۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''محمد بن محمد بهاء الدين نقشبند بخارى'''، عارف قرن هشتم و بنيانگذار طريقت نقشبنديه مىباشد. برخى به غلط، وى را كه به خواجه نقشبند و شاه نقشبند نيز معروف است، علوى دانسته و نسب او را با سيزده واسطه به علىاكبر، فرزند امام حسن عسكرى (ع) رساندهاند؛ درحالىكه امام، فرزندى به اين نام نداشته است. | '''محمد بن محمد بهاء الدين نقشبند بخارى'''، عارف قرن هشتم و بنيانگذار طريقت نقشبنديه مىباشد. برخى به غلط، وى را كه به خواجه نقشبند و شاه نقشبند نيز معروف است، علوى دانسته و نسب او را با سيزده واسطه به علىاكبر، فرزند امام حسن عسكرى(ع) رساندهاند؛ درحالىكه امام، فرزندى به اين نام نداشته است. | ||
پدر وى، معروف به باباصاحب سرمست، پيشه نقشبندى و كَمخابافى داشت؛ ازاينرو، وى نيز كه شغل پدر را پىگرفت، به نقشبند ملقب گرديد. همچنين گفتهاند كه چون با اشتغال مداوم به ذكر قلبى به درجهاى رسيد كه اسم جلاله «الله» بر صفحه دلش نقش بست، لقب نقشبند يافت. | پدر وى، معروف به باباصاحب سرمست، پيشه نقشبندى و كَمخابافى داشت؛ ازاينرو، وى نيز كه شغل پدر را پىگرفت، به نقشبند ملقب گرديد. همچنين گفتهاند كه چون با اشتغال مداوم به ذكر قلبى به درجهاى رسيد كه اسم جلاله «الله» بر صفحه دلش نقش بست، لقب نقشبند يافت. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
وى دو بار به سفر حج رفت كه در سفر اول در هرات، ملاقاتى با ملك معز الدين حسين از امراى آل كَرت، داشت و در سفر دوم در همان جا با زين الدين ابوبكر تايبادى (متوفى 791ق) ديدار كرد. | وى دو بار به سفر حج رفت كه در سفر اول در هرات، ملاقاتى با ملك معز الدين حسين از امراى آل كَرت، داشت و در سفر دوم در همان جا با زين الدين ابوبكر تايبادى (متوفى 791ق) ديدار كرد. | ||
وى حنفىمذهب بود. با وجود اين، در آثار او و خلفايش، امامان شيعه (ع) جايگاهى بس رفيع دارند. حتى شجره نَسَب صوفيانه او را از دو راه، يكى از طريق امام رضا (ع) و امامان (ع) پيش از ايشان، ديگرى از طريق حسن بصرى به حضرت على (ع) رساندهاند. | وى حنفىمذهب بود. با وجود اين، در آثار او و خلفايش، امامان شيعه(ع) جايگاهى بس رفيع دارند. حتى شجره نَسَب صوفيانه او را از دو راه، يكى از طريق امام رضا(ع) و امامان(ع) پيش از ايشان، ديگرى از طريق حسن بصرى به حضرت على(ع) رساندهاند. | ||
طريقت او تقيّد به سنت و حفظ آداب شريعت است. وى برخى از آداب و شعائر صوفيه، همچون ذكر جهر، خلوت و سماع و رقص را نفى كرده است. | طريقت او تقيّد به سنت و حفظ آداب شريعت است. وى برخى از آداب و شعائر صوفيه، همچون ذكر جهر، خلوت و سماع و رقص را نفى كرده است. |
ویرایش