الأمالي مع كتابی ذيل الأمالي و النوادر: تفاوت میان نسخه‌ها

چند صفحه اول(7 صفحه)، توسط آقايان صلاح بن فتحى هلل و سيد بن عباس جليمى كه محققين اثر هستند، نگارش يافته است، سپس متن اصلى امالى كه از دو جزء تشكيل يافته است<ref>ص 14 تا 562</ref> و بعد ذيل امالى<ref>ص 563 تا 698</ref> و سپس كتاب نوادر<ref>ص 699 تا 757</ref> قرار گرفته است و در آخر، متن كتاب «التنبيه على اوهام القالى فى اماليه» از ابوعبيد [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بكرى]] ذكر شده است<ref>ص 758 تا 840</ref>.

نخستين بخش‌هاى اين اثر، چند آيه قرآن است كه در آنها، لغاتى دشوار به كار رفته و حتى قرائت آنها نيز به اختلاف ذكر شده است، از جمله آيه'''«ما نَنسخ مِن آيةٍ او نُنسها»'''<ref>بقره 106</ref> است. مؤلف، ضمن بيان معناى كلمه «نساء»، به موضوع«نسىء» نيز كه سنتى جديد در ميان مردم حجاز براى اصلاح تقويم قمرى يا جابه‌جا كردن ماه‌هاى حرام بوده، اشاره كرده است.

مؤلف، در مجموعه‌ى اين اثر بيش از هفتاد آيه را مطرح مى‌كند؛ از جمله آيات'''«و اذ قَتلتُم نفساً فادارئتُم فيها»'''<ref>بقره 72</ref>، '''«اذ تحسونهم باذنه»'''<ref>آل عمران 152</ref>، '''«انّ الله كان على كل شىء حسيباً»'''<ref>نساء 86</ref>، '''«و هو شديد المحال»'''<ref>رعد 13</ref>، '''«و اذا السماء كشطت»'''<ref>تكوير 11</ref> و... و به همين روش، به شرح لغات يا نكات لغوى و ادبى آنها مى‌پردازد.