مجلسی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

ولادت او بنابر آنچه در مقدمه کتاب بحار الانوار از مرآة الاحوال نقل شده است، سال 1038 ه ق در شهر اصفهان بوده است<ref>مجلسی، محمد باقر، مدخل، ص 62، </ref>.

ولی مرحوم نوری ولادت او را در 27 رمضان المبارك سال 1037 ه. ق دانسته است <ref>نوری، میرزاحسین، 102/149 </ref>. او در آخرین سال سلطنت شاه عباس و در عصر مرجعیت میرداماد در اصفهان به دنیا آمد.او دوره چهار تن از سلاطین صفوی: شاه صفی، شاه عباس دوم، شاه سلیمان و شاه سلطان حسین را درک کرد.

پدر او مولی محمد تقی (مجلسی بزرگ) یکی از مفاخر و بزرگان و اعلام شیعه بود، که در زمینه های مختلف علوم سر آمد بود<ref> ر. ک مهریزی، مهدی، ج1، ص 68 </ref>.

او با احراز این منصب، قدرت مهمی به هم زد و از آن فرصت حداکثر استفاده را نمود و تا سرحد امکان در رونق و رواج علم و حدیث شیعه، و حمایت از اهل علم و مردم بی پناه و امر به معروف و نهی از منکر و محدودیت بیگانگان اسلام و مبارزه با ظلم و رورگویی که پیش از وی کسی قدرت جلوگیری آن را نداشت کوشید<ref> همان، ص 25</ref>.

نوشته‌‏اند وى مردى صاحب كمال و با ورع بوده و در مجلس‏‌آرايى ثانى نداشته «و تخلّص به مجلسى مى‏فرموده است و لهذا اين سلسله به مجلسى مشهور شده‌‏اند». <ref>ابن طاوس، عبدالکریم، ص 24</ref>.

وحید بهبهانی، آقا سید علی طباطبایی صاحب ریاض و دو فرزند او:آقا سید محمد مجاهد (صاحب مدارک و مفاتیح) و آقا سید مهدی طباطبایی، خاندان بزرگ شهرستانی که دانشمندان بزرگی همانند سید محمد حسین شهرستانی(داماد آقا محمد علی صاحب مقامع الفضل فرزند وحید بهبهانی) و فرزندش آقا سید محمد جعفر(م 1260 ق) و همچنین آقا سید محمد مهدی بحرالعلوم طباطبایی و مرحوم آیت الله بروجردی از ثمرات این درخت پربار و تناور علم و تقوی بوده‌اند<ref>مهریزی، مهدی، ص 69-71</ref>.

وی به جز توضیح و تبیینهایی که در جای جای [[بحارالانوار|بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)]]  دارد به ترویج سنت حسنه‌ای همت گماشت که پیش از آن تا اندازه‌ای نضج داشت. وی شرح کافی شریف را به نام مرآةالعقول در بیست و شش جلد و شرح تهذیب الاحکام را به نام ملاذ الاخیار در شانزده جلد تحریر کرد. به جز آن از شرح صحیفه ی سجادیه و اربعین حدیث نیز می‌توان یاد کرد<ref>همان، ج1، ص6</ref>.

توحید امام رضا (ع)، توحید مفضل، دعای جوشن صغیر، دعای سمات، دعای کمیل، دعای مباهله، زیارت جامعه، نامه امام علی(ع) به مالک اشتر و.... از این گونه کتابهای او می‌باشد<ref>همان</ref>.

بر این اساس بحق می‌توان مجلسی را پرکارترین عالم شیعی به حساب آورد که با تأليف بیش از هفتاد اثر در بیش از دویست جلد توانست قریب یک میلیون و دویست و دو هزار و هفتصد سطر بنگارد که اگر بر عمر هفتاد و سه ساله اش تقسیم شود، در هر سال 19125 سطر نگاشته است<ref>همان، ص 9</ref>.

# پدرش ملا[[مجلسی، محمدتقی|محمد تقى مجلسى]] (متوفاى 1070 ق) كه استاد علامه در علوم نقلى بوده است<ref>قمی، شیخ عباس، ص 439-446</ref>.

# حسنعلی شوشتری(متوفای 1029)،<ref>ر.ک.نوری، میرزاحسین، ص 139</ref>.

# امیر محمد قاسم قهپایی<ref>ر.ک.همان، ص141</ref>.

# [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حرّ عاملى]] مؤلف كتاب وسائل الشيعه (متوفاى 1104 هجرى)<ref>قمی، شیخ عباس، ص110</ref>.

# صدر الدین سید علیخان شیرازی هندی شارح کتاب صحیفه کامله<ref>ر.ک.همان، از ص147 الی ص157</ref>.

#رساله در اوزان (و مقادیر)، که نخستین تألیف اوست<ref>ر.ک: دوانی، علی، از صفحه 59 تا 138</ref>.