۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':ت' به ': ت') |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
بخش دوم كه در اين نوشتار به معرفى آن مىپردازيم، در باب آداب صوفيه، عقايد و اخلاق، شيوه معاشرت، لباس، سماع، صحبت و شرايط شيخ و مريد، آداب خادمان در انواع خدمات، حمام، آداب مسافرت و شرايط سفر، آداب خلوت و اربعين و ترتيب رياضت و مجاهدت است. <ref>انوشه، حسن، 1380، ج1، ص145</ref> | بخش دوم كه در اين نوشتار به معرفى آن مىپردازيم، در باب آداب صوفيه، عقايد و اخلاق، شيوه معاشرت، لباس، سماع، صحبت و شرايط شيخ و مريد، آداب خادمان در انواع خدمات، حمام، آداب مسافرت و شرايط سفر، آداب خلوت و اربعين و ترتيب رياضت و مجاهدت است. <ref>انوشه، حسن، 1380، ج1، ص145</ref> | ||
اين بخش كه با مقدمهاى مفصل از محقق كتاب [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] و معرفى خاندان نويسنده آغاز شده، در چهل بخش تنظيم گرديده است. مؤلف در هر بخش ابتدا با استناد به قرآن يا قول يا فعل پيامبر (ص)، شرعيت موضوع را اثبات كرده، سپس به قول مشايخ صوفيه و نظر خود در آن باب مىپردازد. | اين بخش كه با مقدمهاى مفصل از محقق كتاب [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] و معرفى خاندان نويسنده آغاز شده، در چهل بخش تنظيم گرديده است. مؤلف در هر بخش ابتدا با استناد به قرآن يا قول يا فعل پيامبر(ص)، شرعيت موضوع را اثبات كرده، سپس به قول مشايخ صوفيه و نظر خود در آن باب مىپردازد. | ||
اكثر فصوص، درباره آداب اعمال مختلف جوارحى و جوانحى است كه سالك بدانها عمل مىكند، همچون سفر، اكل، حمام، خلوت، سماع، صحبت و آنچه در هنگام بيمارى، بلا و مرگ انجام مىدهد؛ ليكن در اين ميان و بهخصوص در فصوص ابتدايى كتاب، نويسنده به مباحث كلىتر تصوف، همچون ماهيت تصوف، عقايد صوفيه، فضيلت آداب، اخلاق، مقامات و احوال صوفيه، اختلاف مسالك صوفيه، فضيلت فقر بر غنا، شطحيات و خواص نفس نيز پرداخته است. | اكثر فصوص، درباره آداب اعمال مختلف جوارحى و جوانحى است كه سالك بدانها عمل مىكند، همچون سفر، اكل، حمام، خلوت، سماع، صحبت و آنچه در هنگام بيمارى، بلا و مرگ انجام مىدهد؛ ليكن در اين ميان و بهخصوص در فصوص ابتدايى كتاب، نويسنده به مباحث كلىتر تصوف، همچون ماهيت تصوف، عقايد صوفيه، فضيلت آداب، اخلاق، مقامات و احوال صوفيه، اختلاف مسالك صوفيه، فضيلت فقر بر غنا، شطحيات و خواص نفس نيز پرداخته است. | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
در فص سوم، فضيلت فقر بر غنا، تشريح گرديده است. نويسنده فضيلت فقر بر غنا را در صورتى مىداند كه رضايت و خشنودى نيز، قرين و همراه آن باشد. از جمله امورى كه به اعتقاد وى دليل بر فضيلت فقر مىباشد، آن است كه سخا و عطا، در همه اديان پسنديده است. <ref>همان، ص11</ref> | در فص سوم، فضيلت فقر بر غنا، تشريح گرديده است. نويسنده فضيلت فقر بر غنا را در صورتى مىداند كه رضايت و خشنودى نيز، قرين و همراه آن باشد. از جمله امورى كه به اعتقاد وى دليل بر فضيلت فقر مىباشد، آن است كه سخا و عطا، در همه اديان پسنديده است. <ref>همان، ص11</ref> | ||
در فص چهارم، ماهيت تصوف مورد بحث قرار گرفته است. نويسنده خود بر اين باور است كه اين قوم را به جهت صفاى اسرار و پاكيزگى آثار، صوفى گفتهاند. وى در اين رابطه، به اقوال و نظريات ديگران نيز اشاره كرده است كه برخى از آنها عبارتند از: در صف اول بودن اين گروه نزد خداوند، صاف بودن دل، قرب اوصاف ايشان به اوصاف اهل صفه كه در عهد پيامبر (ص) بودند، پوشش اين طايفه كه از صوف (پشم) است. <ref>همان، ص14</ref> | در فص چهارم، ماهيت تصوف مورد بحث قرار گرفته است. نويسنده خود بر اين باور است كه اين قوم را به جهت صفاى اسرار و پاكيزگى آثار، صوفى گفتهاند. وى در اين رابطه، به اقوال و نظريات ديگران نيز اشاره كرده است كه برخى از آنها عبارتند از: در صف اول بودن اين گروه نزد خداوند، صاف بودن دل، قرب اوصاف ايشان به اوصاف اهل صفه كه در عهد پيامبر(ص) بودند، پوشش اين طايفه كه از صوف (پشم) است. <ref>همان، ص14</ref> | ||
فص پنجم، پيرامون محاسبه نفس و حفظ خواطر است. بنا به نظر صوفيه، ترك اشتغال به انواع كسب و صناعات، صرف تمامى اوقات به عبادات و طاعات، بهتر و با فضيلتتر است. <ref>همان، ص19</ref> | فص پنجم، پيرامون محاسبه نفس و حفظ خواطر است. بنا به نظر صوفيه، ترك اشتغال به انواع كسب و صناعات، صرف تمامى اوقات به عبادات و طاعات، بهتر و با فضيلتتر است. <ref>همان، ص19</ref> |
ویرایش