شرح مطالع الأنوار في المنطق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شرح مطالع الأنوار في المنطق'''، تأليف منطق‌دان قرن هشتم [[قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد|قطب‌الدين رازى]] (متوفى 766/776ق)، از جمله شروح عربى «مطالع الأنوار في المنطق»، قاضى سراج‌الدين محمود بن ابى‌بكر ارموى (متوفى 682ق) است. نويسنده، اين كتاب را «لوامع الأسرار في شرح مطالع الأنوار» ناميده است <ref>متن كتاب، ص 4</ref>.

نويسنده در قسم اول كتاب، بحث «تصورات» را در ضمن چندين باب مطرح كرده است. باب اول كتاب را به مباحث مقدماتى اختصاص داده است. نياز به علم منطق، تعريف تصور و تصديق، موضوع علم منطق، مباحث الفاظ و بحث مفرد و مركب از مباحث مطرح‌شده در اين باب است. باب دوم كتاب، به مبحث كلى و جزئى اختصاص دارد. نويسنده ابتدا اقسام كلى و جزئى و احكام آن را ذكر كرده است. پس از آن جنس، نوع و فصل را مورد بررسى قرار داده است <ref>متن كتاب، ص 87 - 110</ref>.

در قسم دوم موضوع تصديقات در چند باب مطرح شده است. در باب اول، اقسام قضيه و احكام آن مطرح شده است. تناقض، عكس مستوى، شرطيه و اجزاى آن از ديگر موضوعات اين بخش است <ref>همان، 110 - 142</ref>.

نويسنده، آخرين مبحث كتاب را به موضوع قياس اختصاص داده است. تعريف رسم، اشكال قياس منطقى، قياس استثنايى از مباحث اين بخش از كتاب است. آخرين فصل كتاب به توابع قياس اختصاص دارد كه در آن استقراء، تمثيل، برهان و مغالطه در آن ذكر شده است <ref>همان، ص 242 - 336</ref>.