۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
|||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب دارای مقدمه به قلم سید امیرمحمد قزوینی کاظمی و دوازده فصل است. پس از فصل دوازدهم محتوای مطالب بهصورت مختصر و در چند سطر بیان شده که حکم فهرست مطالب را هم دارد. فهرست منابع و مآخذ در انتهای کتاب آمده است. | کتاب دارای مقدمه به قلم سید امیرمحمد قزوینی کاظمی و دوازده فصل است. پس از فصل دوازدهم محتوای مطالب بهصورت مختصر و در چند سطر بیان شده که حکم فهرست مطالب را هم دارد. فهرست منابع و مآخذ در انتهای کتاب آمده است. | ||
از مهمترین منابع این اثر، الصواعق المحرقة، صحیح بخاری به شرح عینی، [[صحيح مسلم]] به شرح نووی، مسند احمد بن حنبل، عمدة القاري، الملل و النحل شهرستانی، التاريخ الكبير طبری، الطبقات الكبری ابن سعد، شرح نهج البلاغة ابن ابیالحدید معتزلی، أنساب الأشراف بلاذری، صحیح ترمذی، [[عيون أخبار الرضا (عليه السلام) (تصحیح لاجوردیزاده)|عيون أخبار الرضا(ع)]] ، امالیهای شیخ مفید و شیخ طوسی، كمال الدين صدوق، تفسیرهای قمی، عیاشی، مجمع البيان طبرسی، [[الاحتجاج (نشر المرتضی)|الاحتجاج طبرسی]] ، فضائل ابن شاذان، دلائل الإمامة و بشارة المصطفای طبری، موسوعة الغدير علامه عبدالحسین امینی و... هستند. | از مهمترین منابع این اثر، الصواعق المحرقة، صحیح بخاری به شرح عینی، [[صحيح مسلم]] به شرح نووی، مسند احمد بن حنبل، عمدة القاري، الملل و النحل شهرستانی، التاريخ الكبير طبری، الطبقات الكبری ابن سعد، شرح نهج البلاغة ابن ابیالحدید معتزلی، أنساب الأشراف بلاذری، صحیح ترمذی، [[عيون أخبار الرضا (عليه السلام) (تصحیح لاجوردیزاده)|عيون أخبار الرضا(ع)]]، امالیهای شیخ مفید و شیخ طوسی، كمال الدين صدوق، تفسیرهای قمی، عیاشی، مجمع البيان طبرسی، [[الاحتجاج (نشر المرتضی)|الاحتجاج طبرسی]]، فضائل ابن شاذان، دلائل الإمامة و بشارة المصطفای طبری، موسوعة الغدير علامه عبدالحسین امینی و... هستند. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
فصل سوم به قلم [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]] با عنوان «رسالة في صلاة أبيبكر» در «الرسائل العشرة في الأحاديث الموضوعة في كتب السنة» آمده است. میلانی در سند احادیث عایشه مناقشه کرده و با استفاده از رجالیان عامه بطلان این احادیث را اثبات کرده است. او همچنین در تمامی احادیثی که اهل تسنن در امامت به آنها استناد میکنند مناقشه کرده و ثابت کرده است که ابوبکر در زمان وفات رسول خدا(ص) اصلا در مدینه نبود..<ref>ر.ک: همان، ص33-71</ref> | فصل سوم به قلم [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]] با عنوان «رسالة في صلاة أبيبكر» در «الرسائل العشرة في الأحاديث الموضوعة في كتب السنة» آمده است. میلانی در سند احادیث عایشه مناقشه کرده و با استفاده از رجالیان عامه بطلان این احادیث را اثبات کرده است. او همچنین در تمامی احادیثی که اهل تسنن در امامت به آنها استناد میکنند مناقشه کرده و ثابت کرده است که ابوبکر در زمان وفات رسول خدا(ص) اصلا در مدینه نبود..<ref>ر.ک: همان، ص33-71</ref> | ||
مطالب فصل چهارم را میتوان در جلد سوم «تلخيص الشافي» شیخالطائفه ابوجعفر طوسی با عنوان «صلاة أبيبكر في مرض النبي(ص)» یافت. شیخ طوسی در این نوشته امامت ابوبکر را به بحث گذاشته و درباره نماز او در مریضی رسولالله(ص) و تمامی روایاتی که درباره امامت او وارد شدهاند، بهویژه در «أصحابي | مطالب فصل چهارم را میتوان در جلد سوم «تلخيص الشافي» شیخالطائفه ابوجعفر طوسی با عنوان «صلاة أبيبكر في مرض النبي(ص)» یافت. شیخ طوسی در این نوشته امامت ابوبکر را به بحث گذاشته و درباره نماز او در مریضی رسولالله(ص) و تمامی روایاتی که درباره امامت او وارد شدهاند، بهویژه در «أصحابي كالنجوم»، مناقشه کرده و بطلان همه آنها را ثابت کرده است..<ref>ر.ک: همان، ص72-107</ref> | ||
فصل پنجم کتاب، حدیث مفصلی از حذیفة بن یمان، صحابی رسولالله(ص) است که در آن نفاق برخی از صحابه و خیانت آنان و نقشه قتل رسولالله به دست آنان در عقبه و حیله و مکر آنان در سقیفه بنیساعده به هدف دور کردن مردم از اهلبیت(ع) بیان شده است. در این فصل درباره سپاه اسامه و آیات نفاق هم صحبت شده است..<ref>ر.ک: همان، ص108-144</ref> | فصل پنجم کتاب، حدیث مفصلی از حذیفة بن یمان، صحابی رسولالله(ص) است که در آن نفاق برخی از صحابه و خیانت آنان و نقشه قتل رسولالله به دست آنان در عقبه و حیله و مکر آنان در سقیفه بنیساعده به هدف دور کردن مردم از اهلبیت(ع) بیان شده است. در این فصل درباره سپاه اسامه و آیات نفاق هم صحبت شده است..<ref>ر.ک: همان، ص108-144</ref> | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
