۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ولایت اقربین در غدیر خم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'علامه حلی' به 'علامه حلی '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'علامه حلی' به 'علامه حلی ') |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
فلسفه نصب امام یا فلسفه وجودی امام، از مباحث دیگر این فصل از کتاب می‌باشد. | فلسفه نصب امام یا فلسفه وجودی امام، از مباحث دیگر این فصل از کتاب می‌باشد. | ||
مؤلف می‌گوید: از آنجا که امام، خلیفه و جانشین و مجری تمام احکام و قوانین پیامبر و به ثمر رساندن اهداف عالیه آن حضرت است، لذا اکثر بلکه همه فلسفه وجودی پیامبر بر امام نیز منطبق است. وی در ادامه این مبحث، کلام علامه حلی درباره فلسفه وجودی پیامبر(ص) را بازگو می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص47</ref> و در پایان می‌گوید: در قرآن، تمام این امور (اموری که علامه حلی درباره فلسفه وجودی پیامبر(ص) برشمرده است) و حتی فراتر از آن در سه عنوان «تعلیم»، «تربیت» و «قیام به قسط» خلاصه شده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref> | مؤلف می‌گوید: از آنجا که امام، خلیفه و جانشین و مجری تمام احکام و قوانین پیامبر و به ثمر رساندن اهداف عالیه آن حضرت است، لذا اکثر بلکه همه فلسفه وجودی پیامبر بر امام نیز منطبق است. وی در ادامه این مبحث، کلام [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] درباره فلسفه وجودی پیامبر(ص) را بازگو می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص47</ref> و در پایان می‌گوید: در قرآن، تمام این امور (اموری که [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] درباره فلسفه وجودی پیامبر(ص) برشمرده است) و حتی فراتر از آن در سه عنوان «تعلیم»، «تربیت» و «قیام به قسط» خلاصه شده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref> | ||
طبق تعاریفی که اهل سنت در تعریف «امامت» دارند، امامت یک مسئولیت ظاهری در حد یک ریاست و حکومت است؛ منتها حکومتی که شکل دینی دارد<ref>ر.ک: همان، ص53</ref> آنان برای امامت شرایطی از قبیل قرشی بودن، آگاهی در سطح یک قاضی، آگاهی به تاکتیک‌های جنگی و... را در نظر می‌گیرند<ref>ر.ک: همان، ص54 و 55</ref> لکن از دیدگاه امامیه، امامت یک منصب الهی و خدادادی است که تمام شئون والا و فضائل را در بر دارد، جز نبوت و آنچه لازمه آن است<ref>ر.ک: همان، ص57</ref> | طبق تعاریفی که اهل سنت در تعریف «امامت» دارند، امامت یک مسئولیت ظاهری در حد یک ریاست و حکومت است؛ منتها حکومتی که شکل دینی دارد<ref>ر.ک: همان، ص53</ref> آنان برای امامت شرایطی از قبیل قرشی بودن، آگاهی در سطح یک قاضی، آگاهی به تاکتیک‌های جنگی و... را در نظر می‌گیرند<ref>ر.ک: همان، ص54 و 55</ref> لکن از دیدگاه امامیه، امامت یک منصب الهی و خدادادی است که تمام شئون والا و فضائل را در بر دارد، جز نبوت و آنچه لازمه آن است<ref>ر.ک: همان، ص57</ref> | ||