۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در اوايل خلافت عثمان، فقها به شهرهاى مختلف رفتند و مردم هر منطقهاى به آنان رجوع مىكردند. از مشخصات اين دوره آن است كه تابعينى نيز به جمع مىپيوستند و قرآن تا حدّ زيادى مغفول واقع گرديد. | در اوايل خلافت عثمان، فقها به شهرهاى مختلف رفتند و مردم هر منطقهاى به آنان رجوع مىكردند. از مشخصات اين دوره آن است كه تابعينى نيز به جمع مىپيوستند و قرآن تا حدّ زيادى مغفول واقع گرديد. | ||
دوره سوم، از پايان دوره دوم شروع مىشود تا خلافت عمر بن عبدالعزيز در سال 99 بعد از هجرت. در اين دوره مسلمانان به دو گروه تقسيم شدند: گروهى كه به معاويه پيوستند و گروهى كه همچنان به بيعت خود با حضرت على(ع) ادامه دادند. سرپيچى معاويه از پذيرش خلافت [[امام على(ع)]] اولين حادثهاى بود كه وحدت جهان اسلام را به طور جدى خدشهدار كرد. در اين دوره احاديث غلط و مجعول وارد شريعت شد و مذاهب مختلفى نيز به صورت جدى شكل گرفت. مؤلف به تفصيل به جنگهاى حضرت على(ع) و شهادت امام حسن و امام حسين(ع) پرداخته است. | دوره سوم، از پايان دوره دوم شروع مىشود تا خلافت عمر بن عبدالعزيز در سال 99 بعد از هجرت. در اين دوره مسلمانان به دو گروه تقسيم شدند: گروهى كه به معاويه پيوستند و گروهى كه همچنان به بيعت خود با [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] ادامه دادند. سرپيچى معاويه از پذيرش خلافت [[امام على(ع)]] اولين حادثهاى بود كه وحدت جهان اسلام را به طور جدى خدشهدار كرد. در اين دوره احاديث غلط و مجعول وارد شريعت شد و مذاهب مختلفى نيز به صورت جدى شكل گرفت. مؤلف به تفصيل به جنگهاى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و شهادت امام حسن و امام حسين(ع) پرداخته است. | ||
دوره چهارم از سال 99ق شروع مىشود و تا اوايل قرن چهارم ادامه مىيابد. وى درباره تحولات اين دوره به تفصيل از چگونگى شكلگيرى مذاهب اربعه اهل سنت و متون حديثى شيعى و سنى و اختلاف رأى فقهى فقها سخن مىگويد. | دوره چهارم از سال 99ق شروع مىشود و تا اوايل قرن چهارم ادامه مىيابد. وى درباره تحولات اين دوره به تفصيل از چگونگى شكلگيرى مذاهب اربعه اهل سنت و متون حديثى شيعى و سنى و اختلاف رأى فقهى فقها سخن مىگويد. |
ویرایش