۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''ابن عسكر، ابوعبدالله محمد بن على'''، (584 - 636ق)، راوى، فقيه، مورخ و اديب عصر موحدون اندلس است. خاندان وى در روستايى در غرب مالقه ساكن بودند، اما او خود در مالقه پرورش يافت و نزد استادان آن ديار از جمله ابوالحجاج بن شيخ، ابوالقاسم بن سمجون، ابوالحسن بن شقورى و ابن حوطالله حديث شنيد. نظر به اعتبار و شهرت گستردهاى كه كسب كرده بود، توانست از بسيارى از علماى اندلس و مغرب، چون ابوالحسن على بن احمد جيانى و عبدالله بن احمد بن قدامه و حتى برخى از علماى مشرق اجازه روايت دريافت كند. سپس خود به گروهى از مردم بغداد، بنا به تقاضاى آنان، اجازه روايت داد. كسانى كه در شمار استادان او بودهاند، بسيارند و مراكشى نام 17 تن از آنان را برشمرده است. بااينحال، او از اينكه نتوانسته از درس ساير بزرگان و دانشمندان عصر خود بهره گيرد، اظهار تأسف كرده است. | |||
وى مدتى منشى ابوعبدالله محمد بن حسن نباهى در امر قضا بود و پس از چندى در زمان انتقال حكومت مالقه از بنى هود به بنى احمر، نيابت قضا به او سپرده شد و در 635ق، بهرغم ميل باطنىاش رسماً رياست آن را به عهده گرفت و تا پايان عمر در اين سمت باقى ماند. عدالت و داورى صحيح او در صدور احكام، مورد ستايش بسيار قرار گرفته است. ابن ابار گويد: وى دو بار منصب قضا را در مالقه به عهده گرفته است. | وى مدتى منشى ابوعبدالله محمد بن حسن نباهى در امر قضا بود و پس از چندى در زمان انتقال حكومت مالقه از بنى هود به بنى احمر، نيابت قضا به او سپرده شد و در 635ق، بهرغم ميل باطنىاش رسماً رياست آن را به عهده گرفت و تا پايان عمر در اين سمت باقى ماند. عدالت و داورى صحيح او در صدور احكام، مورد ستايش بسيار قرار گرفته است. ابن ابار گويد: وى دو بار منصب قضا را در مالقه به عهده گرفته است. | ||