۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
جز (جایگزینی متن - 'سيبويه' به 'سيبويه ') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
روش نويسنده در تأليف كتاب بدينگونه است كه بعد از بيان نظر خود در يك مسأله، به نقد و بررسى ديدگاه دو مكتب كوفه و بصره در اين موضوع مىپردازد و به دليل اينكه وى متمايل به مدرسه بصره است، از اينجهت در بيشتر مواقع، نظريات كوفيين را ضعيف شمرده و مذهب بصريين را با آوردن شواهدى از آيات قرآن كريم و اشعار مختلف، تقويت مىنمايد. | روش نويسنده در تأليف كتاب بدينگونه است كه بعد از بيان نظر خود در يك مسأله، به نقد و بررسى ديدگاه دو مكتب كوفه و بصره در اين موضوع مىپردازد و به دليل اينكه وى متمايل به مدرسه بصره است، از اينجهت در بيشتر مواقع، نظريات كوفيين را ضعيف شمرده و مذهب بصريين را با آوردن شواهدى از آيات قرآن كريم و اشعار مختلف، تقويت مىنمايد. | ||
براى نمونه، زمانىكه وى در مورد (فاعل) و عامل در آن بحث مىكند، مذهب بصريين را در مورد عامل واقع شدن (اقرب) و نزديكترين عامل را- در صورتىكه چند عامل در جمله وجود داشته باشند- تأييد كرده و با بيان نظريه | براى نمونه، زمانىكه وى در مورد (فاعل) و عامل در آن بحث مىكند، مذهب بصريين را در مورد عامل واقع شدن (اقرب) و نزديكترين عامل را- در صورتىكه چند عامل در جمله وجود داشته باشند- تأييد كرده و با بيان نظريه [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] ، جبهه كوفيين را تقويت مىكند، كه خواننده فرهيخته در جاىجاى كتاب به اين مسأله روبرو مىشود. | ||
نويسنده در تقسيمبندى مباحث كتاب، به گونهاى عمل كرده است كه خواننده در همان ابتدا با ساختار كلى كتاب آشنا مىگردد. وى، كتاب را به چهار بخش (اسماء، افعال، حروف و كلمات مشترك بين آنها) تقسيم نموده است. | نويسنده در تقسيمبندى مباحث كتاب، به گونهاى عمل كرده است كه خواننده در همان ابتدا با ساختار كلى كتاب آشنا مىگردد. وى، كتاب را به چهار بخش (اسماء، افعال، حروف و كلمات مشترك بين آنها) تقسيم نموده است. | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
بيان ديگر تقسمات اسم و توضيح آنها، در ادامه اين بخش آمده است. | بيان ديگر تقسمات اسم و توضيح آنها، در ادامه اين بخش آمده است. | ||
از جمله ويژگىهاى كتاب، گستردگى مباحث آن است، به گونهاى كه نويسنده همه اقوال و نظريات موجود در رابطه با يك مسأله را گردآورى كرده و در آخر، نظريات دانشمندان مكاتب و مدارس بغداد، كوفه و بصره را آورده است. دانشمندانى كه كرسى تدريس و نظريهپردازى لغت و ادبيات زبان عربى را تا مدتها در اختيار داشتهاند و تا امروز نيز آراء آنها در اين علم، مهم به حساب مىآيد، افرادى همچون: [[خلیل بن احمد|خليل بن احمد فراهيدى]](100- 170)، سيبويه (180)، كسايى (189)، اخفش(215) و.... | از جمله ويژگىهاى كتاب، گستردگى مباحث آن است، به گونهاى كه نويسنده همه اقوال و نظريات موجود در رابطه با يك مسأله را گردآورى كرده و در آخر، نظريات دانشمندان مكاتب و مدارس بغداد، كوفه و بصره را آورده است. دانشمندانى كه كرسى تدريس و نظريهپردازى لغت و ادبيات زبان عربى را تا مدتها در اختيار داشتهاند و تا امروز نيز آراء آنها در اين علم، مهم به حساب مىآيد، افرادى همچون: [[خلیل بن احمد|خليل بن احمد فراهيدى]](100- 170)، [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] (180)، كسايى (189)، اخفش(215) و.... | ||
لازم به ذكر است كه در كتاب، دو نقص مهم نيز به چشم مىآيد: 1- ايجاز و گزيدهگويى در برخى مسائل، همچون: بحث اسم مفعول، اسم آلت، فعل ماضى، حروف استثنا و نائب فاعل. 2- تجاوز نمودن از حد اعتدال و زيادهروى در برخى مسائل ديگر، همانند ذكر لغات مختلف در يك مسأله. | لازم به ذكر است كه در كتاب، دو نقص مهم نيز به چشم مىآيد: 1- ايجاز و گزيدهگويى در برخى مسائل، همچون: بحث اسم مفعول، اسم آلت، فعل ماضى، حروف استثنا و نائب فاعل. 2- تجاوز نمودن از حد اعتدال و زيادهروى در برخى مسائل ديگر، همانند ذكر لغات مختلف در يك مسأله. |
ویرایش