۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
'''إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات'''، از آثار شيخ [[حر عاملى]]، کتابى است حديثى، به زبان عربى و درباره اثبات امامت امامان دوازده‌گانه شيعيان(ع) از راه روايت‌هاى صريح پيامبر اسلام(ص) درباره ايشان و نص هر امام بر امام بعدى و از راه گزارش معجزات انجام‌يافته بر دست هركدام از ايشان. | '''إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات'''، از آثار شيخ [[حر عاملى]]، کتابى است حديثى، به زبان عربى و درباره اثبات امامت امامان دوازده‌گانه شيعيان(ع) از راه روايت‌هاى صريح پيامبر اسلام(ص) درباره ايشان و نص هر امام بر امام بعدى و از راه گزارش معجزات انجام‌يافته بر دست هركدام از ايشان. | ||
وى درباره موضوع بحث خود بيش از بيست هزار حديث را با نزديك به هفتاد هزار سند از يك‌صدوچهل‌ودو کتاب بلاواسطه از علماى امامى و بيست‌وچهار کتاب از علماى اهل تسنن را ذكر كرده است. او همچنين از پنجاه کتاب شيعى و دويست‌وبيست‌وسه کتاب سنى به واسطه کتاب‌هاى پيش‌گفته نقل قول كرده و افزون بر اين از کتاب‌هاى ديگرى سخن آورده است كه بيرون از اين شمار است. وى در سال 1096 از نگارش آن فراغت يافته است ..<ref>صدر حاج سيد جوادى و همكاران، ج1، ص466</ref> | وى درباره موضوع بحث خود بيش از بيست هزار حديث را با نزديك به هفتاد هزار سند از يك‌صدوچهل‌ودو کتاب بلاواسطه از علماى امامى و بيست‌وچهار کتاب از علماى اهل تسنن را ذكر كرده است. او همچنين از پنجاه کتاب شيعى و دويست‌وبيست‌وسه کتاب سنى به واسطه کتاب‌هاى پيش‌گفته نقل قول كرده و افزون بر اين از کتاب‌هاى ديگرى سخن آورده است كه بيرون از اين شمار است. وى در سال 1096 از نگارش آن فراغت يافته است ...<ref>صدر حاج سيد جوادى و همكاران، ج1، ص466</ref> | ||
[[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حرّ عاملى]] در مقدمه کتاب آورده: «من در کتابى كه در اين باب كافى باشد و آنچه را كه عقلا به گردآورى‌اش علاقه‌مند باشند، دست نيافتم. ديدم اين مطالب در وادى پراكندگى پنهان مانده و اگر كسى بخواهد بر آنها آگاهى يابد، نيازمند صرف وقت زيادى است، لذا به اين كار دست يازيدم...». | [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حرّ عاملى]] در مقدمه کتاب آورده: «من در کتابى كه در اين باب كافى باشد و آنچه را كه عقلا به گردآورى‌اش علاقه‌مند باشند، دست نيافتم. ديدم اين مطالب در وادى پراكندگى پنهان مانده و اگر كسى بخواهد بر آنها آگاهى يابد، نيازمند صرف وقت زيادى است، لذا به اين كار دست يازيدم...». | ||
شيخ در ادامه مى‌نويسد: «اگرچه روى‌هم‌رفته کتاب‌هايى كه در اين باب تأليف شده، شك و ترديد را از ميان مى‌برد، اما چون هركدام از آنها به‌تنهايى بر بسيارى از اخبار دست نيافته‌اند، لذا اشخاصى كه بضاعت علمى اندكى دارند در اثبات تواتر اخبار درمانده، بسيارى از مردم ميل به منازعه و مجادله پيدا كرده و ادّعا مى‌كنند اخبارى كه در باب نصوص، روايت شده به حدّ تواتر نيست، بلكه اخبار آحاد است. در اين هنگام، تأليف اين کتاب لازم شد تا شبهه و ترديد را برطرف نموده و در اثبات نصوص و معجزات امامان(ع) كافى و كامل باشد ..