أسماء الأدوية: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب اسماء الادويه اثرى در نوع خود بسيار مفيد است. مؤلف در نگارش اين اثر - همانند شيوه و سبك او در نگارش آثار ديگرش - از منابع و اقوال پزشكان بسيارى استفاده مى‌كند كه از آن جمله‌اند: غافقى  <ref>همان، ص31</ref>، بغدادى  <ref>همان</ref>، حكيم على گيلانى شارح قانون  <ref>همان، ص33</ref>، حكيم عبدالحميد  <ref>همان، ص37</ref>، حكيم علوى خان  <ref>همان، ص38</ref>، حكيم مير محمد مؤمن  <ref>همان، ص42</ref>، ابن بيطار  <ref>همان، ص46</ref>، امين الدوله <ref>همان، ص104</ref>، مؤلف اختيارات بديعى  <ref>همان، ص104</ref>، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]]   <ref>همان، 116</ref>، عقيلى خراسانى  <ref>همان، ص155</ref>، داود انطاكى  <ref>همان، ص176</ref>، حكيم غلام امام  <ref>همان، ص178</ref> و يوسفى  <ref>همان، ص179</ref>.

هر چند از آنجا كه مؤلف قصد دارد نوشته‌اش دراز دامن و مطول شود تا مراجعه به آن سخت نباشد، در بيشتر موارد نقل قول‌ها را بدون ذكر قائلين آنها متذكر مى‌شود <ref>ر.ك: اسماء الادويه، ص68 و 69 و 70 و 71</ref>.