۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
چند صفحه اول(7 صفحه)، توسط آقايان صلاح بن فتحى هلل و سيد بن عباس جليمى كه محققين اثر هستند، نگارش يافته است، سپس متن اصلى امالى كه از دو جزء تشكيل يافته است..<ref>ص 14 تا 562</ref> و بعد ذيل امالى..<ref>ص 563 تا 698</ref> و سپس كتاب نوادر..<ref>ص 699 تا 757</ref> قرار گرفته است و در آخر، متن كتاب «التنبيه على اوهام القالى فى اماليه» از ابوعبيد [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بكرى]] ذكر شده است..<ref>ص 758 تا 840</ref> | چند صفحه اول(7 صفحه)، توسط آقايان صلاح بن فتحى هلل و سيد بن عباس جليمى كه محققين اثر هستند، نگارش يافته است، سپس متن اصلى امالى كه از دو جزء تشكيل يافته است...<ref>ص 14 تا 562</ref> و بعد ذيل امالى...<ref>ص 563 تا 698</ref> و سپس كتاب نوادر...<ref>ص 699 تا 757</ref> قرار گرفته است و در آخر، متن كتاب «التنبيه على اوهام القالى فى اماليه» از ابوعبيد [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بكرى]] ذكر شده است...<ref>ص 758 تا 840</ref> | ||
هيچكدام از نوشتههاى ياد شده داراى باببندى و فصلبندى خاصى نمىباشد. | هيچكدام از نوشتههاى ياد شده داراى باببندى و فصلبندى خاصى نمىباشد. | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
نخستين بخشهاى اين اثر، چند آيه قرآن است كه در آنها، لغاتى دشوار به كار رفته و حتى قرائت آنها نيز به اختلاف ذكر شده است، از جمله آيه'''«ما نَنسخ مِن آيةٍ او نُنسها»'''..<ref>بقره 106</ref> است. مؤلف، ضمن بيان معناى كلمه «نساء»، به موضوع«نسىء» نيز كه سنتى جديد در ميان مردم حجاز براى اصلاح تقويم قمرى يا جابهجا كردن ماههاى حرام بوده، اشاره كرده است. | نخستين بخشهاى اين اثر، چند آيه قرآن است كه در آنها، لغاتى دشوار به كار رفته و حتى قرائت آنها نيز به اختلاف ذكر شده است، از جمله آيه'''«ما نَنسخ مِن آيةٍ او نُنسها»'''...<ref>بقره 106</ref> است. مؤلف، ضمن بيان معناى كلمه «نساء»، به موضوع«نسىء» نيز كه سنتى جديد در ميان مردم حجاز براى اصلاح تقويم قمرى يا جابهجا كردن ماههاى حرام بوده، اشاره كرده است. | ||
مؤلف، در مجموعهى اين اثر بيش از هفتاد آيه را مطرح مىكند؛ از جمله آيات'''«و اذ قَتلتُم نفساً فادارئتُم فيها»'''..<ref>بقره 72</ref>، '''«اذ تحسونهم باذنه»'''..<ref>آل عمران 152</ref>، '''«انّ الله كان على كل شىء حسيباً»'''..<ref>نساء 86</ref>، '''«و هو شديد المحال»'''..<ref>رعد 13</ref>، '''«و اذا السماء كشطت»'''..<ref>تكوير 11</ref> و... و به همين روش، به شرح لغات يا نكات لغوى و ادبى آنها مىپردازد. | مؤلف، در مجموعهى اين اثر بيش از هفتاد آيه را مطرح مىكند؛ از جمله آيات'''«و اذ قَتلتُم نفساً فادارئتُم فيها»'''...<ref>بقره 72</ref>، '''«اذ تحسونهم باذنه»'''...<ref>آل عمران 152</ref>، '''«انّ الله كان على كل شىء حسيباً»'''...<ref>نساء 86</ref>، '''«و هو شديد المحال»'''...<ref>رعد 13</ref>، '''«و اذا السماء كشطت»'''...<ref>تكوير 11</ref> و... و به همين روش، به شرح لغات يا نكات لغوى و ادبى آنها مىپردازد. | ||
سپس به بررسى چند حديث نبوى پرداخته است، مانند كلام منقول از پيامبر(ص) در وصف ابر (سحابه) كه در جمع اصحاب خود گفتند و آنها از فصاحت رسول خدا به شگفت آمدند. قالى، واژههاى اين حديث را به تفصيل شرح داده. وى، به شرح لغات و نكات بيش از 50 حديث، با همين روش، پرداخته است. | سپس به بررسى چند حديث نبوى پرداخته است، مانند كلام منقول از پيامبر(ص) در وصف ابر (سحابه) كه در جمع اصحاب خود گفتند و آنها از فصاحت رسول خدا به شگفت آمدند. قالى، واژههاى اين حديث را به تفصيل شرح داده. وى، به شرح لغات و نكات بيش از 50 حديث، با همين روش، پرداخته است. |
ویرایش