<ref>مقدمه مؤلف، ص27</ref> | شيخ در ادامه مى‌نويسد: «اگرچه روى‌هم‌رفته کتاب‌هايى كه در اين باب تأليف شده، شك و ترديد را از ميان مى‌برد، اما چون هركدام از آنها به‌تنهايى بر بسيارى از اخبار دست نيافته‌اند، لذا اشخاصى كه بضاعت علمى اندكى دارند در اثبات تواتر اخبار درمانده، بسيارى از مردم ميل به منازعه و مجادله پيدا كرده و ادّعا مى‌كنند اخبارى كه در باب نصوص، روايت شده به حدّ تواتر نيست، بلكه اخبار آحاد است. در اين هنگام، تأليف اين کتاب لازم شد تا شبهه و ترديد را برطرف نموده و در اثبات نصوص و معجزات امامان(ع) كافى و كامل باشد ...<ref>مقدمه مؤلف، ص27</ref> | ||
البته اين بدان معنا نيست كه مرحوم شيخ حرّ عاملى تنها به نقل اخبار و احاديث، اكتفا كرده و از خود هيچ اظهار نظرى نكرده است. تورّقِ گُذراى اين موسوعه، روشن مى‌سازد كه شيخ در ذيل بسيارى از احاديث به شرح و جرح و توضيح و تفسير آنها پرداخته و نكات مهمى را يادآور شده كه در فهم آن روايات، كارگشا و روشنگر است. | البته اين بدان معنا نيست كه مرحوم شيخ حرّ عاملى تنها به نقل اخبار و احاديث، اكتفا كرده و از خود هيچ اظهار نظرى نكرده است. تورّقِ گُذراى اين موسوعه، روشن مى‌سازد كه شيخ در ذيل بسيارى از احاديث به شرح و جرح و توضيح و تفسير آنها پرداخته و نكات مهمى را يادآور شده كه در فهم آن روايات، كارگشا و روشنگر است. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
بعد از آن، در باب «صفات و نشانه‌هاى امام و علامت خروج حضرت»، بيش از 120 حديث از منابع فريقَين آورده است. | بعد از آن، در باب «صفات و نشانه‌هاى امام و علامت خروج حضرت»، بيش از 120 حديث از منابع فريقَين آورده است. | ||
آخرين باب کتاب، ردّ بر گزافه‌گويان و غاليان است. مؤلف خوف آن را دارد كه خوانندگان با خواندن و مطالعه مقامات معنوى امامان معصوم(ع)، در وادى غلّو گرفتار آيند و دچار افراط و تفريط شوند؛ به همين خاطر، به آنان هشدار مى‌دهد كه مبادا معصومين(ع) را در مقام خدايى نشانند و براى آن ذوات مقدّس شأن الوهيّت قائل شوند. معصومين، بندگان برگزيده حق و «حجّت الله» و «ولىّ الله» هستند و بزرگ‌ترين عزت و افتخارشان در دنيا و آخرت اين است كه عبدو بنده خدا باشند و بس؛ إلهي كفى بي عزّاً أن أكون لك عبداً؛ خدايا مرا اين افتخار بس كه بنده تو باشم ..<ref>ر.ك: تركى عبدالحسين</ref> | آخرين باب کتاب، ردّ بر گزافه‌گويان و غاليان است. مؤلف خوف آن را دارد كه خوانندگان با خواندن و مطالعه مقامات معنوى امامان معصوم(ع)، در وادى غلّو گرفتار آيند و دچار افراط و تفريط شوند؛ به همين خاطر، به آنان هشدار مى‌دهد كه مبادا معصومين(ع) را در مقام خدايى نشانند و براى آن ذوات مقدّس شأن الوهيّت قائل شوند. معصومين، بندگان برگزيده حق و «حجّت الله» و «ولىّ الله» هستند و بزرگ‌ترين عزت و افتخارشان در دنيا و آخرت اين است كه عبدو بنده خدا باشند و بس؛ إلهي كفى بي عزّاً أن أكون لك عبداً؛ خدايا مرا اين افتخار بس كه بنده تو باشم ...<ref>ر.ك: تركى عبدالحسين</ref> | ||
=پانویس = | =پانویس = | ||