فصل هشتم، از شیخ ابوالفتح محمد بن علی کراجکی طرابلسی است. این متن در «كتاب التعجب» آمده است. کراجکی در این بخش تأکید میکند که رسول خدا در موارد متعددی در زمان حیاتش به خلافت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] وصیت و سفارش کرده. وی از امارت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] به دست رسولالله(ص) در تمامی جنگها (بهجز تبوک) سخن میگوید و بطلان اختیار در قبال نص را ثابت میکند؛ یعنی نشان میدهد در جایی که نص از جانب خدا بر امارت و ولایت امیرالمؤمنین [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]] هست دیگر جایی برای اختیار و انتخاب شخص دیگر به دست مردم باقی نمیماند..<ref>ر.ک: همان، ص235-298</ref> | فصل هشتم، از شیخ ابوالفتح محمد بن علی کراجکی طرابلسی است. این متن در «كتاب التعجب» آمده است. کراجکی در این بخش تأکید میکند که رسول خدا در موارد متعددی در زمان حیاتش به خلافت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] وصیت و سفارش کرده. وی از امارت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] به دست رسولالله(ص) در تمامی جنگها (بهجز تبوک) سخن میگوید و بطلان اختیار در قبال نص را ثابت میکند؛ یعنی نشان میدهد در جایی که نص از جانب خدا بر امارت و ولایت امیرالمؤمنین [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]] هست دیگر جایی برای اختیار و انتخاب شخص دیگر به دست مردم باقی نمیماند..<ref>ر.ک: همان، ص235-298</ref> | ||
فصل نهم از [[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امینی]] در «الغدير» است. او بهطور مفصل از حوادث انقلاب و ارتدادی که بعد از رسولالله(ص) حادث شد مینویسد. از بیعت اجباری [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] ، به آتش کشیدن خانه فاطمه زهرا(س) و... سخن میگوید. او فهرستی از این وقایع را با استناد به حقایق تاریخی از منابع موثق عامه بیان میکند..<ref>ر.ک: همان، ص299-316</ref> | فصل نهم از [[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امینی]] در «الغدير» است. او بهطور مفصل از حوادث انقلاب و ارتدادی که بعد از رسولالله(ص) حادث شد مینویسد. از بیعت اجباری [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، به آتش کشیدن خانه فاطمه زهرا(س) و... سخن میگوید. او فهرستی از این وقایع را با استناد به حقایق تاریخی از منابع موثق عامه بیان میکند..<ref>ر.ک: همان، ص299-316</ref> | ||
فصل دهم، از سید حامد حسین موسوی هندی با عنوان «في الفضائل المكذوبة للصحابة و مناقشتها» نوشته شده. او در این بخش، چهل حدیث جعلی درباره فضائل صحابه را بیان کرده است. میر حامد حسین این احادیث را افترا به رسولالله(ص) میداند و در سند آنها با استناد به روایت ثقات علمای رجال عامه خدشه کرده و این روایات را ابطال و رد میکند..<ref>ر.ک: همان، ص317-425</ref> | فصل دهم، از سید حامد حسین موسوی هندی با عنوان «في الفضائل المكذوبة للصحابة و مناقشتها» نوشته شده. او در این بخش، چهل حدیث جعلی درباره فضائل صحابه را بیان کرده است. میر حامد حسین این احادیث را افترا به رسولالله(ص) میداند و در سند آنها با استناد به روایت ثقات علمای رجال عامه خدشه کرده و این روایات را ابطال و رد میکند..<ref>ر.ک: همان، ص317-425</ref> | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
فهرست مطالب و منابع و مآخذ در انتهای کتاب ذکر شدهاند. نویسنده در استخراج مصادر کتاب و شماره صفحات آنها بر چاپهای قدیمی که در دسترسش بوده، بهویژه چاپ اول الغدير [[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امینی]] ، إحقاق الحق آیتالله مرعشی نجفی، فیروزآبادی، تحقیقات محمودی و... اعتماد کرده است..<ref>ر.ک: فهرست منابع کتاب، ص493</ref> | فهرست مطالب و منابع و مآخذ در انتهای کتاب ذکر شدهاند. نویسنده در استخراج مصادر کتاب و شماره صفحات آنها بر چاپهای قدیمی که در دسترسش بوده، بهویژه چاپ اول الغدير [[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امینی]]، إحقاق الحق آیتالله مرعشی نجفی، فیروزآبادی، تحقیقات محمودی و... اعتماد کرده است..<ref>ر.ک: فهرست منابع کتاب، ص493</ref> | ||
پاورقیها علاوه بر ارجاعات، شامل مطالب مفیدی در توضیح محتوای کتاب هستند. | پاورقیها علاوه بر ارجاعات، شامل مطالب مفیدی در توضیح محتوای کتاب هستند. |
ویرایش