۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'سيبويه' به 'سيبويه ') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
چنانكه گذشت، ابوالبقاء در زمينه علوم مختلف از چنان تبحرى برخوردار بود كه او را عالم بىنظير روزگارش مىخواندند. با اين حال، آنچه باعث اشتهار او گرديد، تسلط وى بر علم نحو بود. موضوع كثيرى از تأليفات او را مباحث مربوط به نحو تشكيل مىدهد و حتى در آنجا كه به شرح ابيات و بيان قرائات قرآن و حديث مىپردازد، به بيان اعراب الفاظ اهتمام دارد. | چنانكه گذشت، ابوالبقاء در زمينه علوم مختلف از چنان تبحرى برخوردار بود كه او را عالم بىنظير روزگارش مىخواندند. با اين حال، آنچه باعث اشتهار او گرديد، تسلط وى بر علم نحو بود. موضوع كثيرى از تأليفات او را مباحث مربوط به نحو تشكيل مىدهد و حتى در آنجا كه به شرح ابيات و بيان قرائات قرآن و حديث مىپردازد، به بيان اعراب الفاظ اهتمام دارد. | ||
با وجود رواج آثار متعدد ابوالبقاء، در مورد مذهب نحوى او بين محققان معاصر تشتت بسيارى ديده مىشود. ديدگاه او در كتابهايش بيشتر به مكتب بصره گرايش دارد. وى به تقويت و تبيين آراء علماى اين مكتب پرداخته است و حجم بسيارى از تأليفاتش را بيان، شرح و تلخيص آراءِ كسانى چون | با وجود رواج آثار متعدد ابوالبقاء، در مورد مذهب نحوى او بين محققان معاصر تشتت بسيارى ديده مىشود. ديدگاه او در كتابهايش بيشتر به مكتب بصره گرايش دارد. وى به تقويت و تبيين آراء علماى اين مكتب پرداخته است و حجم بسيارى از تأليفاتش را بيان، شرح و تلخيص آراءِ كسانى چون [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] ، ابوعلى فارسى و ابن جنى تشكيل مىدهد. لذا عموماً او را عالمى بصرى مىخوانند، ليكن معاصرانى كه قائل بر وجود مكتب بغداد هستند و علمايى چون ابوعلى فارسى، ابن جنى، ابن سراج و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] را با بغدادى مذهب مىدانند، او را نيز به اعتبار عناوين آثارش و همچنين تأييد برخى آراء كوفيان، پيرو مكتب بغداد مىدانند، اما امر غريبتر وجود كتابى در شرح ديوان متنبى منسوب به ابوالبقاء است كه شارح در مواضع مختلف آن، به صراحت خود را از كوفيان مىشمرد و همين امر سبب گرديده است تا برخى ابوالبقاء را بدون توجه به ديگر آثارش، پيرو مكتب كوفى بنامند. | ||
== آثار== | == آثار== |
ویرایش