۱۴۶٬۹۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهامزدایی)') |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR12293J1.jpg | |||
| عنوان =شيعه در برابر معتزله و اشاعره | |||
| عنوانهای دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[حسنی، سید هاشم معروف]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[عارف، محمدصادق]] (مترجم) | [[عارف، محمدصادق]] (مترجم) | ||
| زبان = فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 203 /ح5 ش9041 | ||
| موضوع = | |||
اشعريان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شيعه- | شيعه- فرقهها | ||
معتزله - | معتزله - فرقهها | ||
کلام | کلام | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى | ||
| مکان نشر =ايران - مشهد مقدس | |||
| سال نشر =1379ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
== | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12293AUTOMATIONCODE | ||
'''شیعه در برابر معتزله و اشاعره'''، ترجمه کتاب «الشيعة بين الأشاعرة و المعتزلة» [[حسنی، هاشم معروف|هاشم معروف الحسنی]] است که توسط محمدصادق | | چاپ =3 | ||
| شابک =964-444-030-7 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12293 | |||
| کتابخوان همراه نور =12293 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهامزدایی)}} | |||
'''شیعه در برابر معتزله و اشاعره'''، ترجمه کتاب «الشيعة بين الأشاعرة و المعتزلة» [[حسنی، سید هاشم معروف|هاشم معروف الحسنی]] است که توسط [[عارف، سید محمدصادق|محمدصادق عارف]]، به فارسی برگردانده شده است. | |||
مؤلف خود درباره انگیزه تألیف مینویسد: «آنچه مرا به گردآوری این کتاب وادار ساخت، حملات سخت حسابشده برضد امامیه و تهمتهای آشکار و نسبت دادن فرقههایی است به تشیع که آنها را بهدروغ و افترا به شیعه چسبانیدهاند و امثال اینهاست. اما آنچه بیشتر از همه مرا به این کار برانگیخت، آن است که میان نویسندگان و مؤلفان کتب تاریخ فرق و مذاهب اسلامی این اندیشه رواج یافته که طایفه امامیه در اصول دین از معتزله پیروی میکنند و در اینباره مقلد ایشانند<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص16</ref> | مؤلف خود درباره انگیزه تألیف مینویسد: «آنچه مرا به گردآوری این کتاب وادار ساخت، حملات سخت حسابشده برضد امامیه و تهمتهای آشکار و نسبت دادن فرقههایی است به تشیع که آنها را بهدروغ و افترا به شیعه چسبانیدهاند و امثال اینهاست. اما آنچه بیشتر از همه مرا به این کار برانگیخت، آن است که میان نویسندگان و مؤلفان کتب تاریخ فرق و مذاهب اسلامی این اندیشه رواج یافته که طایفه امامیه در اصول دین از معتزله پیروی میکنند و در اینباره مقلد ایشانند<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص16</ref> | ||
| خط ۷۷: | خط ۶۷: | ||
مؤلف پس از پایان آوردن فصل پنجم، در ذیل عنوان «خلاصه» مینویسد: اگر میان آرای امامیه و معتزله در توحید، عدل، وعد و وعید، منزلة بين المنزلتين، امر به معروف و نهی از منکر مقایسه کنیم، هیچیک از این اصول حتی اصل پنجم (امر به معروف و نهی از منکر) را که قرآن بر آن تصریح و سنت به آن تأکید کرده است، نمییابیم که مورد توافق کامل این دو فرقه باشد. امامیه میگویند: امر به معروف و نهی از منکر بنا به نص الهی از امور واجبند؛ چنانکه خداوند متعال فرموده است: {{متن قرآن| و لتكن منكم أمة يدعون إلی الخير و يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر| سوره= آل عمران| آیه=104}}، ولی معتزله معتقدند امر به معروف و نهی از منکر به حکم عقل واجب است نه شرع... در مورد چهار اصل دیگر که از دیدگاه مسلمانان و همه شرایع و ادیان، توحید نخستین و مهمترین آنهاست، معتزله برای آن حدودی قرار دادهاند که ظاهرا با رأی امامیه در اینباره توافق دارد، لیکن آنان در خلال برخی از ادعاهایشان به چیزهایی معتقد شدهاند که با حقیقت توحید منافات دارد<ref>ر.ک: همان، ص336 و 337</ref> | مؤلف پس از پایان آوردن فصل پنجم، در ذیل عنوان «خلاصه» مینویسد: اگر میان آرای امامیه و معتزله در توحید، عدل، وعد و وعید، منزلة بين المنزلتين، امر به معروف و نهی از منکر مقایسه کنیم، هیچیک از این اصول حتی اصل پنجم (امر به معروف و نهی از منکر) را که قرآن بر آن تصریح و سنت به آن تأکید کرده است، نمییابیم که مورد توافق کامل این دو فرقه باشد. امامیه میگویند: امر به معروف و نهی از منکر بنا به نص الهی از امور واجبند؛ چنانکه خداوند متعال فرموده است: {{متن قرآن| و لتكن منكم أمة يدعون إلی الخير و يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر| سوره= آل عمران| آیه=104}}، ولی معتزله معتقدند امر به معروف و نهی از منکر به حکم عقل واجب است نه شرع... در مورد چهار اصل دیگر که از دیدگاه مسلمانان و همه شرایع و ادیان، توحید نخستین و مهمترین آنهاست، معتزله برای آن حدودی قرار دادهاند که ظاهرا با رأی امامیه در اینباره توافق دارد، لیکن آنان در خلال برخی از ادعاهایشان به چیزهایی معتقد شدهاند که با حقیقت توحید منافات دارد<ref>ر.ک: همان، ص336 و 337</ref> | ||
اما عدل، معتزله آن را از اصول مذهب خود شمردهاند و میگویند که انسان آفریننده اعمال خویش است... درواقع اینان خداوند را از قدرت و سلطنت برکنار کردهاند... اما امامیه عدل را از ارکان ایمان، بلکه از اصول اسلام میدانند؛ اگرچه میگویند: انسان پدیدآورنده افعال خویش است، لیکن مبادی فعل را اعم از ادراک، شوق، قدرت بر ایجاد آن در خارج و دیگر مقدماتی که وجود فعل منوط به آنهاست، همه از خدواند میدانند | اما عدل، معتزله آن را از اصول مذهب خود شمردهاند و میگویند که انسان آفریننده اعمال خویش است... درواقع اینان خداوند را از قدرت و سلطنت برکنار کردهاند... اما امامیه عدل را از ارکان ایمان، بلکه از اصول اسلام میدانند؛ اگرچه میگویند: انسان پدیدآورنده افعال خویش است، لیکن مبادی فعل را اعم از ادراک، شوق، قدرت بر ایجاد آن در خارج و دیگر مقدماتی که وجود فعل منوط به آنهاست، همه از خدواند میدانند..<ref>ر.ک: همان، ص338</ref> | ||
نویسنده در ادامه به وجه اختلاف وعد و وعید و حسن قبح عقلی بین مذهب امامیه و معتزله اشاره میکند. | نویسنده در ادامه به وجه اختلاف وعد و وعید و حسن قبح عقلی بین مذهب امامیه و معتزله اشاره میکند. | ||
| خط ۸۶: | خط ۷۶: | ||
فهرست محتویات در ابتدای کتاب آمده است. | فهرست محتویات در ابتدای کتاب آمده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۹۳: | خط ۸۳: | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۹۳: | ||
[[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]] | ||
[[رده:شیعهشناسی]] | |||