۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيبويه' به 'سيبويه ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
اطلاعات ما از زندگى و شيوه كار ابن كيسان سخت ناقص است. ياقوت در قطعهاى دلنشين از قول ابوحيان توحيدى، رواياتى آورده است كه جوانبى چند از زندگى وى را بر ما آشكار مىسازد؛ وى با صراحت مىگويد كه مجلسى همانند مجلس درس ابن كيسان كه گونههاى مختلف علوم در آن جلوهگر است و فايدههاى بسيار دارد، نديده است. سپس گويد: ابن كيسان ابتدا مجلس درس خود را با قرآن آغاز مىكرد، آنگاه به ذكر احاديث نبوى مىپرداخت و هنگامى كه خبرى غريب يا لفظى شاذ بر او خوانده مىشد، آن را تبيين مىكرد. در آغاز و انجام روز نيز «مجالسات» ثعلب را نزد وى مىخواندند. از مجالس درس وى آنچنان استقبال مىشد كه گفتهاند بر درِ مسجد وى، حدود 100 مركب بسته مىشد كه بيشتر، از آنِ بزرگان، كاتبان، اشراف و اعيان بود. بااينهمه وى ثروتمندان نيكوجامه را كه با خدمه خويش به مجلس مىآمدند با آن ژندهپوشان بينوا، به يك چشم مىنگريست. | اطلاعات ما از زندگى و شيوه كار ابن كيسان سخت ناقص است. ياقوت در قطعهاى دلنشين از قول ابوحيان توحيدى، رواياتى آورده است كه جوانبى چند از زندگى وى را بر ما آشكار مىسازد؛ وى با صراحت مىگويد كه مجلسى همانند مجلس درس ابن كيسان كه گونههاى مختلف علوم در آن جلوهگر است و فايدههاى بسيار دارد، نديده است. سپس گويد: ابن كيسان ابتدا مجلس درس خود را با قرآن آغاز مىكرد، آنگاه به ذكر احاديث نبوى مىپرداخت و هنگامى كه خبرى غريب يا لفظى شاذ بر او خوانده مىشد، آن را تبيين مىكرد. در آغاز و انجام روز نيز «مجالسات» ثعلب را نزد وى مىخواندند. از مجالس درس وى آنچنان استقبال مىشد كه گفتهاند بر درِ مسجد وى، حدود 100 مركب بسته مىشد كه بيشتر، از آنِ بزرگان، كاتبان، اشراف و اعيان بود. بااينهمه وى ثروتمندان نيكوجامه را كه با خدمه خويش به مجلس مىآمدند با آن ژندهپوشان بينوا، به يك چشم مىنگريست. | ||
رواياتى كه بر هوشمندى و حاضرجوابى او دلالت مىكند، در ميان منابع، فراوان است؛ مثلاً قاضى اسماعيل، سخت شيفته قياسسازىهاى او در نحو بود؛ به همين سبب روزهاى جمعه بعد از نماز ظهر در جامع منصور بغداد با وى مجلسى تشكيل مىداده است. مثال جالب ديگر، مجالسى است كه وى با [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]] و ثعلب داشته و زجاجى در «مجالس العلماء» خويش بهتفصيل آنها را آورده است. گويا وى به «الکتاب» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] ، عنايتى خاص داشت و آن را شايسته مقام و شهرتى كه يافته بود، مىدانست، اما لازم مىديد كه کتاب شرح و تفسير شود. خود او نيز زمانى، «الکتاب» را تدريس مىكرد، اما دانسته نيست كه وى از چه زمان، از تدريس آن سر باز زده است؛ زيرا هنگامى كه ابوبكر مَبْرَمان به قصد خواندن «الکتاب» نزد ابن كيسان رفت، او از تدريس آن امتناع كرده، وى را به خدمت زجاج راه نمود. | رواياتى كه بر هوشمندى و حاضرجوابى او دلالت مىكند، در ميان منابع، فراوان است؛ مثلاً قاضى اسماعيل، سخت شيفته قياسسازىهاى او در نحو بود؛ به همين سبب روزهاى جمعه بعد از نماز ظهر در جامع منصور بغداد با وى مجلسى تشكيل مىداده است. مثال جالب ديگر، مجالسى است كه وى با [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]] و ثعلب داشته و زجاجى در «مجالس العلماء» خويش بهتفصيل آنها را آورده است. گويا وى به «الکتاب» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، عنايتى خاص داشت و آن را شايسته مقام و شهرتى كه يافته بود، مىدانست، اما لازم مىديد كه کتاب شرح و تفسير شود. خود او نيز زمانى، «الکتاب» را تدريس مىكرد، اما دانسته نيست كه وى از چه زمان، از تدريس آن سر باز زده است؛ زيرا هنگامى كه ابوبكر مَبْرَمان به قصد خواندن «الکتاب» نزد ابن كيسان رفت، او از تدريس آن امتناع كرده، وى را به خدمت زجاج راه نمود. | ||
از شاگردان وى بهجز زجاجى و ابوبكر شيبانى معروف به «الجعد»، كسى را نمىشناسيم. | از شاگردان وى بهجز زجاجى و ابوبكر شيبانى معروف به «الجعد»، كسى را نمىشناسيم. |
ویرایش