۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
سيد محمدباقر حجتى در كنار تحصيل در رشته الهيات در دانشگاه تهران، به تحصيل علوم قرآنى و حديث در حوزه علميه مشغول بود. وى در طى اين دوران در محضر استادان بنام مدرسه مروى، همچون سيد صدرالدين رضوى، حاج ميرزا [[گرجی، ابوالقاسم|ابوالقاسم گرجى]]، علامه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقى جعفرى]]، [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]]، ميرزا باقر آشتيانى، سيد ابوالقاسم رفيعى قزوينى و... به تلمذ و تحصيل مىپرداخت و در بيرون از مدرسه نيز سير حكمت و فلسفه اسلامى را نزد علامه [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]] دنبال مىكند. | سيد محمدباقر حجتى در كنار تحصيل در رشته الهيات در دانشگاه تهران، به تحصيل علوم قرآنى و حديث در حوزه علميه مشغول بود. وى در طى اين دوران در محضر استادان بنام مدرسه مروى، همچون سيد صدرالدين رضوى، حاج ميرزا [[گرجی، ابوالقاسم|ابوالقاسم گرجى]]، علامه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[جعفری تبریزی، محمدتقی|محمدتقى جعفرى]]، [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]]، ميرزا باقر آشتيانى، سيد ابوالقاسم رفيعى قزوينى و... به تلمذ و تحصيل مىپرداخت و در بيرون از مدرسه نيز سير حكمت و فلسفه اسلامى را نزد علامه [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]] دنبال مىكند. | ||
همزمان با تحصيل در مدرسه مروى، با تشويق دوستان و آشنايان، در آزمون ورودى دانشكده معقول و منقول - كه اكنون با نام دانشكده الهيات و معارف شناخته مىشود - شركت مىكند و به جمع دانشجويان رشته فقه و مبانى علوم اسلامى دانشگاه تهران مىپيوندد. دوره ليسانس را در محضر استادان نامى دانشكده، همچون مير جلالالدين [[محدث، جلالالدین|محدث ارموى]]، مهدى الهى قمشهاى، سيد مهدى حميدى، سيد محمدباقر سبزوارى، احمد ناظرزاده کرمانى، سيد كمالالدين نوربخش، محمدباقر هوشيار، محمد عبده [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]]، سيد حسن تقىزاده و ديگران، با كسب امتيازات و نمرات عالى به پايان مىبرد و دوره دكترا را نيز در رشته حكمت و فلسفه اسلامى همان دانشگاه با احراز مقام اول به اتمام مىرساند. در دوره دكترا نيز از محضر استادان شيخ محمدعلى حكيم، حاج حسينعلى راشد، [[شهابی، محمود|محمود شهابى]] ، غلامحسين صديقى و احمد فرديد استفاده مىكند. | همزمان با تحصيل در مدرسه مروى، با تشويق دوستان و آشنايان، در آزمون ورودى دانشكده معقول و منقول - كه اكنون با نام دانشكده الهيات و معارف شناخته مىشود - شركت مىكند و به جمع دانشجويان رشته فقه و مبانى علوم اسلامى دانشگاه تهران مىپيوندد. دوره ليسانس را در محضر استادان نامى دانشكده، همچون مير جلالالدين [[محدث، جلالالدین|محدث ارموى]]، مهدى الهى قمشهاى، سيد مهدى حميدى، سيد محمدباقر سبزوارى، احمد ناظرزاده کرمانى، سيد كمالالدين نوربخش، محمدباقر هوشيار، محمد عبده [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]]، سيد حسن تقىزاده و ديگران، با كسب امتيازات و نمرات عالى به پايان مىبرد و دوره دكترا را نيز در رشته حكمت و فلسفه اسلامى همان دانشگاه با احراز مقام اول به اتمام مىرساند. در دوره دكترا نيز از محضر استادان شيخ محمدعلى حكيم، حاج حسينعلى راشد، [[شهابی، محمود|محمود شهابى]]، غلامحسين صديقى و احمد فرديد استفاده مىكند. | ||
سيد محمدباقر حجتى پس از اخذ دكترا در سال 1346 بهعنوان استاديار به استخدام دانشگاه تهران منصوب شد. وى برخلاف رشته تحصيلىاش، به دليل علاقه وافر به علوم قرآنى، به تدريس در رشته زبان و ادبيات عرب و ترجمه و قرائت و تفسير قرآن پرداخت و بهتدريج پايهگذار رشته علوم قرآن و حديث در دانشگاه تهران بعد از انقلاب اسلامى شد و از آن زمان تاكنون علاوه بر تدريس و تأليف و ترجمه، مديريت دانشكده الهيات و معارف اسلامى، گروه علوم قرآن و حديث را بر عهده دارد. | سيد محمدباقر حجتى پس از اخذ دكترا در سال 1346 بهعنوان استاديار به استخدام دانشگاه تهران منصوب شد. وى برخلاف رشته تحصيلىاش، به دليل علاقه وافر به علوم قرآنى، به تدريس در رشته زبان و ادبيات عرب و ترجمه و قرائت و تفسير قرآن پرداخت و بهتدريج پايهگذار رشته علوم قرآن و حديث در دانشگاه تهران بعد از انقلاب اسلامى شد و از آن زمان تاكنون علاوه بر تدريس و تأليف و ترجمه، مديريت دانشكده الهيات و معارف اسلامى، گروه علوم قرآن و حديث را بر عهده دارد. |
ویرایش