الإنصاف في مسائل الخلاف بين النحو البصريين و الكوفيين: تفاوت میان نسخه‌ها

شيوه ابن انبارى در اين كتاب، بدين‌گونه است كه ابتدا رأى كوفيون و سپس رأى بصريون را ذكر مى‌كند، سپس دلايل هركدام را آورده و گروهى را كه حق را به جانب او نمى‌داند، رد مى‌كند. كوفيون غالباً گروه مردود هستند و از 121 مسئله تنها در هفت مسئله با آنها موافق است .<ref>السامرائى، فاضل، ص 423</ref>.

نويسنده، مقدمه‌اى را بر كتابش نگاشته است كه مى‌توان از آن نكاتى را به دست آورد؛ از جمله اينكه: كتاب «الإنصاف» مشتمل بر جميع مسائل اختلافى نحو بين بصريين و كوفيين نيست، بلكه شامل معروف‌ترين آنهاست. اين كتاب بنا بر ترتيب مسائل اختلافى در فقه اهل سنت تأليف شده است. ابوسعيد محمد بن يحيى نيشابورى شافعى (متوفى 548ق) نيز كتابى به نام «الإنصاف في مسائل الخلاف» تأليف كرده است. نويسنده، معتقد است كه اين اولين كتاب عربى است كه با اين ترتيب و اسلوب تأليف شده و در گذشته كسى چنين كتابى تأليف نكرده است، اما كتب تراجم نوشته‌اند كه ابن نحاس مصرى (متوفى 338ق)، كتابى در اين موضوع با نام «المقنع في اختلاف البصريين و الكوفيين» تأليف كرده است. چه‌بسا ابن انبارى اطلاعى از اين كتاب نداشته است و يا اينكه آن كتاب مفقود شده و به دست ما نرسيده است. البته بايد گفت كه اگرچه پيش از آن كتابى با اين موضوع نوشته شده، اما بايد گفت كه كتاب ابن انبارى قديمى‌ترين كتابى است كه در اين موضوع به دست ما رسيده است .<ref>السامرائى، فاضل، ص 416 - 415</ref>.

ابن انبارى 121 مسئله اختلافى در موضوع نحو و لغت عربى را در اين كتاب ذكر كرده است. «اختلاف در اصل اشتقاق اسم» و «بحث در اينكه «رُبَّ» اسم است يا حرف»، اولين و آخرين مسئله در اين كتاب است .<ref>همان، ص 417</ref>.

از بين اين مسائل، در مسئله 108 اشتباهى صورت گرفته است. وى ابتدا مى‌نويسد كه كوفيين نقل حركت همزه وصل به ساكن قبل از آن را برخلاف بصريون، جايز نمى‌دانند، سپس ادله‌اى را ذكر مى‌كند كه كوفيين كسانى هستند كه قائل به جوازند و بصريين قائل به منع هستند. البته ممكن است كه اين اشتباه از ناسخ باشد .<ref>همان، ص 421</ref>.

مسائل كتاب، برخى به اصل كلمه و اشتقاق آن بازمى‌گردد مانند: اختلاف در اصل اشتقاق اسم و اينكه «سين» مقتطعه از «سوف» است يا خودش اصل است؛ برخى، به طبيعت كلمه بازمى‌گردد كه اسم يا فعل يا حرف است مانند: اختلاف در نعم و بئس؛ برخى درباره عامل و عمل است مانند: عامل رفع در مبتدا و خبر؛ برخى به اعراب و بنا بازمى‌گردد مانند: اينكه مناداى مفرد معرب است يا مبنى؟ و... .<ref>همان، ص 422 - 421</ref>.