پرش به محتوا

دراسة حول نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شريف رضى' به 'شريف رضى '
جز (جایگزینی متن - 'امتياز على‌خان عرشى' به 'امتياز على‌خان عرشى ')
جز (جایگزینی متن - 'شريف رضى' به 'شريف رضى ')
خط ۳۹: خط ۳۹:




"دراسة حول نهج‌البلاغة" كتابى است، به زبان عربى درباه نهج‌البلاغه شريف رضى.
"دراسة حول نهج‌البلاغة" كتابى است، به زبان عربى درباه نهج‌البلاغه [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] .


اين كتاب در تابستان 1385ق. در نجف اشرف نگاشته شده است.
اين كتاب در تابستان 1385ق. در نجف اشرف نگاشته شده است.
خط ۵۷: خط ۵۷:
مقام دوم: تواتر در اِسناد نهج‌البلاغه از جانب [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  به [[امام على(ع)]].
مقام دوم: تواتر در اِسناد نهج‌البلاغه از جانب [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  به [[امام على(ع)]].


به گفته مؤلف، درباره اِسناد نهج‌البلاغه به شريف رضى، ادعاى تواتر امكان‌پذير است، چنانكه اين امر از اسانيد مشايخ اجازات اين كتاب و نيز تصريح خود [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  و كسانى كه پس از وى مى‌زيسته‌اند، به خوبى پيداست.
به گفته مؤلف، درباره اِسناد نهج‌البلاغه به [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] ، ادعاى تواتر امكان‌پذير است، چنانكه اين امر از اسانيد مشايخ اجازات اين كتاب و نيز تصريح خود [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  و كسانى كه پس از وى مى‌زيسته‌اند، به خوبى پيداست.


اما تواتر طريق [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  به امام على عليه‌السلام مبتنى بر ثبوت تواتر مصادرى است كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  از آن‌ها در خلق اثر خويش بهره برده است و اين امرى است كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  خود آن را ادعا ننموده؛ بلكه استفاضه در اين مورد كارگشاست، چنانكه در تمام رواياتى كه از پيامبر اكرم(ص) و صحابه و...نقل شده، به استفاضه بسنده مى‌شود. بنابراين نمى‌توان در مورد تك تك فقرات اين كتاب تواتر را مدعى شد و ما هر چند به تمام مصادرى كه سيد از آن‌ها بهره برده آگاهى نداريم؛ اما حجيت قول [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  در مقام يك راوى و فقيه در اين مورد براى ما كافى است كه به روايت او اعتماد ورزيم.
اما تواتر طريق [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  به امام على عليه‌السلام مبتنى بر ثبوت تواتر مصادرى است كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  از آن‌ها در خلق اثر خويش بهره برده است و اين امرى است كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  خود آن را ادعا ننموده؛ بلكه استفاضه در اين مورد كارگشاست، چنانكه در تمام رواياتى كه از پيامبر اكرم(ص) و صحابه و...نقل شده، به استفاضه بسنده مى‌شود. بنابراين نمى‌توان در مورد تك تك فقرات اين كتاب تواتر را مدعى شد و ما هر چند به تمام مصادرى كه سيد از آن‌ها بهره برده آگاهى نداريم؛ اما حجيت قول [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  در مقام يك راوى و فقيه در اين مورد براى ما كافى است كه به روايت او اعتماد ورزيم.
خط ۸۵: خط ۸۵:
يكى از موضوعات مهمى كه در مقدمه كتاب بدان پرداخته شده، موضوع صحت يا عدم صحت انتساب نهج‌البلاغه به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  است. در اين قسمت مؤلف شبهات وارده در مورد انتساب اين كتاب به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  را مطرح و بدان‌ها پاسخ گفته و از صحت انتساب آن به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  دفاع كرده است. مرحوم [[عرشی، امتیاز علیخان|امتياز على‌خان عرشى]]  پنج دليل براى اثبات اينكه نهج‌البلاغه نوشته، [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  است، اقامه كرده كه مؤلف به نحو اختصار آن‌ها را بيان نموده است و خود نيز دو دليل بدان‌ها افزوده است.
يكى از موضوعات مهمى كه در مقدمه كتاب بدان پرداخته شده، موضوع صحت يا عدم صحت انتساب نهج‌البلاغه به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  است. در اين قسمت مؤلف شبهات وارده در مورد انتساب اين كتاب به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  را مطرح و بدان‌ها پاسخ گفته و از صحت انتساب آن به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  دفاع كرده است. مرحوم [[عرشی، امتیاز علیخان|امتياز على‌خان عرشى]]  پنج دليل براى اثبات اينكه نهج‌البلاغه نوشته، [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  است، اقامه كرده كه مؤلف به نحو اختصار آن‌ها را بيان نموده است و خود نيز دو دليل بدان‌ها افزوده است.


مؤلف همچنين به ارجاعاتى كه سيد در ديگر آثار خود از جمله: "المجازات النبوية" و "حقائق التأويل" به نهج‌البلاغه داشته، اشاره مى‌كند كه خود اين نشان‌گر آن است كه گردآورنده سخنان حضرت در قالب كتاب نهج‌البلاغه خود شريف رضى است.
مؤلف همچنين به ارجاعاتى كه سيد در ديگر آثار خود از جمله: "المجازات النبوية" و "حقائق التأويل" به نهج‌البلاغه داشته، اشاره مى‌كند كه خود اين نشان‌گر آن است كه گردآورنده سخنان حضرت در قالب كتاب نهج‌البلاغه خود [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]]  است.


وى همچنين از تصريح مصادر اهل بيت(ع) و ميراث علمى شيعه نسبت به گردآورى نهج‌البلاغه توسط [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  ياد مى‌كند.
وى همچنين از تصريح مصادر اهل بيت(ع) و ميراث علمى شيعه نسبت به گردآورى نهج‌البلاغه توسط [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]  ياد مى‌كند.
خط ۹۳: خط ۹۳:
با پاسخگويى به شبهات ياد شده، مقدمه مفصل كتاب به پايان مى‌رسد.
با پاسخگويى به شبهات ياد شده، مقدمه مفصل كتاب به پايان مى‌رسد.


در باب اول، مؤلف به ذكر طرق خود به شريف رضى كه با شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] آغاز مى‌شود، مى‌پردازد.
در باب اول، مؤلف به ذكر طرق خود به [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]]  كه با شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] آغاز مى‌شود، مى‌پردازد.


همچنين در اين باب، راويان نهج‌البلاغه كه به گفته ايشان حسب اَسناد متصل، به هشت نفر بالغ مى‌شود، معرفى مى‌گردند. اين راويان عبارتند از:
همچنين در اين باب، راويان نهج‌البلاغه كه به گفته ايشان حسب اَسناد متصل، به هشت نفر بالغ مى‌شود، معرفى مى‌گردند. اين راويان عبارتند از:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش