امامت و دلایل انتصابی بودن آن: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل اول کتاب مشتمل بر بیان مفاهیم و کلیات می‌باشد. در بخش مفهوم‌‎شناسی، مؤلّف به بررسی مفاهیم لغوی و اصطلاحی امام و نصب پرداخته و در بخش کلیات به پیشینه بحث نصب اشاره دارد که از زمان پیامبر اکرم(ص) در مقابل اندیشه انتخاب امام مطرح بوده است و پیشینه طولانی و پیوسته‌ای نزد دانشمندان امامیه داشته است و با رویکردهای مختلفی از جمله کلامی، فقهی، عرفانی، تاریخی، تفسیری مطرح شده است. در ادامه به سیره انبیای الهی بر تعیین جانشین خود اشاره دارد و اینکه نظام جانشینی در ادیان گذشته یک امر قطعی بوده و ضرورت نصب امام را با توجه به لزوم عصمت امام قطعی می‌داند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19-59</ref>.

فصل دوم کتاب، به نقد دلایل نظریه انتخاب امام پرداخته؛ در گفتار اول از این فصل مبانی مشروعیت نظام سیاسی از منظر اهل سنت مورد بررسی و نقد قرار گرفته که اولین آنها اجماع اهل حل و عقد است. از دیدگاه اهل سنت، اهل حل و عقد می‌توانند خلیفه را تعیین و انتخاب نمایند؛ چنان‌که اصحاب صدر تاریخ اسلام چنین کردند. دومین آنها استخلاف یا انتخاب به‌وسیله خلیفه قبلی است؛ به بیان اینکه خلیفه خود آگاه‌ترین افراد اهل حل و عقد است و اگر کسی را به خلافت تعیین و نصب کند، خلافت او مشروع و قانونی خواهد بود. سوم از مبانی اهل سنت، زور و غلبه است. بر اساس آن، چنانچه فرد یا گروهی با زور یا غلبه قدرت را در جامعه به دست گیرد، پیروی از او مشروع و حکم وی نافذ است. در گفتار دوم به نقد و بررسی دلایل خلافت ابوبکر پرداخته شده است. دلیل اول اهل سنت، همراهی ابوبکر با پیامبر اکرم(ص) در غار است که با استناد به آیه چهلم سوره توبه، این آیه را نص بر امامت و مناقب ابوبکر دانسته و با استناد به آن، منکران خلافت وی را کافر و کذاب خوانده‌اند. دلیل دوم آنها برخی روایات اهل سنت است که اولی الامر را بر عمر و ابوبکر تطبیق کرده و این را دلیل بر خلافت ابوبکر دانسته‌اند. دلیل سوم، آیه «و كونوا مع الصادقين» <ref>توبه: 119</ref> است که اهل سنت آن را بر ابوبکر تطبیق کرده‌اند. دلیل چهارم، اجماع سقیفه است که اهل سنت قائلند امام به‌حق بعد از رسول خدا(ص) بر اساس اجماع بزرگان از صحابه در شورای سقیفه، ابوبکر است. دلیل پنجم، پیش‌نماز شدن ابوبکر است که پیامبر اکرم(ص)، او را در نماز جانشین خود کرد و او را عزل نکرد<ref>ر.ک: همان، ص61-115</ref>.

# حدیث ثقلین که به تواتر در منابع مهم روایی ذکر شده است. این حدیث، حاوی وصیت مهمی از رسول خدا(ص) است و بر انحصار خلافت در ائمّه اطهار دلالت دارد<ref>ر.ک: همان، ص117-191</ref>.

#آیه ولایت: این آیه یکی از آیاتی است که ولایت را در طول ولایت پیامبر(ص) دانسته و می‌فرماید: ولی و رهبر شما تنها خداست و رسول او و آنان که ایمان آورده‌اند و نماز را برپا می‌دارند و در رکوع زکات می‌پردازند<ref>مائده: 55</ref>. شأن نزول این آیه به اذعان علمای بزرگ اهل سنت و تشیّع، علی(ع) است.

#آیه صادقین: در این آیه خداوند مؤمنان را به پیروی از صادقین امر فرموده است<ref>توبه: 119</ref>. شأن نزول این آیه در منابع روایی و تفسیری، امام علی(ع) دانسته شده است.

ب)- ادّله روایی؛ مانند: حدیث دار، روایت وصایت، حدیث منزلت، حدیث هدایت، حدیث غدیر،‌ حدیث ولایت و حدیث اثنا عشر<ref>ر.ک: همان، ص193-343</ref>.