۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عطار' به 'عطار ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
روش مؤلف بدين قرار است كه در هر يك از ابواب فوقالذكر چند خطبه كه مناسب با عنوان بوده برگزيده و پس از بيان عبارتى كوتاه از هر يك از خطبهها - و گاه چند عبارت - به شرح آن خطبه پرداخته است. اين شرح، در همه موارد، يكسان نيست. در برخى خطبهها با تفصيل بيشتر و برخى ديگر بسيار فشرده و مختصر و حتى در پارهاى موارد تنها ترجمه عبارات نهجالبلاغه است. | روش مؤلف بدين قرار است كه در هر يك از ابواب فوقالذكر چند خطبه كه مناسب با عنوان بوده برگزيده و پس از بيان عبارتى كوتاه از هر يك از خطبهها - و گاه چند عبارت - به شرح آن خطبه پرداخته است. اين شرح، در همه موارد، يكسان نيست. در برخى خطبهها با تفصيل بيشتر و برخى ديگر بسيار فشرده و مختصر و حتى در پارهاى موارد تنها ترجمه عبارات نهجالبلاغه است. | ||
شرح عبدالباقى شرحى تركيبى است: عرفان، ادب، اخبار و روايات، حكت و كلام و اخلاق به وفور در اين شرح ديده مىشوند. او برحسب مورد از اقوال بزرگان اهل معرفت - نظير ابنعربى، [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]]، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابینصر|روزبهان بقلى]] شيرازى، قشيرى، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، مولوى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] ، شبسترى و ابنفارض - براى فهم و درك كلام بلند امام(ع) بهره مىجويد. | شرح عبدالباقى شرحى تركيبى است: عرفان، ادب، اخبار و روايات، حكت و كلام و اخلاق به وفور در اين شرح ديده مىشوند. او برحسب مورد از اقوال بزرگان اهل معرفت - نظير ابنعربى، [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]]، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابینصر|روزبهان بقلى]] شيرازى، قشيرى، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، مولوى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، شبسترى و ابنفارض - براى فهم و درك كلام بلند امام(ع) بهره مىجويد. | ||
در يك كلام، از شرح عبدالباقى به شدت بوى عرفان شيعى استشمام مىشود. انتخاب دوازده باب و شروع از توحيد و ختم آن به معاد و دعا، نشان از گرايشات شديد سلوكى شيعى دارد. | در يك كلام، از شرح عبدالباقى به شدت بوى عرفان شيعى استشمام مىشود. انتخاب دوازده باب و شروع از توحيد و ختم آن به معاد و دعا، نشان از گرايشات شديد سلوكى شيعى دارد. |
ویرایش