ابوعلى ابن جراده كه با او دوستى و اشتراك عقيده داشتند، برخلاف ميل خود اين سمت را پذيرفت. مدتى نيز همين مقام را نزد قاضى‌القضات ابوعبدالله دامغانى داشت. در 432 يا به قولى در 433ق در زمان خلافت قائم، به‌همراه جمعى از اهل علم، از جمله زاهد مشهور ابوالحسن قزوينى در قصر خليفه كه در آنجا کتاب قدريه با تشريفات خاصى خوانده مى‌شد، حضور داشت. در اين جلسه نظر مخالفان درباره کتاب إبطال التأويلات مورد بحث بوده است. جريان اين مجلس مباحثه را يكى از ياران ابويعلى كه در جلسه حاضر بوده، نقل كرده است. | در 421 يا 422ق، قاضى شريف ابوعلى ابن ابى‌موسى هاشمى پيشنهاد كرد تا منصب «شهادت» را نزد قاضى‌القضات ابوعبدالله ابن ماكولا (د 447ق) بپذيرد، ولى ابويعلى از قبول آن سر باز زد، تا اينكه بعد از مرگ قاضى ابوعلى، به وساطت ابومنصور ابن يوسف و ابوعلى ابن جراده كه با او دوستى و اشتراك عقيده داشتند، برخلاف ميل خود اين سمت را پذيرفت. مدتى نيز همين مقام را نزد قاضى‌القضات ابوعبدالله دامغانى داشت. در 432 يا به قولى در 433ق در زمان خلافت قائم، به‌همراه جمعى از اهل علم، از جمله زاهد مشهور ابوالحسن قزوينى در قصر خليفه كه در آنجا کتاب قدريه با تشريفات خاصى خوانده مى‌شد، حضور داشت. در اين جلسه نظر مخالفان درباره کتاب إبطال التأويلات مورد بحث بوده است. جريان اين مجلس مباحثه را يكى از ياران ابويعلى كه در جلسه حاضر بوده، نقل كرده است. | ||
بار ديگر در 445ق، در جلسه‌اى كه زير نظر ابوالقاسم على بن حسن، معروف به ابن مسلمه تشكيل يافته بود تا نظر دستگاه خلافت را در اصول اعتقادات دينى اعلام دارد، شركت داشت. چنان‌كه لائوست نيز يادآور شده، اين امر نشان مى‌دهد كه محتملا ابويعلى هم مانند [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردى]] | بار ديگر در 445ق، در جلسه‌اى كه زير نظر ابوالقاسم على بن حسن، معروف به ابن مسلمه تشكيل يافته بود تا نظر دستگاه خلافت را در اصول اعتقادات دينى اعلام دارد، شركت داشت. چنان‌كه لائوست نيز يادآور شده، اين امر نشان مى‌دهد كه محتملا ابويعلى هم مانند [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردى]] از اطرافيان ابن مسلمه و مورد حمايت وى بوده است. | ||
در 477ق، بعد از مرگ قاضى‌القضات ابن ماكولا كه خليفه در پى آن بود تا كسى را به قضاى حريم برگمارد، ابن مسلمه به‌وسيله ابومنصور ابن يوسف، اين وظيفه را به ابويعلى پيشنهاد كرد. وى ابتدا از قبول آن امتناع مى‌كرد، ولى بر اثر اصرار فراوان با شرايطى از جمله شركت نكردن در استقبال اشخاص و عدم حضور در قصر خليفه، آن را پذيرفت. بعدها قضاى حران و حلوان نيز به عهده او گذارده شد. ابويعلى، چنان‌كه در جاى‌جاى «المعتمد» آشكار است، از افكار حنبلى در برابر ساير مذاهب و مكاتب زمان خود، مانند معتزله، اشاعره، كراميه، اماميه، باطنيه، و سالميه دفاع كرده و به رد مواضع آنان پرداخته است. | در 477ق، بعد از مرگ قاضى‌القضات ابن ماكولا كه خليفه در پى آن بود تا كسى را به قضاى حريم برگمارد، ابن مسلمه به‌وسيله ابومنصور ابن يوسف، اين وظيفه را به ابويعلى پيشنهاد كرد. وى ابتدا از قبول آن امتناع مى‌كرد، ولى بر اثر اصرار فراوان با شرايطى از جمله شركت نكردن در استقبال اشخاص و عدم حضور در قصر خليفه، آن را پذيرفت. بعدها قضاى حران و حلوان نيز به عهده او گذارده شد. ابويعلى، چنان‌كه در جاى‌جاى «المعتمد» آشكار است، از افكار حنبلى در برابر ساير مذاهب و مكاتب زمان خود، مانند معتزله، اشاعره، كراميه، اماميه، باطنيه، و سالميه دفاع كرده و به رد مواضع آنان پرداخته است. | ||