۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'صحیح بخاری' به 'صحيح البخاري ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
این کتاب، با ذکر روایت ذیل آغاز میشود: پیامبر خدا (ص) در روز خیبر فرمود: فردا، پرچم را به دست کسی میدهم که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول نیز او را دوست دارند. اهل گریز نیست و تا با یاری خدا پیروز نشده بازنمیگردد <ref>ر.ک: آغاز کتاب، ص4 </ref>. مؤلف در مقدمه غرض از تألیف این کتاب را نبودن کتابی مستقل درباره حدیث رایت میداند که از ثابتشدهترین ویژگیهای امیرالمؤمنین (ع) است<ref> ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7 </ref>. | این کتاب، با ذکر روایت ذیل آغاز میشود: پیامبر خدا(ص) در روز خیبر فرمود: فردا، پرچم را به دست کسی میدهم که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول نیز او را دوست دارند. اهل گریز نیست و تا با یاری خدا پیروز نشده بازنمیگردد <ref>ر.ک: آغاز کتاب، ص4 </ref>. مؤلف در مقدمه غرض از تألیف این کتاب را نبودن کتابی مستقل درباره حدیث رایت میداند که از ثابتشدهترین ویژگیهای امیرالمؤمنین (ع) است<ref> ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7 </ref>. | ||
او حدیث رایت را متواتر بین مسلمین میداند که در نزد اهل سنت از اصح روایات است و با سندهای فراوانی از جمع زیادی از صحابه نقل شده است. مسلم و بخاری هم در صحاحشان در روایت این حدیث اتفاق دارند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9 </ref>. | او حدیث رایت را متواتر بین مسلمین میداند که در نزد اهل سنت از اصح روایات است و با سندهای فراوانی از جمع زیادی از صحابه نقل شده است. مسلم و بخاری هم در صحاحشان در روایت این حدیث اتفاق دارند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9 </ref>. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
وی پس از آن متذکر میشود که این حدیث از صحاح مسلم و بخاری، استخراج شده و جمهور علمای اهل سنت به صحت و قطعیالصدور بودن تمامی روایات این دو کتاب معتقدند<ref>ر.ک: همان، ص143 </ref> و در پایان میگوید: بسیاری از بزرگان حفّاظ بر تواتر و ثبوت حدیث رایت تصریح کردهاند و حتی [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در «منهاج السنة» گفته: این، صحیحترین چیزی است که درباره علی بن ابیطالب(ع) نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص147.</ref> | وی پس از آن متذکر میشود که این حدیث از صحاح مسلم و بخاری، استخراج شده و جمهور علمای اهل سنت به صحت و قطعیالصدور بودن تمامی روایات این دو کتاب معتقدند<ref>ر.ک: همان، ص143 </ref> و در پایان میگوید: بسیاری از بزرگان حفّاظ بر تواتر و ثبوت حدیث رایت تصریح کردهاند و حتی [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در «منهاج السنة» گفته: این، صحیحترین چیزی است که درباره علی بن ابیطالب(ع) نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص147.</ref> | ||
وی در فصل چهارم کتاب، نکات موجود در حدیث در رابطه با پیامبر (ص)، امیرالمؤمنین (ع)، ابوبکر و عمر را بیان میکند<ref>ر.ک: همان، ص148 </ref>. | وی در فصل چهارم کتاب، نکات موجود در حدیث در رابطه با پیامبر(ص)، امیرالمؤمنین (ع)، ابوبکر و عمر را بیان میکند<ref>ر.ک: همان، ص148 </ref>. | ||
بعضی از معجزههای پیامبر و عالم به غیب بودن ایشان، دادن پرچم در روز اول به ابوبکر و روز دوم به عمر، دادن پرچم در روز سوم به علی بن ابیطالب(ع) و توصیف ایشان به محبوب خدا و رسول و کرّار غیر فرّار، عدم سرافکندگی وی، کمک جبرئیل از سمت چپ و میکائیل از سمت راست به ایشان در جنگ و پیروزی مسلمین به دست آن حضرت، از جمله مطالب مذکور در روایت هستند<ref>ر.ک: همان، ص148-152 </ref>. | بعضی از معجزههای پیامبر و عالم به غیب بودن ایشان، دادن پرچم در روز اول به ابوبکر و روز دوم به عمر، دادن پرچم در روز سوم به علی بن ابیطالب(ع) و توصیف ایشان به محبوب خدا و رسول و کرّار غیر فرّار، عدم سرافکندگی وی، کمک جبرئیل از سمت چپ و میکائیل از سمت راست به ایشان در جنگ و پیروزی مسلمین به دست آن حضرت، از جمله مطالب مذکور در روایت هستند<ref>ر.ک: همان، ص148-152 </ref>. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
فصل پنجم این کتاب به بررسی فقه الحدیث و دلالت آن میپردازد. نویسنده در این بخش، کلام عمر بن خطاب و سبقت گرفتن ابوبکر و عمر در آن روز بر فرماندهی لشگر را مؤیدی بر این مطلب میگیرد که روایت مزبور دلالت بر مدح امیرالمؤمنین (ع) دارد<ref>ر.ک: همان، ص152 </ref>. | فصل پنجم این کتاب به بررسی فقه الحدیث و دلالت آن میپردازد. نویسنده در این بخش، کلام عمر بن خطاب و سبقت گرفتن ابوبکر و عمر در آن روز بر فرماندهی لشگر را مؤیدی بر این مطلب میگیرد که روایت مزبور دلالت بر مدح امیرالمؤمنین (ع) دارد<ref>ر.ک: همان، ص152 </ref>. | ||
نویسنده همچنین ذکر این خصوصیت در مناشده امیرالمؤمنین (ع) با اهل شوری و روایت دیگری از عمر را مبنی بر اینکه کاش یکی از سه خصلت علی(ع) (دامادی پیامبر(ص)، سکونت در مسجد و پرچمداری در جنگ خیبر) را داشت، قرینه بر دلالت حدیث رایت بر منقبتی عظیم میداند<ref>ر.ک: همان، ص154-155 </ref> و از این امر در راستای اثبات امامت آن حضرت بعد از پیامبر خدا (ص) بهره میجوید<ref>ر.ک: همان، ص155 </ref>. | نویسنده همچنین ذکر این خصوصیت در مناشده امیرالمؤمنین (ع) با اهل شوری و روایت دیگری از عمر را مبنی بر اینکه کاش یکی از سه خصلت علی(ع) (دامادی پیامبر(ص)، سکونت در مسجد و پرچمداری در جنگ خیبر) را داشت، قرینه بر دلالت حدیث رایت بر منقبتی عظیم میداند<ref>ر.ک: همان، ص154-155 </ref> و از این امر در راستای اثبات امامت آن حضرت بعد از پیامبر خدا(ص) بهره میجوید<ref>ر.ک: همان، ص155 </ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش