۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علامه حلی' به 'علامه حلی ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در این نوشتار مطالبی درباره تعریب بیان میشود: | در این نوشتار مطالبی درباره تعریب بیان میشود: | ||
# کتاب با مقدمه مترجم آغاز شده است. وی خاندان نوبختی را دارای سهم روشنی در اغنای تمدن اسلامی دانسته است. «نوبخت» جد بزرگ این خاندان در دستگاه حکومت منصور عباسی، منجم بوده و فرزندش ابوسهل، تعریب تعدادی از کتب فارسی را به عهده داشته است. ابوسهل اسماعیل بن علی نوبختی از اکابر علمای شیعه و متکلمین در عصر غیبت صغری و فاضلی مشهور بوده است. ابواسحاق ابراهیم نیز کتاب یاقوت را در علم کلام نوشته که [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] | # کتاب با مقدمه مترجم آغاز شده است. وی خاندان نوبختی را دارای سهم روشنی در اغنای تمدن اسلامی دانسته است. «نوبخت» جد بزرگ این خاندان در دستگاه حکومت منصور عباسی، منجم بوده و فرزندش ابوسهل، تعریب تعدادی از کتب فارسی را به عهده داشته است. ابوسهل اسماعیل بن علی نوبختی از اکابر علمای شیعه و متکلمین در عصر غیبت صغری و فاضلی مشهور بوده است. ابواسحاق ابراهیم نیز کتاب یاقوت را در علم کلام نوشته که [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] آن را با نام «أنوار الملكوت في شرح الياقوت» شرح کرده است. | ||
#:به عقیده مترجم، نویسنده از روی تعصب نژادی، حسین بن روح، نائب و سومین سفیر امام مهدی(عج) در غیبت صغری را از جانب مادر منسوب به آل نوبخت دانسته است. چنانکه ابومحمد حسن بن موسی صاحب کتاب مشهور فرق الشيعة را نیز منتسب به این خاندان دانسته است...<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص6؛ متن کتاب، ص175-155</ref> | #:به عقیده مترجم، نویسنده از روی تعصب نژادی، حسین بن روح، نائب و سومین سفیر امام مهدی(عج) در غیبت صغری را از جانب مادر منسوب به آل نوبخت دانسته است. چنانکه ابومحمد حسن بن موسی صاحب کتاب مشهور فرق الشيعة را نیز منتسب به این خاندان دانسته است...<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص6؛ متن کتاب، ص175-155</ref> | ||
# در نسخه فارسی کتاب، در فصل پنجم دو صفحه از کتاب به دلیل نامعلومی ناقص است...<ref>اقبال آشتیانی، عباس، صفحات 51 و 52</ref>، اما در ترجمه عربی کتاب، این صفحات بهطور کامل آمده است...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص75-73</ref> | # در نسخه فارسی کتاب، در فصل پنجم دو صفحه از کتاب به دلیل نامعلومی ناقص است...<ref>اقبال آشتیانی، عباس، صفحات 51 و 52</ref>، اما در ترجمه عربی کتاب، این صفحات بهطور کامل آمده است...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص75-73</ref> |
ویرایش