ذخائر العقبی في مناقب ذوي القربی: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب با مقدمه‌ مختصری از ناشر، شرح حالی یک صفحه‌ای از مؤلف به نقل از شذرات الذهب ابن عماد و مقدمه مؤلف آغاز شده است. متن اثر مشتمل بر دو قسم (بخش) است. خود مؤلف چنین نوشته که در قسم اول موضوع قرابت به رسول‌الله(ص) به‌نحو عموم و اجمال و در بخش دوم قرابت به آن حضرت به‌گونه تخصیص و تفصیل ذکر شده است <ref> ر.ک: مقدمه مؤلف، ص6</ref>.

در قسم اول، نویسنده مباحث خود را با ذکر روایاتی در فضیلت قرابت با رسول‌الله(ص) و فضیلت قریش، بنی‌هاشم و بنی‌عبدالمطلب ‌آغاز کرده است. پس از آن روایاتی را گردآوری نموده که بر موالات اهل‌بیت(ع) و صلوات فرستادن و دعای برای آنان تحریض کرده‌اند. نویسنده در ادامه روایات فراوانی را گرد آورده که در آنها به حضرت فاطمه زهرا (س) و نام‌گذاری، ازدواج آن حضرت با علی(ع) و جزئیات ازدواج آنها، محبت نسبت به ایشان و در آخر وفات، وصیت و مکان قبرشان اشاره شده است<ref> ر.ک: متن کتاب، ص55-26</ref>.

باب واسعی از کتاب به امیرالمؤمنین علی(ع) اختصاص یافته است. نویسنده با ذکر نسب، اسم و صفات علی(ع)، به این موضوع که حضرت اولین مسلمان و اولین نمازگزار بوده‌اند اشاره کرده است. احادیث منزلت، باب الحكمة، باب مدينة العلم و ده‌ها روایت دیگر در این باب از کتاب ذکر شده است <ref> ر.ک: همان، ص116-55</ref>.

نویسنده، باقی قسم اول از کتاب را به شرح حال امام حسن و امام حسین(ع) و ذکر روایات اهل سنت در رابطه با آن دو بزرگوار اختصاص داده است. در انتهای این قسم پیش از ذکر اولاد امام حسین(ع)، روایتی ذکر شده که [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] از پدر بزگوارشان نقل می‌کنند که هرکس با معرفت، قبر حسین(ع) را زیارت کند خداوند نام او را در علیین ثبت می‌کند و فرمود: اطراف قبر حسین(ع) 70 هزار ملک آشفته‌حال و خاک‌آلود هستند که تا روز قیامت بر آن حضرت می‌گریند <ref> ر.ک: همان، ص151</ref>.

مؤلف در پایان هر روایتى منبع یا راوى آن را ذکر کرده است. محقق کتاب نیز در پاورقى نام کامل این مؤلفان و کتابى که محب‌الدین از آن نقل کرده را بیان نموده است. ضمن اینکه منابع دیگرى را ارائه داده است؛ به‌عنوان مثال در باب فضیلت اهل‌بیت(ع) پس از نقل حدیث ثقلین از زید بن ارقم، آن را به ترمذی نسبت می‌دهد<ref> ر.ک: متن کتاب، ص16</ref>. یا در روایت دیگری شیوه صلوات فرستادن بر پیامبر و آل او را به بخاری نسبت می‌دهد <ref> ر.ک: همان، ص19</ref>.

در باب دیگری با عنوان: در بیان اینکه فاطمه و علی و حسن و حسین همان اهل بیتی هستند که در آیه تطهیر به آنها اشاره شده است و رسول‌الله(ص) با کساء از آنها تجلیل کرد و آنها را دعا نمود، از عمر بن ابی‌سلمه نقل شده که آیه تطهیر در بیت ام‌سلمه بر رسول‌الله(ص) نازل شد؛ پیامبر(ص)، فاطمه و حسن و حسین را دعا کرد و آنها را زیر کساء قرار داد و فرمود: خداوندا اینها اهل ‌بیت من هستند، پس از آنها ناپاکی را دور کن و پاک و مطهرشان گردان <ref> همان، ص21</ref>.

نویسنده در ذیل برخى از روایات که کلمات دشوارى در آنها آمده، شرحى را افزوده و آن واژه‌ها را توضیح داده است <ref> ر.ک: همان، ص18 و 37</ref>.

گرچه به قول ابن اثیر حـدیث عـقیل کم است، ولی نویسنده در این کتاب، دو حدیث از‌ احادیث‌ وی را که از رسول خدا روایت‌ شده، نقل‌ نموده است <ref> ر.ک: نجمی، محمدصادق، ص65؛ متن کتاب، ص223</ref>.

در حق امیرالمؤمنین علی(ع) اشاره کرده است<ref> ر.ک: متن كتاب، ص88 </ref>.

کتاب به چاپ سنگی در سال 1356 در قاهره چاپ شده و فاقد تحقیق مناسب است. در انتهای کتاب تاریخ فراغت از استنساخ اثر روز جمعه 16 ربیع‌الاول سال 1101 به دست محفوظ بن احمد قوصی اشعری‌مذهب ذکر شده است. نسخه تیموریه، نسخه دیگری است که در روز چهارشنبه 12 ماه محرم سال 860 به دست ابن ابی‌جراده حنفی استنساخ شده است<ref> ر.ک: همان، ص261</ref>.